غلام محمد زارع

 

  در افغانستان هم زنان زنده گی میکنند 

زن شاهکار خلقت است .   برنارد شاو

و اینبار به بهانه هشتم مارچ روز جهانی زن چند سطری در مورد زنان افغانستان  ؛ در مورد موجودیکه حقوق و آزادی هایش در زیر پای مردان پامال گردیده است ؛ در مورد موجودیکه زیر نام عزت ، به عزتش تجاوز کردند ؛ در مورد موجودیکه بنام غیرت به پولش فروختن و با حیوانات معاوضه اش کردند ؛ در مورد موجودیکه در چار دیوار خانه به حصارش کشیدن واز دیدن زیبایی های طبیعت محرومش ساختند ؛ در مورد موجودیکه از رفتن به مکتب و مدرسه محرومش کردند تا مبادا خود و دیگران را بشناسد و در برابر بی عدالتی ها آوازش را بلند کند ؛ در مورد موجودیکه ناقص العقل اش خواندن و در زنده گی و خانواده نقشی برایش قایل نشدند ؛ در مورد موجودیکه عاجزه اش خواندند و سنت های جامعه مرد سالار موقع رشد و فعالیت اش را نا ممکن گردانید ؛ در مورد موجودیکه کشتزار مردانش گفتند و از اش ناجوانمردانه بهره برداری کردند ؛ در مورد موجودیکه بدلیل زن بودنش فشار های مضاعف جامعه تاریک نگر را متحمل گردیده و آه بزبان نیاورد ؛ در مورد موجودیکه به مادر بودنش هم حرمت نگذاشته ، به حق اش ناروا را روا داشتند و بالاخره در مورد موجودیکه خلاف تمام نورم های انسانی و عدالت اجتماعی حقیر اش ساختند ، بی ارزش و وسیله ای خوش گذرانی مردان اش پنداشتند و تا توانستند در حقش جفا کردند .

هشتم مارچ را زمانی تجلیل میکنیم که از پروژه دموکراسی ناتو ( اروپا و امریکا ) در افغانستان حدود چارده سال سپری میشود . با استفاده از این فرصت ها پول های زیادی در این زمینه ها هزینه گردیده و انجو های زیاد روی صحنه آمدند . انجو ها که در راه تامین حقوق وآزادی های زنان در کشور ما پول های انگفت را در جیب زده و با ترویج آزادی های لجام گسیخته یکتعداد از زنان شهر نشین را گمراه ساخته و جنجال های خانواده گی را چاق تر گردانیدند. تجارب تاریخ گذشته و حال در کشور گواه اند که دموکراسی و حقوق و آزادی های مدنی را نمیتوان به فرمان ویا زور برچه جانشین نظام کهنه قرون اوسطایی ساخت . دموکراسی ، عدالت اجتماعی و آزادی های زنان را به شکل مرحله ای ، آهسته، آهسته و با در نظر داشت روان جامعه و ظهور و ثبات بنیاد های مادی میتوان جانشین سیستم کهنه و خرافاتی گردانید .

حقوق وآزادی های مدنی برای زنان به علت فشار اسلام گرایی افراطی در کشور  یا در قوانین تسجیل نگردیده ویا رعایت نمیشود . قوانین جاری بردن ارث و دادن شهادت زن و دختر را برابر با مردان درج نکرده است . تعدد زوجات مصیبت دیگریست که شانه های زن افغان را خم کرده و نمیگذارد خود را موجود برابر با مرد بداند . نکاح ، ازدواج و طلاق حقوق مدنی اند که اکثریت زنان کشور ما از آن بهرمند نیستند . ویا به بیان دیگردر آن نقش فعال ندارند . ازدواج های اجباری ویا قبل از وقت ، نکاح زنان و دختران بدون توافق و رضایت شان امر معمول و کار روزمره ملاامامان و روحانیون است . هر چند قانونآ یک زن میتواند شوهر خود را طلاق بدهد مگر محاکم زن ستیز افغانستان که اکثرآ در انحصار ملا های مکتب نخوانده و بی خبر از حقوق و آزادی های بشری است ، ساحه را به زنان  چنان تنگ ساخته که استفاده از این حق را برای آنان ناممکن و محال گردانیده . نظام خانواده گی سنتی موجود چنان بدست وپای زن افغان پیچیده است که امکان تحرک و تفکر را از او ربوده و او را به موجود دنباله رو ، بی اراده و ناتوان مبدل ساخته است . اخلاق عامه که منعکس کننده مناسبات مرد سالار و متکی بر بنیاد های خرافی و خلاف روان انسانی است زمینه را برای رشد اتی زنان محدود گردانیده است . بار ها در شورای ملی زنان توهین و تحقیر گردیده و با استعمال کلمات رکیک ودور از شخصیت و اخلاق انسانی مورد اهانت نماینده های ملت ؟ قرار گرفته اند . این موضوع بیانگر انست که ما در چه سطح کلتوری سقوط کرده ایم .  

تحقیقی که توسط سازمان حقوق بشر و دموکراسی افغانستان زیر عنوان « حقوق زنان از نگاه مردان » منتشر شده نشان میدهد که بدلیل « افزایش نهاد های اسلامگرا و تعدد مدارس دینی خارج از کنترول دولت ، مشارکت زنان در اجتماع با مشکلات روبرو گردیده است » . دست های مشکوک در سطوح مختلف « داخل و خارج حاکمیت » با مقادیر هنگفت پول از کشور های همسایه در تلاش  اند با ایجاد گروه های فشاراز جوانان کم تجربه و چشم وگوش بسته ، زمینه های زنده گی و کار را نه تنها به زنان بلکه به مردان نیز تنگ ساخته و با تهدید ، تخویف و تحقیر، زنان را دوباره به چار دیوار خانه برانند . ایجاد مدرسه دختران سیاه پوش در ولایت کندز و گشت و گذار آنها در کوچه وبازار تهدید بزرگیست برای زنان و دختران شاغل در این ولایت .       

کاندید وزارت تحصلات عالی برای رسیدن به چوکی ومقام به ولسی جرگه وعده سپرد که « با تمام توان تلاش میکنم که تحصیلات دینی را در دانشگاه ها رشد دهم » و هم چنان ایجاد « پوهنتون های جداگانه برای محصلین ذکور و اناث  » را تعهد سپرد . این ها وعده های بودند که خانم خاطره افغان برای نیل به هدف به ولسی جرگه سپرد که خوشبختانه به جای نرسید و کاندیتوریش به هر دلیل که بود رد شده . ما در کشور زنان دانشور ، ورزیده و متعهد زیاد داریم که بدرستی و بدون مشکل از عهده چنین مسوولیت ها برآمده میتوانند . ولی متاسفانه اولیایی امور در انتخاب زنان برای پوست های مهم معیار های دیگر دارند و اهداف دیگر .                                                      

06 . 03 . 2015  

 

 


بالا
 
بازگشت