تجلیل از روز جهانی محو  خشونت علیه زنان 

۲۹ نوامبر۲۰۱۵

از تاریخ ۲۵ نوامبر الی دهم دسمبرروزجهانی محو خشونت علیه زنان با کمپاین ۱۶ روزه حرکات اعتراضی ازجانب جامعهٔ مدنی واقدامات دول علیه خشونت مبتنی بر جنسیت،  تجلیل بعمل می آید. کمپاین امسال سرمنشی مؤسسه ملل متحد تحت عنوان “درمقابل خشونت علیه زنان متحد شوید!” همه را دعوت میکند تا “جهان را به نارنجی رنګ ساخته وبه خشونت علیه زنان ودختران پایان بخشند”. پیوستن به بخشی ازین کمپاین از طریق ابراز نظر درفیسبوک وتویترSayNo.UniTE  توصیه شده است. 

مبارزه دربرابر خشونت علیع زنان و تجلیل این روز را ملل متحد بخاطری حایز اهمیت میداند که خشونت علیه زنان نقض حقوق بشر بوده ومحصول تبعیض علیه زنان میباشد. خشونت علیه زنان مانع پیشرفت در ساحات مختلف میگردد، منجمله درساحات  فقرزدایی، صلح وامنیت. خشونت علیه زنان هنوزهم یک مرض جهانی اما قابل جلوگیری میباشد.

در افغانستان از این روز در حالی تجلیل بعمل می آید که حتی بر مبنای ارقام “کمسیون مستقل حقوق بشر” درکشور ما به مقایسهٔ سال گذشته  واقعات خشونت علیه زنان ودختران هفت ونیم فیصدازدیاد یافته است. برای ما این ازدیاد خشونت علیه زنان غیر منتظره نیست. در ساحات تحت کنترول طالبان، داعش وملیشیای گوناگون تنظیمی خشونت علیه زنان یک امرعادی پنداشته میشود.  ساحاتیکه ظاهرأ تحت کنترول دولت اند، از نبود حاکمیت قانون، فرهنگ معافیت، فساد وقانونشکنی توسط برخی مؤظفین خدمات عامه رنج میبرند. بی امنیتی مستمر، ضعف دولت مرکزی وفقدان ارادهٔ سیاسی درحکومت وبیسوادی اکثریت باشندگان کشورنیز به  مشکلات مذکور می افزایند. 

 کوششهای جامعهٔ مدنی و برخی سازمانهای جهانی صرف قادر به بیداری بخش کوچکی از زنان از حق اعتراض بر خشونت شده است. اما وقتی زنی چون رخشانه دراعتراض به بیداد پدر حریص وشوهر کهنسالش، خانهٔ شوهررا ترک نموده  و بکمک مرد دیگری فرار میکند، توسط ملا های کورذهن سنگسار میشود. ودولتی که خود را مشروع ومبتنی بردموکراسی مینامد، نه توان جلوگیری ازین فاجعه را دارد ونه توان به عدالت کشاندن آن ملا و حواریونش را که حاکمیت دولت را به مسخره گرفته و برخلاف قوانین نافذه وحتی بر خلاف شرع،  رخشانه را در قرن بیست ویکم به وحشیانه ترین وجه بقتل رساندند.  کشتار فرخنده ها ورخشانه ها در شرایطی صورت میگیرد که کشورهای مدافع حقوق زن در افغانستان حضور پُر رنگ نظامی ونفوذ سیاسی دارند اما در مقابل همچو جنایات سکوت اختیار میکنند. 

صرف در صورت تأمین صلح، استقرار مردم سالاری واقعی ومتکی بر انتخاب آگاهانه ومستقل هر فرد دارندهٔ حق رای (نه انتخاب تیکه داران قومی) و تأمین حاکمیت قانون میتوان به محو خشونت علیه زنان ودختران رسید.  دولتی که بتواند امنیت همشهریان را تأمین کرده وقانون را حاکم سازد، میتواند در همکاری با جامعهٔ مدنی ورسانه ها قادر به محو تدریجی خشونت علیه زنان ودختران گردد. 

کمیتۀ حقوق بشرفدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا (فارو)

 

 

---

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com