انتخابات رياست جمهوری سرآغاز مردم سالاری درافغانستان

انتخابات رياست جمهوری افغانستان بعنوان نقطه ی عطفی مسير حرکت کشور کهنسال اما سخت درد ديده مارا به سوی بزرگ ترين انتخاب مردم کشور درجهت آزادی ، عدالت ودموکراسی هموار ميکند . مردم ما درطی سه دهه گذشته بار سنگين کودتا ها ، مداخلات اجنبينان ، جنگهای بی مفهوم وتباه کن تنظيم ها وگروهگ های اجير ، استبداد وخودکامه گی را به دوش کشيدند والحق که بهای گزافی نيز برای آن پرداختند.

مروری کوتاهی به تاريخ کشور ما نشان ميدهد که اين مردم درطول سده ها با متجاوزين خارجی دست وپنجه نرم کرده وهمواره تحت مظالم وفشارهای دستگاه های مستبد وخودکامه ی حاکمه خون دل خورده اند وقربانی داده اند .

سه دهه گذشته که اندکی پيش از کودتای ثور آغاز ميگردد وحال به پايان ميرسد ودوره های مختلفی از حاکميت های چپی وراستی وجهادی وطالبی را دربر ميگيرد ، بدترين روزها وسال های تاريخ افغانستان است که شايد قصه های بيداد ووحشيگری آن تا قرن ها درحافظه تاريخ بماند واشک های بسياری را برای تاسف به حال مردم افغانستان از ديده گان جاری بسازد.

قتل وقتال، غل وزنجير ، قين و فانه، پوليگون ها، ويرانی شهر ها ، تجاوز به عصمت خواهران ومادران ، دشمنی با فرهنگ ومعنويت ، تاراج دارايی های عامه وشخصی ، غارت موزيم ها ، کتابخانه ها ، نابودی مکاتب وساير عمارات عام المنفعه وموجوديت ده ها هزار يتيم وبيوه و معلول ومعيوب وآواره ومهاجر که اينک قلب هر افغان بااحساس را پاره پاره ميکند از دست آوردهای خونين وفراموش نشدنی اين دوره های مختلف استبداد وخود کامه گی است .

جنگ وخود کامه گی افغانستان را به پناه گاه تروريزم بين المللی وکشور مولد بيشترين مواد مخدره دنيا مبدل نمود . اين دوعنصر خطرناک شبکه ای از تفنگی های قدرتمند را بر سرنوشت مردم وکشور ما مسلط ساخت که دنيا آن ها را به نام جنگ سالار می شناسد . جنگ سالار تاتوانست با قانون ونظم اجتماعی و اساسات دين خداوندی مجادله کرد فقط به زر وزن وزمين چشم دوخت ، ثروت اندوخت ، رشوت داد ورشوت گرفت، بيت المال را ازآن خود وخانواده خود دانست وخلاصه اينکه کشور را بامصيبت عظيم بی قانونی ، بی نظمی ، بيروکراسی ،فساد اداری وکلتور زورگويی خود روبرو ساخت.

اما از آنجايکه بعد از هرشب سياه صبح سپيد فرارسيدنی است ، به نظر می ايد که روز های سياه و وحشتناک مردم افغانستان به لطف خداوند بزرگ درحال سپری شدن است . دنيا تلاش می کند که افغانستان را از چنگال خونين تروريزم ، مافيای مواد مخدره وشبکه جنگ سالاران قانون شکن ، خودکامه وحريص نجات دهد.

