بصیرهمت

 

افغانستان و هند

افغانستان نیازمند تامین روابط بهتر با هند است

برگردان از :

 مجله " انجمن روابط بین المللی"

 

با خروج نیروهای ایتلاف بینالمللی برهبری امریکا از افغانستان که تعداد انها از 140 هزار در سال 2012، به 12000 تن در سال 2014 کاهش یافت، و مسیولیت عملیات های نظامی مستقیما بدوش قوت های افغان قرار گرفت، امنیت   این کشور در حالیکه با موجودیت غول نظامی جهان، ایالات متحده، هیچگاهی قناعت بخش نبوده است، مگر اکنون روز تا روز رو به خرابی میرود. افغانستان هم اکنون در حالتی قرار دارد که حملات سر تاسری بهاری طالبان افزایش یافته است، تروریستان متلاشی شده از سایر گروپ های افراطی اسلامی همکاری و پیوستن شانرا به داعش در افغانستان اعلام نموده اند، و داعش حالا توانمندی انرا پیدا نموده است تا گروپ های مختلف مایوس و پارچه شده را تحت یک درفش رادیکال متحد سازد . القاعده تا اکنون حمایت گرانی در افغانستان دارد،لشکر طیبه و شبکه حقانی در پاکستان که بیشتر  روی حملات بالای هندتوجه  دارند ،هم اکنون در افغانستان عملا فعال اند و در تلاش بی ثبات سازی افغانستان اند.

البته دولت هند همه این انکشافات را از نزدیک دنبال می نماید. در چنین حالتی دولت افغانستان نیاز دارد تا همکاری همه جانبه هند و چین را جلب نماید. همین اکنون چینایی ها از نفوذ بنیاد گرایان در ایالت سینکیانگ تشویش جدی دارند و این تشویش قبل از همه چینایی ها را واداشته است تا در جهت نزدیکی طالبان با دولت افغانستان همکاری نمایند.  بخصوص هند که هم اکنون به کشور نیرومند اقتصادی منطقه مبدل گردیده و دوست صادق و دیرینه مردم افغانستان بوده است ،می تواند در امر تامین ثبات سیاسی، امنیتی و همکاری های اقتصادی افغانستان سهم قابل ملاحظه ای بگیرد.

البته که با نزدیکی هر چه بیشتر افغانستان با هند، روح خبیثه پاکستان ناراض خواهد گردید، مگر جامعه بینالملی یخصوص امریکا باید بر پاکستان فشار اورد تا نظامیان این کشور را متقاعد سازد که کمک هند به افغانستان هیچگاهی بر علیه منافع ملی پاکستان تمام نخواهد شد و افغانستان به تخته خیز هند برعلیه پاکستان مبدل نخواهد گردید.

هند می داند که هرگونه بی ثباتی سیاسی و امنیتی در افغانستان این کشور را بار دیگر به تهدیدات تروریستی سالهای دهه نود رو برو خواهد نمود. و هند از این تشویش دارد که افغانستان بار دیگر به بستر گرم حملات تروریستی و توطیه بر علیه منافع هند تبدیل گردد.حملات سالهای 2008 و 2009 به سفارت هند در کابل و حمله بر قونسلگری هند در هرات در سال 2014 که توسط طالبان، شبکه حقانی و لشکر طیبه صورت گرفت ،ارتباط با سازمانهای استخباراتی پاکستان  داشت.  

هند سالها است دوست با اعتماد در عرصه سیاسی اقتصادی و فرهنگی از جانب افغانها ارزیابی میگردد. هند پنجمین کمک کننده  بزرگ اقتصادی به کمک بیش از 2 ملیارد دالر برای افغانستان محسوب میگردد. هند پارالمان افغانستان را اعمار نمود ،بخش از راه های حلقوی بین الولایات را اسفالت نمود،لین های طویل  برق را تمدید و بند سلما را اعمار نمود و  صد ها تن از کارمندان اقتصادی را در اکادمی های خویش تربیت و اموزش داد. مجتمع صنعتی هند بیشتر از هزار تن از افغانها را در عرصه های نجاری، نلدوانی ولدنکاری اموزش داده است. انجمن شغل ازاد برای زنان هند که یک اتحادیه تجارتی برای زنان است ،به تعداد بیش از سه هزار زن افغان را در عرصه های سرمایه گذاری های کوچک اموزش داده است. اقتصاد دو ترلیونی هند همچنان روی 27% صادرات افغانستان حساب می نماید. روابط اقتصادی و تجارتی هند و افغانستان در صورتیکه قرارداد ترانزیتی پاکستان – افغانستان کاملا اجراگردد بیشتر رشد خواهد نمود.

هند هیچگاهی علاقمند ارسال قوت های مسلح اش به افانستان نبوده است، مگر در عین زمان همواره تلاش نموده است تا بر ضد پالیسی خصمانه پاکستان در مورد داشتن باصطلاح حق ویتو در مورد افغانستان مبارزه نماید. تمایل سهمگیری هند در مورد افغانستان اکنون با فعال شدن چین در منطقه بخصوص در مورد  افغانستان بیشتر از پیش فعالتر گردیده است ، زیرا هند نمیخواهد نفوذ منطقوی اش را چین تضعیف نماید. دولت نریندا مودی نخست وزیر کنونی هند پالیسی سختگیرانه ای را با پاکستان اتخاذ نموده است. مودی دکتورین منطقوی را در پیش گرفته است که تامین مناسبات و روابط نزدیک را با تمام کشور های منطقه اسیای جنوبی در اولویت های پالیسی جاری خویش قرار میدهد.

