سنجر غفاری
استراتیژی روسیه و تروریزم درافغانستان
غفلت روسیه ،عامل استحکام تروریزم در منطقه و جهان شد.
۱۴ اپریل سال ۱۹۸۸ درژینو بین افغانستان و پاکستان توافقات صلح و موعد خروج نیروهای شوروی از افغانستان به امضآ رسید ،امریکا و شوروی وقت منحیث تظمین کننده گان این توافقنامه تعهد کتبی داشتند تا به جناح های درگیرجنگ افغانستان کمک تسلحاتی و مالی ننمایند، شوروی وقت ایالات متحده امریکا و شوروی منحیث تظمین کنند گان این توافقنامه بصورت کل نتوانستند مساله افغانستان را حل کنند. فقید پروفیسور و یکتور کارگون مسول شعبه افغانستان در انستیوت شرق شناسی روسیه ضمن تبصره بر سیر انکشاف بعدی حوادث بعد از خروج نیروهای شوروی ، سفر هیات مجاهدین تحت ریاست برهان الدین ربانی را به مسکو در سال 1991 ، شش ماه قبل از سقوط رژیم نجیب الله یاداوری نمود. او گفت ، که " باید بر نیروهای مختلف اتکاء میشد. ما فقط بر شمال افغانستان ، جای که اقلیت های ملی هم قوم دوستان اسیای میانه ما زنده گی میکردند ، اتکاء نمودیم. این اتکای کاذب و غیر دوراندیشانه بود آنوقت به فکر افغانستان نبودیم ، اتکاء نمودیم. این اتکای " دور اندیشانه نبود.
روزنامه" وریمیه نووستی " چاپ مسکو مینویسد ، برخی سیاستمداران افغان برای خروج نیروهای شوروی اماده نبودند ، و در باره بقای اینده رژیم در کشور هراس داشتند. روزنامه نوشته ، که " عبدالوکیل مذاکرات را به بهانه های مختلف به تعویق می انداخت و از هماهنگ ساختن مسودات اسناد امتناع می ورزید و به مصالحه با پاکستان حاضر نمیشد". درنتیجه مذاکرات قطع گردیدندبه زودی روشن گردید ، که پاکستان حتی به فکر رعایت توافقات ژینیو هم نبود. مداخله در امور داخلی افغانستان تا تاریخ 15 ماه می سال 1988 – تاریخ اغاز خروج نیروهای شوروی – نه تنها قطع نشد ، بلکه افزایش یافت. سازمان های حکومتی پاکستان به دسته های مجاهدین مسلح افغان امکانات عبور بلا مانع از سرحد را میسر می ساختند و کاروان های حامل سلاح را از نقاط متعدد عبوری در سرحد بدرقه میکردند که درزمینه مقامات دولتی شوروی وقت براساسات خواست و فشار ای.اس.ای پاکستان تن دادند و بر بنیاد منافع کشوری شان بیش از نیم ملیون قوای مسلح و تمامآ تشکیلات ح.د.خ. افغانستان را به شمول متحدین و سایر وطندوستان ملی یکسره از یاد بردند و کریملن وقت تحت رهبری سرگی میخایلویچ گرباچوف ، و مارشال ورینکو نماینده نظامی قوت های شوروی در افغانستان تسلیم به خواست دشمنان افغانستان گردیدند .
