په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون

   فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا

Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe         


قطعنامۀ کنفرانس

افغانستان بعد از 2014

بررسی گذشته ونطری به آینده

شهر هاگ  14 دسمبر2014

به سلسلۀ کنفرانس های سالانۀ فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا (FAROE) بتاریخ 14 دسمبر2013 بیش از صدو سی تن ازصاحبنظران ، فرهنگیان و نمایندگان نهادهای اجتماعی- کلتوری افغانها از شهرهای مختلف کشورهای افغانستان، آلمان، فرانسه، سویدن، اسپانیا، بلجیم وهالند درپایتخت عدلی جهان یعنی شهرهاگ گردهم آمدند.اشتراک کنندگان این کنفرانس متعلق به اقوام،زبانها و گرایشات مختلف سیاسی بودند که در فضای دموکراتیک و روحیۀ وحدت ملی، کنفرانس را تا ختم موفقانۀ آن همراهی کردند.

 کنفرانس، دوازده سال بعد ازسقوط رژیم طالبان را مورد بررسی قرارداده بالای دورنمای اقتصادی، اجتماعی، عدلی و امنیتی افغانستان را بعد از خروج نیروهای خارجی در سال 2014 بحث نمود .

کنفرانس با سخنرانی افتتاحیۀ محترمه نجلا واسعی رئیسۀ فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا ویک دقیقه سکوت به خاطربزرگداشت ازپنجهزارشهید بی مزاروطن ما که لیست نامهای شان چندی پیش منتشرشدوسایرشهدا ی سه دهۀ اخیرکه بیش از دو میلیون تخمین میگردد، آغازیافت. رئیسۀ فارو ضمن توضیح هدف این کنفرانس واشاره به سطحی بودن اصلاحات انجام یافته طی دوازده سال اخیراظهار داشت که دولت افغانستان وکشورهای پشتیبانش به عوض توجه به نیازهای مبرم ومشکلات اساسی مردم افغانستان، منافع خود را در اولویت قرارداده به اصلاحات نمایشی که مصرف تبلیغاتی در کشورهای غربی دارند، بسنده کرده اند.  متعاقبأ سخنرانی ها مطابق آجندای کنفرانس در موارد ذیل ارائه گردید.

وضعیت سیاسی افغانستان بعد از 2014

دورنمای اقتصادی کشور بعد از خروج قوای خارجی در 2014

ضرورت اتحاد میان میان مردم وروشنفکران در بحرانات بعد از 2014

سیمای عدالت انتقالی  بعد از 2014

افغانستان پس از 2014 از دیگاه کمیتۀ سویدن برای افغانستان

کنفرانس بعد از غور ومباحثه در چهار ورکشاپ ( اقتصادی، سیاسی ،عدالت انتقالی و زنان)، قطعنامه ذیل را به تصویب رساند:

1.     ستون فقرات هرسه رکن قانونگذاری، اجرائی وقضائی دولت افغانستان اکنون در قبضۀ جنانیکاران جنگی و ناقصین حقوق بشر میباشد. تحمل چند تکنوکرات توسط رژیم نمیتواند خصلت رژیم را تغییردهد. خروج قوای خارجی اگر در2014 تکمیل نگردد، در 2024 تکمیل خواهد شد. اشتراک کنند گان خواستارآن شدند که ملت سربلند ما در برنامه های خویش برای ساختن آینده به نیروی خود اتکا کند. به وابستگی همه جانبۀ کنونی بیگانگان باید به تدریج خاتمه داده شود. کنفرانس به این امر عمیقاً ابراز باور مندی نمود که این مردم ما هستند که در تمام مسایل مربوط به تحولات مطلوب و نامطلوب سال 2014، منحیث عامل و محرک روندهای سازنده و باز دارندهء تمایلات نامساعد، نقش اصلی را بر عهده میداشته باشد، به خصوص نسل جوان مردم ما که خوشبختانه اکثریت نفوس کشور را نیز تشکیل میدهند، دراین راه وظیفۀ بس عظیم را برعهده دارند، این قشر مستعد میتواند با تدبیر و رهگشایی های باسواد ها، تحصیل کرده ها وروشنفکران اش سهم خویش را به مثابۀ تنظیم کننده و سازمانده در این جریان ادا نماید و با دانش و مهارت های که در اختیار دارد  وامکانات علمی که در دسترس است، این تلاش ها را به نظام مندی و عقلایی امروزی مجهزنماید. افغانهای روشنفکر ومتخصص میتوانند زمینه ها وکانونهای تماس وتبادل نظروتجربه با سازندگان جوان جامعه را  ایجاد کنند. این پروسه میتواند در حل بحران سیاسی و رفع وضع عمومی نا به سامان افغانستان موثرباشد.