مودی از پاکستان میطلبد تا برعلیه تروریست های که در پاکستان تربیه و اموزش میبینند و از خاک پاکستان کشور های دیگر بخصوص هند را مورد حمله قرار میدهند عمل قاطع و صادقانه نماید. البته این خواست هند از پاکستان مورد پشتیبانی امریکا نیز هست. مگر طوریکه دیده میشود پاکستان یا قادر نیست این مار های پنهان در آستین خویش را  مهار سازد و یا اصلا نیت صادنه سیاسی برای محو تروریزم  را ندارد.

ایالات متحده در حالیکه از توسعه نفوذ اقتصادی هند در افغانستان حمایت می نماید، مگر در مورد کمک های امنیتی و نفوذ هند در مسایل امنیتی افغانستان علاقمندی نشان نمیدهد زیرا با این عمل دوست نزدیکش ، پاکستان ، را بر  اشفته میسازد.  . امریکایی ها اگر واقعا میخواهند ثبات سیاسی و امنیتی در افغانستان تامین گردد باید با حمایت همه جانبه از نفوذ اقتصادی و امنیتی هند در افغانستان پاکستان را متقاعد سازند که سهمگیری و نفوذ هند در تامین امنیت افغانستان به هیچوجه بر علیه منافع ملی پاکستان نه بلکه به نفع ثبات امنیتی در پاکستان نیز هست ،زیرا پاکستان نفوذ هند در افغانستان را  همواره دشمنی در جهت منافع خود ارزیابی نموده و بر عکس نفوذ منطقوی خویشرا در افغانستان قانونمند ارزیابی می نماید.

سکتور های خصوصی هند رول عمده ای را در توسعه ارتباطات تجارتی بین دو کشور بازی می نمایند. در سال 2011 هند برنده قرارداد معدن اهن حاجی گک ولایت بامیان گردید. هند اولین کشوری بود که پیمان امنیتی را با  افغانستان امضا نمود . پیمان همکاری ستراتژیک سال 2011 که بین افغانستان و پاکستان بامضا رسید، هند را متعهد می سازد تا در جهت اموزش امنیتی و تسلیحاتی به افغانستان کمک نماید ..

پاکستان باید از جانب امریکا تحت فشار قرار داده شود تا زمینه بهبود ترانزیت تجارتی را از طریق راه عطاری که بین سرحد هند و پاکستان قرار دارد ،مطابق قرارداد تجارت ترانزیتی 2011 که بین پاکستان و افغانستان بامضا رسید ،مساعد سازد.

لازمست تا کمک پولی هند برای قوای مسلح افغانستان مورد تشویق قرار گیرد . همین اکنون امریکا سالانه 4 ملیارد دالر برای قوای مسلح افغانستان کمک می نماید .چین نیز در سال 2014 متعهد گردید که مبلغ 327 ملیون دالر به افغانستان کمک نماید، مگر این کمک بطور خاص برای قوای مسلح افغانستان نیست .هند نیز باید در عرصه تربیه و اموزش نیروهای مسلح افغا ن سهم گیر د.

اردو و پولیس افغانستان به اموزش سواد شدیدا نیازمند اند . مصرف 200 مملیون دالری امریکا در جهت اموزش سواد برای قوای مسلح افغان تاهنوز نتیجه لازمی نداشته است. هند یکی از موفقترین کشور ها در عرصه سواد اموزی بزرگسالان در جهان است .از این بابت نقش هند در عرصه اموزش سواد برای قوای مسلح افغان موثر خواهد بود.

دولت افغانستان در پهلوی نزدیکی اش با هند  ، باید از نزدیکی روابطش با چین نیز حد اکثر نفع را در جهت تامین امنیت خویش برد، زیرا چین با موقعیت کنونی اش در منطقه و جهان میتواند در امر تامین ثبات به افغانستان کمک نماید. چین که مدتها است به حملات تروریستی بنیاد گرایان در ایالت سینکیانگ و حتی شهر های مرکزی اش روبرواست ( چین منطقه وسیعی از مسلمانان ایغور را در شمالغرب خویش متصل با سرحد پاکستان دارد و مردمان این ساحه استقلالیت بیشتر و تعدادی هم ازادی کامل از قلمرو چین میخواهند ) ،جدا خواهان محو بنیاد گرایی در منطقه است و روابط دیرینه دوستی با پاکستان دارد. چنانچه ریس جمهور چین در سفر اخیرش ضمن دیدار از پاکستان با اعلام معامله تجارتی و اقتصادی به ارزش 46 ملیارد دالردر بخش های اعمار و ساختمان نهاد های اساسی و بخش انرزی  میخواهد ستراتژی "راه جدید ابریشم" را تحقق بخشد و دهلیز تجارتی را با غرب چین و جنوب اسیاو شرق میانه باز نماید . از این لحاظ چین میتواند با پاکستان در زمینه اتخاذ یک پالیسی صلح در افغانستان ،کار سازنده نماید. پایان

 

بصیر همت

28 اپریل 2015

 


بالا
 
بازگشت