په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون

   فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا

Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe         


 

افغانستان گروگان جنایتکاران جنگ

به مناسبت دهم دسمبر،  روز جهانی حقوق بشر

11/12/2013

روزجهانی حقوق بشر بازهم درشرایطی برگزارمیگردد که دولت افغانستان درحال واپس گرفتن حقوق وآزادیهای است که طی سالهای نخست حکومت جدید به مردم داده شده بود. بازستانی "قانون منع خشونت علیه زنان" توسط ولسی جرگه مثال برجستۀ این حرکت به عقب درسال جاری میلادی است. انتشارلیست پنجهزارنفری شهدای کشته شده توسط حکومت تحت رهبری حزب دموکراتیک خلق افغانستان را حاکمیت کنونی فقط با اقدامات سمبولیک برگزار کرد حالانکه مردم افغانستان خواهان محاکمۀ مسؤلین این جنایات وسایرجنایات سه دهۀ اخیر اند. نمایشگاه عکس وراهپیمائی های عدالتخواهانه که ازطرف "انجمن اجتماعی دادخواهان" که فعالین آنرا جوانان تشکیل میدهند، این امیدواری را تقویت میکند که داعیۀ عدالتخواهی را نسلهای آینده با جدیت دنبال خواهند کرد. کرزی وحکومتش برعکس به تأمین عدالت بحدی بی علاقه اند که حتی اسد الله سروری رئیس اگسا را که دزدانه از زندان رها ساخته بودند، دوباره دستگیر نکردند تا از وی درمورد لیست شهدا ومکاتیب که به امضای خودش به نشر رسیده، تحقیق کنند. باید برای اطلاع هموطنان بنویسیم که اتهام قبلی جلاد سروری قتل عدۀ معدود را دربرمیگرفت و به ارتباط جنایات علیه بشریت نبود. قضیۀ سروری به شیوۀ سازشکارانه به محکمۀ نظامی راجع شد ودر آنجا به دلخواه این جنایتکارقرن فیصله شد.

در ساحۀ انتخابات نیز وضع فعلی وچشم اندازآیندۀ نزدیک مایۀ تشویش ونگرانی میباشد. یک نگاه گذرا به لیست کاندیدهای ریاست جمهوری ومعاونین شان کافیست تا متوجه این واقعیت تلخ شویم که جنگسالاران افغانستان را به گروگان گرفته اند. عمق بحران حقوق سیاسی که مردم افغانستان با آن دست به گریبان میباشند، قابل تشویش ونگرانی است. صرف نظر از عدۀ ازکاندیدها ومعاونین تکنوکرات، اکثریت آقایان کاندید، در خونریزی های سه ونیم دهۀ گذشته، درسطح رهبری دخیل بوده ودستهای آلوده به خون مردم ملکی دارند. اصولأ باید همۀ این سرمه های آزموده ازاعمال ننگین گذشتۀ خود در یک محکمۀ علنی معذرت خواسته سرنوشت خود را بدست بازماندگان قربانیان ومردم افغانستان بسپارند. قراریکه دیده میشود کاندیدهای مظنون با پرروئی وبا استفاده ازروابط قومی وپولهای بیگانگان برای بازی مجدد با سرنوشت مردم افغانستان وگرفتن سهم بیشتراز چپاول دارائی عامه خود را کاندید کرده اند. کمیتۀ حقوق بشر فارو از طرق رسمی علیه کاندیداتوری چند فردمظنون به جنایات جنگ (سیاف-اسماعیلخان، عبدالله عبدالله ومعاونین اش، وقطب الدین هلال) به کمیتۀ شکایات انتخاباتی شکایت نمود. متأسفانه کمیتۀ به اصطلاح شکایات انتخاباتی همانطور که انتظار میرفت شکایت ما رابه این دلیل که "هیچ محکمۀ با صلاحیت اشخاص ذیربط را به اتهام جنایات جنگی محکوم به مجازات نکرده است" ردنمود. چون هیچ جنایتکارجنگ طی سه ونیم دهۀ اخیرمحاکمه نشده است، کاربرد این دلیل حکم خاک پاشیدن به چشم مردم افغانستان را دارد.