2.     امنیت نیاز اساسی مردم است. در کشور ما قانون صرف بالای غربا تطبیق میگردد. فرهنگ معافیت وفساد اداری لجام گسیخته در ارگانهای امنیتی، عدلی وقضائی علل داخلیِ خرابی مزمن وضع امنیتی اند. عامل خارجی بی امنیتی در افغانستان جنگ نیابتی طالبان علیه دولت افغانستان وایالات متحده به نمایندگی از القاعده وسازمان های استخباراتی پاکستان میباشد.  ادامۀ این جنگ از یکطرف  معلول تداوم بی اعتمادی روزافزون مردم به رژیم فعلی میباشد وازجانب دیگراین گمان را بوجود می آورد که حلقات منطقوی و جهانی با بازی دوگانه درتقویت دهشتگران نیزدست دارند. این جوانان افغان اند که از هردوطرف کشته میشوند. مردم ما میتوانند با اعتراض مدنی علیه هردو طرف جنگ به تضعیف تأثیردسایس بیگانگان در زندگی روزمرۀ شان کمک کنند.

3.     تأمین قانونیت درجامعه، تأمین صلح اجتماعی و تطبیق عدالت انتقالی لازم وملزوم همدیگر اند. امتناع از پرداختن به تطبیق عدالت انتقالی باعث ایجاد فرهنگ معافیت ازمجازات گردیده واین فرهنگ مانع بزرگ در تطبیق عدالت اجتماعی است. جانیان جنگ و ناقضین حقوق بشر که معافیت همه جانبه ازمجازات دارند سرچشمۀ باند های مافیائی مختلف در افغانستان میباشند. با تطبیق عدالت انتقالی این سرچشمه میخشکد ومردم افغانستان میتواند صفحات خونین سه ونیم دهۀ گذشته را با رضامندی ببندند وصلح بین اقشارمختلف برقرار شود. دولت افغانستان و جامعه جهانی بخاطر زد و بند ها با جنایتکاران جنگی و ناقضین حقوق بشر حاضر به نشرگزارش هشتصد صفحه یی کمسیون حقوق بشروتطبیق عدالت انتقالی نیستند. تا زمانیکه مشارکت مردم در کار تطبیق عدالت انتقالی از طریق آگاهی دادن به مردم از حقوق شان ازطرق تعلیم و تربیه و مطبوعات جلب نگردد، امید واری جدی به تطبیق عدالت انتقالی ایجاد نخواهد شد. اکنون که لیست هزاران شهید (که بخشی از دو میلیون شهید )از طرف مقامات رسمی یک کشور اروپائی نشرگردیده، باید دول اروپائی جنایات ارتکاب یافته مندرج لیست واسناد ذیربط را بحیث جنایات ضد بشریت برسمیت شناخته و برای محاکمۀ مرتکبین آن به اقدامات عملی دست بزنند. نهاد های افغانها در اروپا مکلفیت اخلاقی دارند تا درین زمینه بالای دول میزبان خویش برای تامین حقوق قربانیان فشاربیاورند. 

4.     مردم افغانستان در اقصی نقاط کشور در عکس العمل به پروژه های کوچک "برنامۀ همبستگی ملی" تأکید براهمیت زیربنا های اقتصاد ی نموده خواستار توجه جدی به اعمارساختار های اساسی اقتصاد ی کشور شدند. متأسفانه دوازده سال بعد ازآغاز سرمایه گذاری غربی ها درافغانستان به جز ترمیم وساختن چند پروژه در بخش راه ها وچند بند آب کوچک دربخش های زراعت، استخراج معادن، صنعت وتجارت سرمایه گذاری لازمه صورت نگرفته است. نظام حاکم اقتصادی درکشورکه برشیوۀ فکری نیولیبرالیسم برقرار میباشد کشور را به لبۀ پرتگاه سوق داده است. روش های اقتصادی بایستی به شکل خلاق آن در جامعه افغانستان عملی و تطبیق گردد. راه برونرفت ازین بن بست میتواند در طرح استراتیژی انکشاف ملی خلاصه شود که استوار برخودکفائی نسبی، سبد اموال، احتیاجات اولیه، تشویق صادرات عاری از تک محصولی صادراتی وبرنامه های تشویق صنایع با در نظرداشت جلوگیری نسبی از انتقال ارزش اضافی به خارج از کشورطرح واجرا گردد.

5.     برخی ازسفارتهای کشورهای خارجی در کابل با آزادی بی حد ومرز مصروف جاسوس گیری بوده واز طریق آنها وبرخی رسانه های اجیربه پیاده ساختن تحریکات در جهت تخریب وحدت ملی افغانها میپردازند. درآستانۀ خروج نیروهای خارجی ضرورت آن وجود دارد که مردم با دقت و هوشیاری وحدت خود را حفظ نموده خطرافتادن به دام عمال استخبارات کشورهای همسایه وجهان را با حد اقل برسانند. افغانهای مقیم اروپا نیزمیتوانند با رعایت اصل وحدت ملی در نشرات انترنتی خویش ووداع باسیاستهای قومی و زبانی درین زمینه تأثیرمثبت داشته باشند.  

