توریالی رزاقیار
تداوم بحران
با فروپاشی دولت دوکتور
نجیب الله و به قدرت رسیدن مجاهدین اوضاع سیاسی - نظامی در افغانستان و منطقه
دگرگون شد اما این دگرگونی برای افغانستان جنگ زده صلح ، امنیت و حاکمیت قانون
را به ارمغان نیاورد . تنظیم های جهادی پس از تصاحب قدرت بجان همدیگر افتادند
که این درگیری ها زمینه ساز ظهور گروه طالبان گردید . طالبان برای کسب انحصار ی
قدرت به سرکوب وسیع همه مخالفان روی آوردند و بدینگونه جنگ بار دیگر میان
مدعیان قدرت شدت و وسعت بیشتر یافت تا آنکه تهاجم نظامی اییتلاف جهانی به حاکمیت
طالبان در افغانستان پایان بخشید و حکومت های موقت ، انتقالی و " انتخابی " را
جانشین امارت اسلامی طالبان کرد . اما برغم همه ی این دگرگونی ها و تحولات
بازهم نه تنها صلح ، امنیت و حاکمیت قانون بسراغ افغانستان نیامد بلکه به
پیچیده گی و دشواری بیشتر اوضاع سیاسی - نظامی در افغانستان و منطقه افزود و
آتش جنگ را در افغانستان شعله ور تر کرد .
جنگ میان طالبان و
دولت مجاهدین ، جنگ میان طالبان و دولت حامد کرزی ، جنگ میان طالبان و دولت
اشرف غنی احمدزی چندین سال و در چند مرحله اما با یک شعار : براندازی نظام
دولتی و استقرار " امارت اسلامی " و این شعار از همان آغاز
تا اکنون یگانه پاسخ طالبان به همه تلاش های آشتی جویانه
یکجانبه نظام ها و دولت ها در افغانستان بوده است .
رهبران و سران
مجاهدین راه آشتی با طالبان را در پیش گرفتند اما پاسخ شان را از زبان تفنگ
گرفتند .
آقای حامد کرزی رییس
جمهور پیشین افغانستان تلاش هایش را در راه مصالحه با طالبان تا مرز برادر
خوانده گی " برادران ناراضی " ادامه داد اما کارگر نیافتاد و ثمری فراچنگ
نیاورد .
آقای اشرف غنی
احمدزی پس از رسیدن به کرسی ریاست جمهور ی طالبان را مخالفین سیاسی خطاب کرد و
از راه حل سیاسی منازعه در افغانستان سخن گفت اما پاسخ طالبان بازهم همان است
که بود یعنی رسیدن بقدرت از راه جنگ و برپایی نظام امارتی دلخواه در افغانستان
.
رد مصالحه ، تن
ندادن به برادر خوانده گی ، نفی هرگونه راه حل سیاسی و پافشاری برای براندازی
نظام با زور تفنگ و از راه جنگ اما باز هم مخالفین سیاسی عنوان کردن طالبان از
سوی آقای اشرف غنی احمدزی ؟ در حالیکه مخالفان سیاسی به آن افراد ، گروه ها و
احزابی خطاب میشود که با داشتن برنامه و اهداف سیاسی مشخص و پا بندی به اصول
سیاسی و حقوقی با اشتراک در همه پرسی ها و مبارزات انتخاباتی و پارلمانی با
سیاست های دولت حاکم مخالفت ورزیده و برای کسب قدرت از مجاری حقوقی و قانونی
مبارزه می نمایند .
بهر حال موج جدید
تهاجم های مسلحانه و حملات انتحاری از سوی گروه طالبان در نقاط مختلف کشور
بویژه در شهر کابل ، عقیم ماندن تلاش ها و سیاست های آشتی جویانه و مصلحت
اندیشانه یکجانبه سیاسیون و دولتمردان افغانستان و کناره جویی جامعه جهانی از
این معرکه ، یک بار دیگر به این نگرانی دامن می زند که خشونت و جنگ در
افغانستان شدت بیشتر کسب نماید و قربانی های بیشتری از مردم افغانستان بگیرد
مگر اینکه برای بیرون رفت از وضع موجود به واقعیت ها همانطوریکه است نگاه گردد
، به سیاست های ملی رو آورده شود و برای کسب اعتماد و همکاری مردم افغانستان و
جامعه جهانی تلاش های بلادرنگ شفاف و سودمند صورت گیرد
بالا
بازگشت