درین میان رشید دوستم از اعمال خود در دورۀ جنگ داخلی معذرت خواسته ولی در مورد کشتارها وچپاولهای که در بست "گلیم جمع" به امرببرک کارمل ونجیب الله در دوران حاکمیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان انجام داده تا حال واضحأ معذرت نخواسته است. حالت سایر کاندیدها بدتر ازین است. بطورمثال قطب الدین هلال در مصاحبۀ تلویزیونی با تلویزون طلوع در رابطه با ضرورت معذرتخواهی چنین گفته است:" معذرتخواهی کارشجاعانه است. کسانیکه خود را گنهکارمیدانند، باید معذرت بخواهند." بعبارۀ دیگرآقای هلال خود را گنهکارنمیداند. در حالیکه ما افغانها بخوبی میدانیم که آقای هلال در زمان جنگهای داخلی عضوشورای رهبری حزب اسلامی حکمتیاربود. حزبیکه از ایجاد تا حالا کوچکترین ارزشی به حیات افراد ملکی قایل نبوده وبا راکتباران شهر کابل در دوران جنگهای داخلی نیمۀ اول دهۀ نود باعث کشتار هزاران فرد ملکی شده است. اگرآقای هلال اعتراف بکند یا نه، درمسؤلیت کشتارافراد ملکی مذکورشریک جرم آقای حکمتیار بوده نزد قانون ومردم افغانستان مظنون به جنایات جنگی است. در مورد جنایات نسبتی آقایان سیاف، اسماعیلخان، محقق، عبدالله عبدالله نیزسازمان دیده بان حقوق بشروسایرسازمانهای بین المللی حقوق بشرتا حد زیادی به مستندسازی جرایم آنها پرداخته اند. ولی به دلیل شرم آور"عدم محکومیت توسط محکمه" ازحق کاندیدشدن برای ریاست جمهوری محروم نشدند.

کشتار افرادملکی ازجانب طرفین جنگ کنونی حق حیات را از انسانهای که درجنگ سهمی ندارند سلب میکند.تغافل دراتخاذ تمام اقدامات ممکن برای جلوگیری ارتلفات ملکی جنایت جنگی است. نه تنها حکومت وپشتیبانان بین المللی اش بلکه طالبان وافراد حکمتیارنیزدرین کشتارسهم دارند. برطبق احصائیه های ملی وبین المللی قسمت اعظم تلفات جانی افرادملکی درنتیجۀ حملات انتحاری وماینهای کنار جادۀ طالبان بوجود می آید. علاوتأ کشتارمأمورین ملکی دولت، سران اقوام که رابطۀ همکاری با دولت دارند، کارمندان پروژه های عمرانی، دریوران و... شاید برای طالبان توجیه ایدئولوژیک داشته باشد، ولی از لحاظ حقوقی جنایت جنگی میباشد. درجانب حکومت وپشتیبانان خارجی اش،  حملات هوائی بالای مناطق مسکونی وشکنجۀ زندانیان سیاسی باعث تلفات گردیده وجنایت جنگ محسوب میگردند.

مشکلات بزرگ انسانی دیگری در افغانستان موجود اند که شرح آنها درین مختصرنمیگنجد. محروم بودن بیش از پنج میلیون طفل از حق تعلیم، موجودیت بیش از یک میلیون معتاد مواد مخدره است، بیکاری مزمن صدها هزارجوان، خشونت ووحشت علیه زنان و تأسیسات ناکافی صحت عامه برای برخی ولایات دور افتاده مثالهای مهم محرومیت ازحقوق بشروحقوق اجتماعی انسانها میباشند. تا تحقق این حقوق برای تمام مردم افغانستان راه بس طولانی در پیش است. تا زمانی که افغانستان از گروجنگسالاران وولی نعمتان خارجی شان رهائی نیابد، تأمین حقوق بشر در افغانستان کار بس دشوار خواهد بود.

 

"کمیتۀ حقوق بشرفارو"

 


 


FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com

 


بالا
 
بازگشت