(منتظر)

استقلال برای مردمان آزادی دوست ارزش دارد

 

نودوپنج سال پیش یعنی بتاریخ بیست وهشتم اسد سال ۱۳۹۸ استقلال افغانستان از استعمار انگلیس رسماً اعلان گردید، وصفحه جدید درتاریخ کشور گشوده شد. هرچند انگلیس، کشوری نبود که بساده گی بتوان ازچنگش رهایی یافت ولی روی همرفته بنابر شکست های مدهشی که متقبل گردید ونتوانست مردم شجاع افغانستان را مهار نماید تن به پذیرش استقلال کشور ما داد ، درحالیکه به مداخلات مخفیانه خود ادامه داده و تادیر زمانی این مداخلات پنهانی محسوس بود که تاثیرات آن وعواقب آن تاکنون نیز موجود است .

انگلیس ازاینکه تا مدت طولانی بعد از استقلال افغانستان همسایه شرقی ما هندوستان را زیر سلطه خود داشت و ازسویی هم با مداخله واستفاده ازخط دیورند توانسته بود ازطرق مختلف اوضاع افغانستان را زیر نظارت داشته و شرایط مداخله را ازقبل برای خود مهیا دیده بود. ولی هرطوری که بود افغانستان بطور رسمی آزادی خود راحاصل نموده بود ومنحیث یک کشور مستقل در معاملات بیرونی خود عمل مینمود.

هرچند افغانستان بار دیگر یعنی شش دهه بعد از استرداد استقلال ازدست انگلیس مورد تجاوز اتحاد شوروی قرار گرفت ولی اینبار استعمار نتوانست دیر دوام بیاورد بزودی شکست را متحمل گردید.

سوال اینجا است که چرا  کشورعزیزما همواره مورد تجاوز قرار گرفته است ؟ وبخصوص اینکه چرا سه دهه اخیر حیات سیاسی کشور ما از پستی وبلندی های زیادی برخوردار بوده، ومردم کشور ما بخاطر بدست آوردن آزادی وادامه مبارزات برحق شان که به اثر تقاضاهای دینی و ملی شان صورت گرفته مشکلات زیاد را متحمل شده اند؟  به پاسخ های قناعت بخش ضرورت دارد تا اگر بتوانند با درک وتشخیص این معضل بتوانند از مشکلات آینده خود جلوگیری نمایند.

به نظر صاحب نظران چند عامل مهم سبب آن میشود تا کشور ما همواره مورد تاخت وتاز وتجاوز آشکار ومخفیانه قدرت های بزرگ نظامی و منطقه قرار بگیرد.

-         یکی از این عوامل مهم موقیعت جغرافیوی کشور مااست، مردم افغانستان با شهامت وسرسپاری شان کشور کوچک وبانفوس کم را درمرکز  چند کشور مهم جهان یعنی ، شوروی سابق ، پاکستان ، هندوستان ، ایران وچین  حفظ نموده است ، که این موقیعت به شکل طبیعی مورد تاخت وتاز وتجاوز فرصت طلبان قرار میگیرد.

-         عامل مهم دیگر که افغانستان را درمحراق برنامه های متجاوزین قرار داده منابع سرشار ودست نخورده طبیعی این کشور است که کشورهای حریص را همواره تشویق نموده تا به آن تجاوز نمایند که خوشبختانه تاکنون اکثر آنها در نیات شوم شان ناکام وبدنام درمانده اند ودر آینده نیز خواهند ماند.

-         عامل سومی وبسیارمهم عامل داخلی کشور است ، عدم توجه بیشتر ساکنان این خاک به وحدت ملی، ضعف وخود خواهی  حکومت هایی  که قدرت سیاسی افغانستان را به عهده داشته اند، کم سوادی ودربرخی مواقع کسالت و تنبلی مردم باعث آنشده تا فرصت طلبان ازآن استفاده نموده و مسبب مداخلات دیگران به کشور ما گردد.

علاوه براین سه عامل مهم اسباب وشرایط دیگری هم هستند که کشور ما را به پیامد های گذشته مواجه ساخته است.

بناءً مردم افغانستان با تشخیص این عوامل ضرورت دارند تا برای دفع آن مجاهدت نمایند.

همانطوریکه یک شخص به افتخارات خود خوش میشود یک کشور نیز درصورتیکه افتخار داشته باشد به خود میبالد، وافتخار درنتیجه آزادی و متقبل شدن زحمت بدست می آید،

مردم افغانستان  هم  باید نه تنها اینکه بخاطر بدست آوردن آزادی متقبل قربانی ها شوند بلکه مهمتر از آن حفظ آن است ، تاریخ ما گواه است که ما همیشه توانسته ایم آزادی رابدست بیاوریم ولی دوباره متاسفانه آنرا ازدست داده ایم، تاریخ کشور ما حماسه های میرویس خان، احمد شاه بابا، وزیر محمد اکبر خان ، محمد جان خان وردگ، ایوب خان ، میرمسجدی خان ، ملالی ، ملامشک عالم ... را بیاد دارند، تاریخ چند سال پیش ما مجاهدین راه آزادی وجانبازی های شان را درخود حفظ نموده است، قربانی هایی را که مردم ما داده اند ، مشکلاتی را که زن ، مرد ، طفل وکلان میهن دیده است، ویرانی هایی را که زمین وباغ وخانه مادیده است ... بیاد دارند. بناءً مهم است زمانیکه   که آزادی را بدست میاوریم آنرا حفظ نماییم. ویگانه راه حفظ آن همان اتفاق باهمی ، چنگ زدن به خواست های ملی ودینی ، زحمت در راه کسب دانش و پیشرفت اقتصادی ودانستن ارزش آزادی واستقلال است که باید غرایز یادشده را درخود تحریک نموده از این راه هم آزادی را بدست آورد وهم آنرا حفاظت نمود.

استقلال وآزادی سبب آن میشود که مردم یک خطه با افتخار درجهان زنده گی نمایند و راحت تر زندگی نمایند بخصوص استقلال برای مسلمانان ارزش ویژه دارد وبرای حصول آن از سوی خداوند مامور شده اند ولی جنگ استقلال خواهی یک مبارزه هدفمند است.  متاسفانه درتاریخ گذشته خود ما قربانی های زیادی بخاطر کسب استقلال وآزادی داده ایم ولی ثمره آنرا نتوانسته ایم طوریکه لازم است بگیریم . وضعیت جهانی تفاوت حاصل نموده اکنون نمیشود تنها بازور شمشیر وتفنگ آزادی را بدست آورد زیرا این وسایل آزادی مارا ازما نگرفته است بلکه فکر ودانش بلند، تکنالوژی ، اقتصاد وفرهنگ ، تعلیم وتربیه ، صنعت وزراعت و تجارت ... است که باید درتمامی این عرصه ها از تاثیردیگران آزاد بود و به خود اتکا داشت درغیر آن وقتی محتاج دیگران باشیم این اسباب دربند بودن مارا فراهم میاورد پس باید دست به دست هم داده با کسب آزادی کامل سیاسی ، اجتماعی وفرهنگی آزادی اقتصادی و اتکا بخود بودن را نیز حاصل نمود تا ارزش آزادی را بدانیم و بایدکه بخاطر حفظ این ارزش جان نثاری نماییم.

---------------------------------------------

 

 

 

  


بالا
 
بازگشت