یکتن ازپیشتازان سیاسی و نویسنده بلند اندیش روسی بنام یوری تیخنوف در مورد همکاری شوروی با انگلیس ها درزمینه ای افکار سیاسی و بازی های استخباراتی روسیه درافغانستان چنین یاداور شده
|
همکاری استخبارات شوروی و بریتانوی در افغانستان ، که از برکت ان پلان
های هیتلر نقش براب گردیدند و اجنتان ان تحت فشار انگلستان و اتحاد
شوروی از انکشور اخراج گردیدند. مولف از اسرار جنگ واقعی سری ، که
استخبارات خارجی در افغانستان پیش میبردند ، پرده برمیدارد. دسایس ،
تطمع ، بازی دادن ، استخدام اجنتان دشمن ، فشار مستقیم – فهرست نامکمل
وسایل " رزمنده گان جبهه سری " درین کشور می باشد ، که مولف ذکر نموده
است. |
وشواهدی که درسال ۱۹۹۹ ازطریق کانال شش تلویزیون روسیه بوسیله ای سرگی کسلیوف در فلم مستندکوتا بنام «افگانسکی کپگان» به نشر رسید یکعده ای از رجال عمده سیاسی ، استخباراتی و نظامی روسیه خروج تشاب زده نظامیان شوروی را از افغانستان عمل ناشایسته و خیانت به مردم و نظام کشوری ما تلقی نمودند و این نمونه ها و اسناد دیگری که در نوشته های مارشال گروموف ، سرگی سکالوف ، الکساندر روستکوی ، جنرال اوشیف ، جنرال مکه شوف ، مارشال ورینکوف ، دیده گاها و نظریان سیاسیون و کارشناسان معتبر روسیه که در مورد افغانستان شناخت و تجارب عالی داشتند ، چون فقید پریمکوف پدر سیاست روسیه ، فقید جنرال لیونید شیرشینوف رئیس فوند ناسونال روسیه ، فقید ویکتورکارگون؛ دانشمند افغانستان شناس و رئیس دفتر مطالعات افغانستان انستیتوت شرق شناسی اکادمی علوم روسیه، که در حدود بیش از ۲۰۰ اثراز وی باقیمانده است، همه و همه بیان کننده آن بازی و محوری است که روسیه به احتمال قوی در جستجوی منافع خود در این جنگ با رقبای استراتیژیکی خود بوده و با تجارب تلخ ای که از حضور نظامی شوروی در دهه هشتاد با خود دارد این تحلیل و بیان واقعیت را که رئیس اکادمی مسایل جیوپولیتیکی روسیه جنرال لیانید ایواشوف به این عقیده است که افغانستان " ستون فقرات آسیا" است به قول جنرال ، با سلطه بر این سرزمین ، همیشه میتوان بر کشورهای منطقه اثر گذاشت.فراموش نموده است ویا اینکه به حافظه خواهد داشت . روسیه امروز نباید روشنفکران و متنفذین وطندوست، نسل بییدارجوان و خسته از جنگ رادرافغانستان نادیده بگیرد، نیروهای تاریک و پلید ای که همه سعادت ملی ، آرامش سیاسی و کشوری مارا به منظوررسیدن اجنبی هادرمنطقه به اهداف شان وسیله شده اند باید تشخیص داشته که دارد و از همکاری این چهره های کثیف و یاخود همکارشدن با این دشمنان ملت ما اجتناب نمایند . اکنون که بحران سیاسی، نبود حاکمیت قانون و اطمینان بیش از هروقت دیگر مردم افغانستان راباوجود هشت پایگاه نظامی و توافقنامه ای امنیتی امریکا با دولتمردان کشور ما سخت نگران نموده ، ازجانبی تشدید حملات خونین طالبان تحت حمایت ای.اس.ای پاکستان شمال و اکثریت ولایات مرزی افغانستان را نا امن نموده است ، انتظار مردم افغانستان از رهبری کریملن همکاری شفاف ، استحکام و توسعه همکاریهای نظامی ،حمایت از اهداف ملی مردم ما به منظور نابودی کامل تروریزم و طالبان میباشد ، ثانیآ حمایت بیدریغ روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متحد از داعیه برحق مردم افغانستان که در جنگ و بازی استخباراتی کشور های ای که تحت نام مبارزه با تروریزم بین المللی در مقابل تروریستان خود را موظف می پنداشتند و هم اکنون مراکز و مخفی گاه های تروریستان ثابت گردید که تحت حمایت استخبارات پاکستان در خاک آن کشور قرار دارد و جامعه جهانی ، ایالات متحده امریکا ، کشور های عضو ناتو همه چشم بسته و خاموش هستند ، تقاضآ این است تا روسیه در زمینه استراتیژی خاص خویش رادر رابطه به نجات کشور ومردم ما واضع نماید .افغانستان کشور اشغال شده است و روسیه نباید در زمینه بی تفاوت بود و آینده برگشت ثبات و آرامش در کشور ما تظمین امنیت و ثبات در جمهوریت های آسیای میانه ، قفقاز روسیه میباشد .
سنجر غفاری
بالا
بازگشت