په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون
فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe
شهر هاگ 22 فبروری2014
قیام سوم حوت، انفجار خودجوش خشم مردم کابل علیه قوای اشغالگر روس
بازهم سوم حوت، سالروزیک قیام افتخار آفرین، مردمی وخود جوش مردم افغانستان علیه قوای متجاوزروس فرا رسید. این قیام که متعاقب یک اعتصاب دکاکین شروع شد، با تظاهرات وسیع وشعار های الله اکبر، مرگ بر روسها، مرگ بر شاه شجاع(ببرک کارمل) از فرازبامها درشام دوم حوت ادامه یافت. وبتارخ سوم حوت شکل تظاهرات سرتاسری خیابانی را بخودگرفت. این تظاهرات زمانی حالت صلح آمیز خود را از دست داد که از مراکزپولیس، شعبات خاد وحوزه های حزبی (ح.د.خ.ا) بر مظاهره کنندگان فیرشد وده ها مظاهر کننده را زخمی وشهید ساخت. آنگاه مردم با دستان خالی برخی ازافراد مسلح رژیم را خلع سلاح کرده برخی ماموریتهای پولیس را اشغال نمودند. این حالت روسهای اشغالګر رادچارهیستری ساخت. روسها با هیلیکوپترهای توپدار از فاصلۀ کم مظاهره کنندگان را مورد حملۀ بیرحمانه قرار دارند. با پراکنده شدن مردم، تیمهای تلاشی ودستگیری خاد در مناطق مختلف کابل، بخصوص مناطقیکه در مسیرجادۀ میوند الی دهمزنگ، کوتۀ سنگی الی دشت برچی قرارداشت تلاشی وهزاران نفررا دستګیرکردند. بخشی اززندانی شده ها که عمر شان کمتر از 18 بود بعد از چند روز آزاد شدند. بقیه سالها د زندان ماندند. قیام سوم حوت برای رژیم کارمل حکم یک خواب وحشتناک را داشت. ترس از تکراراین قیام رژیم را هرسال، تا خروج روسها، وادار به اتخاذ تدابیر امنیتی وقایوی میکرد. این نوع اقدامات سه ماه قبل از ماه حوت آغازمیشد. هر سال برخی از مردم ملکی بخصوص محصلین که سالگرد قیام "سوم حوت" را با پخش شبنامه ها تجلیل میکردند، بدام خاد می افتادهد وسالها شکنجه وزندانی میشند.
در رابطه با این قیام میخواهیم به دو سوال ذیل جواب بدهیم:
1- آیا این قیام توسط تیکه داران جهاد مستقر درپاکستان وایران رهبری میشد؟ نخیر. این یک قیام خود جوش مردم بود. خشم ناشی ازخود نمائی تانکهای روسی در سرکهای کابل مردم را واداربه توسل به شیوه های نموده بود که زمانی درقیام علیه انگلیسها بکار برده بودند. بطور مثال اعتصاب دکانداران از طرف اتحادیه های حرفوی عنعنوی چون آهنگران، زرگرها، نانواها وغیره تنظیم شده بود. رهبران تنظیمی آنگاه تازه مصروف ساختن دکانهای توزیع اسلحه بودند وخواب بسیج کردن خانه بخانۀ مردم شهرکابل را هم دیده نمیتوانستند.
2- رهبران تنظیمها میتوانند این قیام خود جوش مردم را تحسین وتمجید کنند. اما این حق را ندارند که این قیام را محصول کار تنظیم خود یا سایر تنظیمهای پاکستان وایران نشین وانمود سازند. امتیاز خواهی اخیر آقای سیاف از نام قیام سوم حوت باعث خشم آنانی شده است که خون اعضای فامیل شان درین قیام توسط دولت دست نشانده وروسها ریختانده شده است. این واقعیت که در آنزمان آقای سیاف تازه به پاکستان رفته وهنوز صاحب تنظیم هم نشده بود، ادعایش بالای قیام سوم حوت را کاملأ بی اساس میسازد. قهرمانان واقعی سوم حوت مردم عادی کابل بودند که بخشی از آنها که از دست روسها جان بسلامت برده بودند، در سالهای جنگ داخلی توسط تنظیمها شهید شدند. بر مجاهدین واقعی قیام "سوم حوت" وسایر قیامهای مردمی کشورهیچکس مهرجنایتکارجنگ و ناقض حقوق بشر نمیزند. زیرا آنها در کشتار افراد ملکی سالهای نود هیچ نقشی نداشتند وبنابرین شایستۀ چنین اتهماتی هم نیستند.
(کمیتۀ حقوق بشرفارو)
بالا
بازگشت