خو شه چین         

بر تر ی طلبی ها، را ه را به پا یا ن نمیر سا ند

   طور یکه  و ضعیت ها ی  شکل گر فته د ر منا سبا ت و زند و بند ها ی سیا سی ، ملی و بین ا لمللی ، جا ن شخصیت ها ی د ست ا ول را گر فت  و به شخصیت ها ی  بد یل  مجا ل  آ نرا ندا د تا را ه   ا رتقا یی خو درا د ریا فت نما یند ،  کشتی  ا میا ل و آ رزو ها ی د یرینه هزا را ن  شهید وعا شقا ن  را ه عشق بو طن را  به سا حل برسا نند .  و ا گر زما نی  ا ز گو شه ای سر با لا نمو د ند ، د ر تو ر د سیسه و تو طئه  پیچید ند .  د ر پیچید گی و ضعیت ، چنا ن گره به تا ر خا م ا ند ا خته شد که کسی جرأ ت با ز کر دن گر ه را ند ا شت .

سر  و سا ما ن دا د ن به یک  سا ختا ر سیا سی جد ید که گر دا نند گا ن آ ن را ا ز ا مکا نا ت  قد رت بی حد و حصر بی نیا ز نما ید ا ز یک طرف و ا ز جا نب دیگر  به سوا لا ت  نیا ز مندا ن  و محتا جا ن  و رقبای سیا سی  پا سخ به مو قع را  در سطح ملی و بین ا لمللی ا را یه بدا رد .                                                                     درصو رتی ا مکا ن پذ یر ا ست ، که ما د ر ا مر مبا رزه ، د فا ع ا ز مو قف  د هقا ن و د فا ع ا ز مو قف کا ر گر، زما نی که بنیا د ا ندیشه ما را تشکیل دا ده بو د ، ثا بت قد م و ا ستو ا ر با قی بما نیم . د هقا نی ، که زمین را پا ره میکند ، د ستر خو ا ن هر خا نوا ده را  پر ا ز نا ن و بر نج میسا زد ، با غبا نی که  ا ز ا ثر عرق ریزی و زحما ت  شبا رو زی آ ن  ا نوا ع مبو ه با ب و تر کا ری با ب ، به زیبا یی  شهر و با زا ر می ا فزا ید ، کا ر گر یکه  بیل وکلنگ ، تیشه وتبر و ا نواع ا فزا ر کا ر را تو لید میکنند ، ا ز حا صل د ست رنج آ نها  ملیو ن ها ا نسا ن  کر ه زمین ، صا حب لبا س میشو ند ، کا رگر یکه  خا نه ها را آ با د مینما یند ، کا رگرا نیکه  جا ده ها را تحت سا ختما ن میگیر ند ، کا ر گرا نیکه د ر معا د ن ذ غا ل سنگ کا ر میکنند، کا ر گر ا نیکه د ر تو لید نفت و گا ز  وسا یل ترا نسپورتی  و وسا یل ا لکترو نیکی  و وسا یل کمپیوتری   و غیره سهم ا سا سی را با زی میکنند ، ا یجا د گرا ن و خلا قا ن ، محققین و پژو هش گرا ن ، عر صه های علو م و فنون ، که زمینه ها ی ، پیشرفت و ا نکشا فا ت را ، سا د ه میسا  زند

بعد ا ز سقو ط حا کمیت سیا سی ، ح ، د ، خ ، ا ، و یا حزب ( و طن ) دیگر نا م ا ز کا ر گر و د هقا ن بر سر زبا ن ها نیا مد، چرا ؟ به گما ن ا غلب  که ملا مت ا صلی قضای گذ شته و فعلی ا فغا نستا ن همین ها بو ده ا ند . همه گرو ه ها  و سا زما ن ها ی   سیا سی تحت عنا و ین مختلف ، د ر د فا ع  ا ز طبقه مظلو م بر آ مد ه ا ست ، کسی بنا م  د هقا ن ، کسی بنا م کا ر گر ، کسی بنا م ا کثر یت خا مو ش جا معه  کسی بنا م ملت مسلما ن ا فغا نستا ن ، ا ین  طبقه مظلوم و بیچا ره را ، د ر میدا ن رقا بت ها ی  سیا سی جنگ سرد ،  گو یا که پهلو ا ن ها  و چا پ ا ندا ز ها  و چا بک سو ا را ن  با لا ی ا سپا ن ، قو ی هی و تیز قد م ، شی مو رد نظر را به دا یره حلا ل برسا نند

 این قشرمحکوم و بیچا ره را چنا ن لگد ما ل و لگد کو ب کرده ا ند ، که د یگر مجا ل سر با لا کر دن را ، برا ی ده ها سا ل پیدا کرده نتو ا نند .