تدوين وانفاذ قانون اساسی وبعد راه اندازی انتخابات رياست جمهوری کشور از گام های بلندی است که درين راه برداشته شده است . افغانها روز شنبه 18 ميزان 1383 به پای صندوق های رای رفتند . قبلا منابع موثق خبری ازقول مسوولين دفتر کميسيون مشترک انتخابات اعلان کرده بودند که حدود ده و نيم مليون زن ومرد افغان برای اشتراک درپروسه انتخابات ثبت نام گرده بودند تا برای يکی از جمله 18 نفريکه خودرا برای احراز پست رياست جمهوری افغانستان کانديد نموده بودند يکی را برگزينند . روز شنبه افغانها علاقمندی جالبی را به نمايش گذاشتند . مردم ايکه فکر می شد اساسات دموکراسی را فراموش کرده اند وياازفرهنگ انتخابات فاصله گرفته اند دريک روز سرد وحتی در بعضی موارد برفی خزان، به حوزه های انتخابات شتافتند تا تاريخ نوين کشور خودرا رقم بزنند وبرای اولين بار رهبر سياسی خودرا به انتخاب خود برگزينند اين نمايش باشکوه به مردم افغانستان فرصت داد تادرراه ايجاد يک سيستم جديد مبتنی برنظم وقانون قدم بگذارند وعزم خودرا برای مشارکت ملی ابراز نمايند مردم ما انتخابات را بعنوان تجلی روح ملی واراده ملی دربين خود فکر می کنند وآن را گرامی می دارند.

روز 18 ميزان از جمله 18 کانديد محترم ايکه قبلا ثبت نام کرده بودند 16 نفر به رقابت پرداختند. دونفر قبلا از حق خود به نفع آقای کرزی ريس دولت انتقالی اسلامی افغانستان ويکی از کانديدهای رياست جمهوری صرف نظر کرده بودند طبيعی است که پروسه انتخابات درهرکشور يک برنده می داشته باشد . درکشور مانيز از بين 16 کانديد محترم رياست جمهوری لاجرم يکی بايد برنده می شد. اين نبرد درواقع بدوش گرفتن نقش خدمتگار است برای کسی که داوطلبانه ميخواهد اين بارگران را به دوش بکشد وزندگی آرام شخصی خودرا برای ملتی که سخت نياز مند است ناآرام بسازد.

البته آنهايی که درين انتخابات پيروز نشده اند نه بايد خودرا از صحنه دور بدانند. حال دروازه های دموکراسی بروی مردم ما باز شده ، ومردم ما باز به عقب برنخواهند گشت .

کانديدان محترم بايد اين اولين تجارب دموکراسی را گرامی بدارند وبرای دوره های بعدی آن سنجيده تر قدم برداشته وقله های پيروزی را فتح نمايند.

انتخاباتی که تدوير شد بدون شک با موفقيت های بزرگی همراه بود. بايد نتايج آنرا به نفع هرکسی که باشد گرامی بداريم وبه سوی اودست همکاری درازکنيم .

اينک فرهنگ جديدی درحال شکل گيری است . مردم افغانستان بعد از قرن ها حکومات خودکامه وبعد از سالهای پرمشقت جنگ وتفرقه بطرف وحدت ملی ، بطرف حکومت قانون وبطرف انتخابات رفتند . اين ها را بايد گرامی بداريم وارج بگذاريم . به مردمی بايد فکر کرد که روز شنبه درسراسر افغانستان درهوای سخت سرد وپراز گرد وغبار کيلومتر ها پياده رفتنند تا رای بدهند وريس جمهور خودرا انتخاب بکنند . به زن بايد فکر کرد که باطفل شيرخوار خود درباميان به پای صندوق های رای رفت وگفت که باوضو آمده که اگر درکدام حادثه پيشبينی ناشده کشته شود به درجه شهادت نايل گردد . به ان زن کوچی ای بايد فکر کرد که باکلمات بسيار ساده به خبرنگار راديوی آزادی ميگفت که چندين بار از من تقاضا کردند تاکارت خودرا به آنها بفروشم، اما من گفتم که( من وجدان خودرا به پول سودا نمی کنم ، من ميخواهم رای بدهم . به کسی که از افغانستان باشد ، که اسلام باشد ، که مردم ما را متحد بسازد ومشکلات مارا حل کند ). اين زن کوچی نيزحتما به کدام حوزه رای دهی رفته ورای خودرا به کسيکه خودش مستحق می دانسته ريخته است . بيايد که اين احساسات پاک وبی آلايش مردم خودرا قدر کنيم ونتايج انتخابات را از جان ودل بپذيريم وبا هرکسيکه درنتيجه اين انتخابات به صفت خدمتگار افغانستان تعيين می شود همکاری کنيم .

