فتح سامع

 

 

به پیشواز سال ۲۰۱۵ 

 

انسان ها در زمین حلول سال نو را گرامی می دارند وانرا برسم باستان و پیروی از نیاکان تجلیل میکنند .

ایا  بز رگداشت از سال نو و روز های مشخص سال ، صبغهٔ قدسی واسمانی دارد ویا زاده وپرداختهٔ ذهن بشر است ، انرا فشرده به بررسی می گیرم۰

 از پیدایش زمین و کاینات ملیون ها سال می گذرد . اما ادم وحوا پس ازارتکاب خطا به اثر فریب از مکر شیطان    از بهشت  ، به جزای سرپیچی از دستور افریدگار رانده می شوند وبر مبنای باور هاواسطوره های  مذهبی و با استناد صحایف  اسمانی  در حدودشش تا هفت هزار سال قبل در زمین جاگزین می شوند ۰این تخمین با توجه به عصر حاکمیت فرعونها ، ظهور یوسف پبامبر وموسی کلیم الله در دوران تمدن مصری وذکر اسمای ۲۵ پیامبر در قران مجید استوار است۰

ادم وحوا واخلاف شان طی قرنها در اوا رگی ،   بادیه نشینی ، مغاره گزینی بسر بردندودر مبارزه برای تداوم بقای خود در مقابله با قهر طبیعت  ، دشواری های محیط زیست و دفاع از حملات حیوانات وحشی پیروز بدر امدند ۰ انسان ها امروزی ،بقایای همان نسل های قبل از تاریخ اند که با کاربرد   وسایل چوبی ، سنگی وفلزی مراحل گوناگون  دشوار های اولیهٔ زندگی را   ارام ارام پشت سر گذشتاندند .

پس از گذشت سال های متمادی با ذکاوت  فطری که داشتند پیرامون چگونگی افرینش  نظام هماهنگ طبعیت ماحول خود پرداختند وراجع به نحوهٔ این افرینش وافریدگار کاینات با تحیر وتعقل سوال های فلیسوفانهٔ را در ذهن خود طرح کردند۰

بزرگداشت از سال نو، سال ها پس از پیدایش  انسان وقرنها پس از بعثت عیسی روح الله در جوامع غربی به عرف مذهبی وعام شکل گرفته  وبه   نحوی ترویج ونهادینه شده  که پیگیری وحمایت از انرا برخی از تقدسات وموهبت خداوندی می پندارند۰

سال نو  برویت چرخش زمین بدور خورشید در ۳۶۵ روز و ۶ساعت حساب می شود وتنها نزد  باشندگان کرهٔ زمین اعتبار دارد.  در واقعیت امر سال نو مفهوم ندارد . به دلیل انکه زمین به دور خورشید در محور معین همراه با سایر سیارات ؛ عطارد زهره مریخ مشتری زحل واورانوس نپتون و پلوتون ،  در حرکت اند وهر کدام در زمان های متفاوت مدار خود را می پیماید۰ نظام کوچک خورشیدی در محور نظام بزرگتر و ان نظام همراه با ملیون ها نظام دیگر در پهنای نا منتنای فضای کاینات  پیوسته وهمواره طی سالیان متمادی به صوب نا معلوم در حرکت اند ، درک اسرار این معما را جز خدا  کسی نمی داند۰

انسان متفکر واندیشمند با مشاهدهٔ تغیرات در چهرهٔ طبعیت ، خشکیدن علفها وروهیدن گلها و سبزه ها وگسترش نگهت نسیم بهاری می اندیشد  وبه سوال های مطروحه فلسفی نیاکان سرگردان و مبهوت خود در نظارهٔ ماه وخورشیددشت ودمن کوه وصحرا ، گلزار ومرغزار  پاسخ منطقی می دهد  واز دنیای ابهام ورویایی به جهان منطق وپویایی قدم می گذارد۰ازانسجام هماهنگ طبعیت می اموزد واز خشونت وسبعیت دوری می گزیند وبه سوی عقلانیت ومروت گام میگذارد۰

 بر سر منبر سخن گویند مر اوباش را

                                      از بهشت و خوردن و حوران همی زینسان   

ناصر خسرو   ‌

‌  . 

 

 


بالا
 
بازگشت