زما نیکه موضوع د فا ع ا ز مو قف کا ر گر و د هقا ن ، ا ز د رو ن ، و یرا نه ها  و خرا بی ها ی شکسته و ریخته  وخا کسترهزرا ن شهید  گلگو ن کفن  و شهدا ی را ه آ زا دی سر با لا  میکند ، ( آ د م ها ی با شها مت و د لیر مر دا ن ) با ا نتباه ا زین جمله که   (بر تری طلبی ها ، را ه را به پا یا ن نمیر سا ند) ا یگوا یزم  خود محو ریها ، ا رز ش ندا د ن به د یگرا ن ، بد نا م سا ختن دیگرا ن ، خو د را بر حق جلو ه دا دن ، تکیه دا د ن ر وی سیا هی لشکرکمیت ها را نسبت به کیفیت ها  ا رزش دا د ن ، ا ستفا ده ا ز و جو د آ د م ها ی صا د ق و و فا دا ر ، برا ی نفع گر و پ و حلقا ت شخصی ، و را ند ن ا یگو نه ا فرا د  د ر قد مه ها ی سو م  و چها ر م ، به سر پر ورا نید ن همچو ا ند یشه ها نظا م ها ی با ثبا ت  را ا ز د رو ن به ما نند مو ریا نه خو رده ا ند ، و د ر سقو ط نظا م ها ی با ثبا ت ممد و ا قع گر دیده ا ند .

زما نی د ر قر یه  ا ی ، د یوا نه ا ی را میخو ا ستند که به د یوا نه خا نه  ببرند .  دیوا نه حا ضر نمی شد که به د یوا نه خا نه بر ود. مر د م ده و قر یه خو ا ستند که به ا جبا ر ا ورا و ا د ا ر به ر فتن نما یند . د یوا نه که د ر کمند مر د م ا فتیده بو د به نا چا ر به د رختی که به لب حو ض بو د با لا شد ، آ نقد ر با لا رفت که آ خر ین   قسمت    شا خه   د رخت  توا ن بر دا شت آ نرا ندا شت ، شا خه د رخت د ر زیر پا ی دیوا نه شکست ، و ا ز با لا ترین شا خه د رخت د ر دا خل حو ض  پا یین ا فتید . خو ب شد که به ز مین نه ا فتا د و ر نه کمرش می شکست ، به چنگ مر دم د ر آ مد ا و را غر ض مدا وا به دیوا نه خا نه بر دند .