6.     اصلاحات نمایشی بمیان آمده در وضع زنان درغیاب یک پلان ملی تعلیمی وتبلیغی برای تغیرذهنیت جامعه در مورد نقش ووظایف زنان ودرنبود کمک به استقلال اقتصادی زنان نمیتواند به بهبود واقعی وضع زنان بیانجامد. اشتراک کنندگان کنفرانس بر وضع حقوق بشر زنان در افغانستان تعمق نموده و به نتایج ذیل رسیدند.

- در وضع کنونی زنان در افغانستان فاقد مصونیت حقوقی, جسمی و اجتماعی اند. برای بهبود این وضع اصلاح قوانین موجود در پرتو کنواسیون های جهانی حقوق زن و حقوق بشر امر ضروری است.

- انفاذ مجدد قانون منع خشونت علیه زنان میتواند خشونت بی حد و حصرفعلی علیه زنان را تا حدودی تغیر دهد.

- آگاهی زنان و مردان از حقوق و موقف والای زن در جامعه یک ضرورت عینی است. مطبوعات و جامعه مدنی در دادن این آگاهی نقش مهم ایفا کرده میتوانند. پناهندگان افغان در اروپا نیز میتوانند با ایجاد گروپهای فشار، دول اروپایی را وادار به قرار دادن بهبود وضع زنان در سرخط مشی کمک دهی به دولت آینده افغانستان قرار دهند.

7.     ظهور وتشکل نسل جوان آگاه وحایز دانش های پیشرفتۀ امروزی در شهر های کشور ما چشم امید همۀ هموطنان را روشن ساخته است، ما به مردم خود وبه نسل جوان برخاسته از آنان اطمینان واعتماد کامل داریم. جوانان اند که حافظ تمام ارزش ها و دستاورد های خواستنی افغانستان میباشند. امیدوباورما اینست که مردم ما ونسل جوان اش کاملاً قادر اند بر وضعیت های نامساعد فائق آیند، جوانان وطن میدانند که مردم و منافع جمعی کشوربستر وجودی آنان است، نسل جوان ما خود و خویشتن را در جمع مردم اش جستجو میکند و به همین جهت است که منفعت مردم و منفعت جمع نزد نسل جوان ما از ارجحیت ها واولویت ها حیاتی محسوب میشود، بیکاری وسیع ومزمن در میان جوانان محصول بی برنامه گی حکومت دربخش کاریابی این نسل بالنده کشور، عدم تشویق سرمایه داران ملی توسط دولت وبی تمایلی کشورهای خارجی برای سرمایه گذاری در پروژه های بزرگ زیربنائی میباشد. بیکاری یک عده از جوانان را به مهاجرتهای اجباری ، استعمال موادمخدره ویا پیوستن به صفوف طالبان مجبور میکند. به این مشکل باید جدأ توجه شود.

8.     بیش ازهزاربنای پرارزش تاریخی ما در معرض نابودی قرار دارد. وزارت اطلاعات وفرهنگ رژیم محض به گفتن این حقیقت هولناک اکتفا میکند. ملت باید از وزارت  های ذیربط انتظاراتخاذ تدابیر لازمه را داشته باشد نه برعکس. وزارت های  مربوطه نباید ازخارجیها انتظار داشته باشد که دست به اقدامات لازمه بزنند وبنا های تاریخی افغانستان را از انهدام نجات دهند.  حفظ و امنیت آثاروبنا های تاریخی  و جلو گیری از تخریب وقاچاق این میراث فرهنگی ما مستلزم توجه جدی میباشد.

9.      عدم توجه کافی دولت وکشورهای پشتیبان شان به اطفال باعث آن گردیده که اطفال به کارهای شاقه وبالاتر از توان شان گماشته شوند، بیش از پنج میلیون طفل از تعلیم محروم بمانند وبنا به بی سرپرستی ،شکارمافیای مواد مخدره ،بهره کشان جنسی وسایر مجرمین شوند. درچوکات یک پلان منظم انکشاف ملی میتوان به این وضع  پایان داد. ابتکارات فردی خارج از کشور، اگراز جانب عده ای زیادی از هموطنان مقیم اروپا صورت بگیرد، خالی ازتأثیردر بهبود تدریجی این وضع نخواهد بود .

اشتراک کنندگان مواد 9 گانۀ فوق را با اکثریت آرا به تصویب رسانیدند.

14 دسمبر2014

هاگ، هالند

 

 

 


FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com

 


بالا
 
بازگشت