محمد طاهر اسلمیار
درد دلی با شما، از دست ارگ نشینان ورئیس آنها
کشوری که بیش از صد سال میشود افغانستان نام گرفته، بخشی از آن حوزۀ بزرگ که قبلاً آریانا و از دورۀ اسلامی به بعد،خراسان نامیده میشد، وضع بخصوصی داشت ودارد که قابل توجه بوده و آشنایی با آن اهمیت به سزایی دارد. خدا کند خود ستایی وطنی تلقی نشود که مردمان سلحشور این دیار چون عقابانی بودند که از شیران باج میگرفتند، درعین حال اگر کسی احترام خاک آنها را رعایت کرده است، به مهمانداری ومهمانوازی شهره استند. باشندگان آن اگر میان خود اختلاف خانواده گی ، قریه ای، وغیره داشته اند، اگر زدو خوردی شده، بازهم جرگه ومشوره را احترام کرده و به نظریات پیران احترام گذاشته اند. هیچ وقت دیده نشده است که اگر جرگه و منبع مشوره دهنده فیصله ای را اتخاذ کرد، حتا حکمران مطالق العنان برخلاف آن اقدام کند. گرچه این هم معلوم است که امیر ویا شاه و رئیس جمهور، پیش از دایر کردن جرگه ها عملی شدن نیات خود را در نظر میداشت. در جرگه ها از جامعۀ کثر الملتی افغانستان، نمایندگان تمام اقشار واقوام حضور رسانیده اند. نمونۀ عالی آن را در وقت شاهی اعلیحضرت امان الله خان مرحوم دیده می توانیم. با هر کاستی وکمبودی که داشته است. این مردم عنعنات پسندیدۀ خود را رعایت نموده وحفظ داشته اند.اگر به خاک آنها تجاوز شده است، متحد شده اند که پای تجاوزگر را کوتاه کنند.
حالا بیائیم وملاحظه کنیم که این حکومت فعلی چه کرده است. آیا توهین به عنعنات دیرینۀ مردم جامعه از طرف اعضای ارگ نشین ومتقلب آن دیده نشد؟
قبل از جواب دادن به این سوال، قابل یادآوری میدانم که اینجانب مانند تمام هموطنانی که تولید آن را به عین ملاحظه کرده اند، حکومت فعلی را تحمیلی و تقلبی میشناسم. تحمیلی بر اساس این اطلاع که با جمع کردن رئیس آن و دیگران که در کوچه های پشاوروامریکا واروپا قدم میزدند، از خارج ترتیب، تنظیم، هدایت و رهسپار افغانستان شد. تقلبی بر این اساس که بر گروه های متقلب، رشوت گیر وفاسد، دموکراسی را بدنام کرده و با تقلبکاری انتخابات را به نفع خود اعلام کرده اند.
صحنه یی از لویه جرگه که درآن ترس از زد و خورد، زدن مشت ولگد، بین کرزی وحضرت صبغت الله مجددی ، وجود داشت.
حالا برمیگردم به پاسخ سوال خویش : اعضای این حکومت ورئیس آن لویه جرگه را ریشخند کردند. ملیون ها دالر مصرف شد. مردم را با چه مشکلات جمع کرد که بیایند ومشوره بدهند. یک تعداد را گوشت دهن توپ وحشت " برادران " خود قرار داد. افراد شرکت کننده جمه شدند، نظر دادند، ولی آن انسان خود خواه به آرا آنه احترام نگذاشت. حتا آن را زیر پای ماند. به چشم مردم خاک پاشید. جریان صحبت ها ومشاجرات وی در لویه جرگه بسیار آزاردهنده بود وهیچ به یک زعیم متوسط الحال از نظر فکری وعقلی هم نمی ماند. همین رئیس ، و رهبران فکری وعملی اش مانند کریم خان خرم که لکۀ ننگ وطن ما استند، از " صلح " گپ می زنند. پیهم آدمکشان را برادر خطاب میکنند . مرام دشمنان افغانستان، پاکستان وجیره خواران طالب اش را عملی میکند. اندک روشنی وامیدی که برای مردم پیدا شده بود، می خواهد جلو آنرا بگیرد. کوشش وی برای به قدرت آوردن طالبان، واضح میسازد که در ضدیت با آزادی، در ضدیت با حقوق زنان، در ضدیت با تمون است. زیرا طالبان واضح ورگ
وراست ، وحشت خود را دفاع کرده و از آن دوری نکرده اند.
این چهرۀ خرابکار،در پهلوی چند عاقبن نیندیش دیگر، کرزی را رهنمایی میکند.
تقلب کاری وفریبکاری وی که در حمایت طالبان بکلی اشکار شده، داغ خیانت همیشگی را در پیشانی اش گذاشته است. طالبان مردم بیگناه ومعصوم ما را میکشند، وکرزی آنها را تشویق وحمایت میکند. زیرا برادرانش میکشند، وی باید حمایت کند!
خوانندۀ محترم ، شاید گفتن این حقایق بسیار تند به نظر بیاید ، ولی اینکه ارگ نشینان تقلب کار وحیله گر، چه کرده وچه میکنند، برای همه روشن شود، روزی را آرزو میکنند که مانند معمرا لقذافی، حامد کرزی و گروه استعمال کننده اش را هم زیر باران منشت ولگد مردم ببینند.
بالا
بازگشت