ا نسا ن ها ی بر خو ا سته ا زو ضعیت حا د و ا ختنا ق ، نظا م ها ی ها ی مختلف کشو ر طبق ضر و رت  زما ن حا ضرو آ ما د ه گر دیده ا ند  که بیرق د فا ع ا ز د هقا ن و کا ر گر را به شا نه بگیرند .   ا ز آ د م ها ی بز د ل و متر د د ، د ر گر یز ا ند و میگو یند  که آ د م ها ی پر گو ی  و حرا ف ، به ما نند پرند ه دا خل قفس  صر ف گا ل میخو رند ، و د ر فکر د سیسه چینی ا ند ، ورا ه را هر گز برا ی پیا ده شدن و ضعیت نا ر مل نمی خوا هند  که هموا ر گر دد . د ر و جو د نظا م ها ی قا نو نی مو ضو ع عدا لت مطر ح میگر دد . خیلی کس ها ا ست که ا ز بی عدا لتی ها شکا یت دا رند ( میگو یند که دزد د ر کلا ی خو د پر دا رد ) عد ه قلیلی ا ز جنا یت کا را ن بقا ی خو درا د ر بی نظمی و بی قا نو نی میبینند ، و لی علا قه مندا ن را ه مبا رزه ، بخا طر نجا ت و طن  و نجا ت مر دم ا فغا نستا ن ا ز شر ، عقب ما نی ، ا قتصا دی ، سیا سی و فر هنگی ، و به یک سخن ، نجا ت ا نسا ن ا فغا ن ، در صد د ، آ ن بر آ مد ه ا ند که ا نسا نها ی مهر با ن  و د ل سو ز به و طن را ، رفقا ی همفکرو هم نظر و هم عقیده خو د را به مشو ره بطلبند ، درین را ستا زما ن  فر صت آ ن را آ ما ده گر دا نیده ا ست و فر صت ها ی جدید هم د ر حا ل پر و رش ا ست  . با حفظ  همه گو نه صبر و حو صله مندی وقبو ل ا ین مطلب که مدا فع محا فظ کشو ر ا کثریت قریب به نو د و هشت فی صد کشو ر ا ست ، نو ود هشت فیصد نفو س کشو ر تمثیل کننده  ا تحا د ملی ا ست  . میر و یم به سو ی یا را ن جد ید  که یا را ن قد یمی ما ، را ه ملی گرا ی را د نبا ل کر د ند . ما با آ نها مخا لفت ندا ریم  مگر ما وسا یر رفقا ی ما که به ما نند ما می ا ند یشند  د ر حق د هقا ن و کا ر گرو سا یر ا قشا ر محر و م جا معه کو ر نمک نمیشو یم . مو قف  آ نها را گر ا می میدا ریم ، و خو درا مکلف به د فا ع ا ز کا ر گر و د هقا ن میدا نیم . د رین را ستا ، تما س و را بطه خو د را  با حلقا ت و گر و پ ها ی سیا سی   شخصیت ها ی مو ثربر قرا ر نمو ده هر گو نه ا قدا م قبل ا ز و قت خیا نت ملی ا ست . ا یجا د فضا ی منا سب  برا ی رفتن  به سو ی  جا معه مد نی و ا فغا نستا ن مد رن را د رسرلو حه ا هدا ف خو یش قرا ر مید هند . ا قدا ما ت جسو را نه و خر د مندا نه د رین را ه  به معنی د فا ع ا ز منا فع مر دم را مبهم نه بلکه و ا ضح و ر و شن بیا ن میکنیم  تا بتو ا نیم د ر آ ینده ، ا صو لیت و بر قرا ری ا صو لیت را  د ر ا مر سا زما ند هی ، نها د ینه بسا زیم ( د یوا ر ها ی کهنه را چپه میکنیم ، تا یک دیوا ر قو ی و مستحکم آ با د نما یم ، که همه کس خو درا د رین چها ر د یوا ری جد ید بیا بند ) . ا زین جا نا شی میگر دد که ا نسا ن د و ستی و برا دری ، حس همد ردی، رفا قت ، صمیمیت ، همگرا یی ، تقو یت ا یجا د اعتما د متقا بل ،ا ز بین بر دن  فا صله ها ی ا یجا د  شده ، را ه را به پا یا ن میرسا ند . 

    ا ین را نا دیده گر فته نمیتوا نیم ، که پا س دا را ن و ا قعی کشو ر ، نه سر دا ری بو ده ا ست منفی ( و زیر ا کبرخا ن ها  و میر و یس خا ن ها )، نه خا نی، نه ملکی ، نه رو شن فکر مفت خو ا ر و مد عا طلب .  د ر گذ شته ها همین قشر زحمت کش بو ده که ا ز کشو ر دفا ع کرده ا ند. د ر شرا یط مو جو د هم در د فا ع ا ز نو ا میس ملی بر آ مده ا ند . وضعیت د فا عی کشو ر را د ر آ یند ه همین ملیون ها ا ند که  با شکم گر سنه  و پا ها ی بر هنه تضمین میکنند  و ا نگشت ملا متی را  به سو ی  پیش روا ن سیا سی فر و خته شده  نشا نی میگیر ند و میگو یند که شما و طن را با ر ها فرو ختید،                       مگر ما با ر یختا ند ن خو ن خو د، بد ست آ و رد یم