بديهی است که هر انتخابات درهر کشور دنيا مشکلات خودرا دارد . انتخابات حتی درکشور هايکه چندين دهه دموکراسی را تجربه نموده است مشکلات خودرا دارد . درافغانستان که باراول است مشکلات خواهی نخواهی بايد وجود می داشت . نابلدی مردم ، وسعت ساحه رای دهی، تعدد مراکز رای دهی ، مشکلات ترانسپورتی ، سردی هوا ، احتمال حملات تروريستی و موجوديت دستان اجنبی از عوامل است که شايد تکاليفی را درجريان انتخابات ايجاد کرده باشد که بدون شک بسيار کوچک هستند ومی شود که به آسانی از آن اغماض نمود.

مشکلاتی که درجريان انتخابات 18 ميزان افغانستان بميان آمد زود به توجه کميسيون مشترک تنظيم انتخابات، به دفتر يوناما ، دفتر ملل متحد وهيات ناظرين بين المللی رسانيده شد وتلاش بعمل آمد که هرچه رودتر جلوآن گرفته شود .

درهمان روز صدايی برخاست که روز 18 ميزان يا روز انتخابات رياست جمهوری درافغانستان يک روز سياه است ! چرا که دراستعمال چند قلم تحرير اشتباه صورت گرفته بود ويا شکايات کوچکی دگری وجود داشت ؟!! . اشتراک مليون ها افغان درسراسر کشور ودرشرايط ايکه القاعده وتروريزم لحظه به لحظه زنده گی شان را به بهانه اشتراک درين پروژه عظيم ملی تهديد مينمود يک همايش بی نظير مردمی درتاريخ افغانستان است که بايد باخط زرين درتاريخ اين مرز وبوم حک گردد.

به نظر ما اين روز نه تنها که يک روز سياه نيست بلکه يک روز روشن است يک روز فرخنده است ، يک روز مبارک وميمون وخجسته است که بايد هرسال جشن گرفته شود وچراغان گردد . باهمين روز است که فرياد يک ملت برای وحدت ، برای دموکراسی ، برای عدالت وشايسته سالاری بلند گرديد. از برکت همين روز است که آنهايکه با زبان تفنگ بايکديگر حرف می زدند اينک زبان سياست ومصالحه وانتخابات را درپيش گرفته اند که يک تفاوت بسيار ژرف را به نمايش می گذارد . از همينجاست که مامی گويم روز 18 ميزان 1383 را گرامی می داريم به حافظه می سپاريم . .

خوشبختانه خيلی زود لحن تند يکعده ای از کانديدان محترم رياست جمهوری که دراول ناراض بودند ملايم ترشد و تلاش های صورت گرفت تا موضوع شکايات آنها بررسی شده و مشکلات پيش آمده مرفوع گردد. .

جبهه گيری بسيار معقول اين ذوات محترم که دراول علم مخالفت ومقاطعه را باانتخابات بلند کرده بودند درجهت تقدير از تدوير پروسه انتخابات وقبولی سهم گيری مردم افغانستان درين عمليه وآماده گی برای کمک باکار بازرسان وقبولی نتايج بررسی هيات ناظرين بين المللی سخت قابل تقدير است .

بايد گفت که مخالفت ها هميشه به نتايج مطلوب نميرسد. برعکس ايمان واراده قوی ونيت نيک برای تفاهم، برادری وهمکاری خوشبختی را برای مردم افغانستان به بارمی آورد .

به اميد روزيکه فرهنگ نوين دموکراسی تا دوردست ترين نقاط افغانستان ريشه بدواند وهمه به آرای مردم احترام قايل شويم .

بالا

بازگشت