علی رستمی

 

گرامی باد پنجاو سه سالگی بنیان گزاری حزب دموکراتیک خلق افغانستان

پنجاه وسه سال قبل در 11جدی خورشیدی 1343،به خاطر "دردهای بیکران مردم افغانستان" جمعیت دموکراتیک خلق افغانستان با پرپایی نخستین کنگره خود به اشتراک نیروهای ملی ودموکراتیک ،  تشکیل کردید. دراین کنگره  شادروان نورمحمد ترکی منشی عمومی وشادروان ببرک کارمل منشی اول کمیته مرکزی حزب دموکرات خلق افغانستان با رآی سری ا نتخاب شدند . حزب دموکراتیک خلق افغانستان ،برای اعتلای   بنیادی امور جامعه ونابودی کامل مناسبات عقب مانده یی فیودالی ،ظلم واستبداد سلطنتی و ملک الطوایفی وایجاد جامعه نوین مترقی ، گام به  میدان مبارزه  سیاسی ،اجتماعی واقتصادی  گذاشت .این امر رویدادی بسی عظیم وتاریخی بود، درحیات سیاسی واجتماعی زحمتکشان افغانستان.

کشور ما به مانند سایر کشورهای مترقی وملی درسطح منطقه وجهان دارای تاریخ باشکوه ومشحون از مبارزات دلیرانه و وطن پرستانه ، میباشد . نیروهای روشن ضمیر ،ملی و وطن پرست کشورما، بادرک از ارزشهای های مفهوم دموکراتیک ، بخاطر ازادی وگسترش عدالت اجتماعی و تحقق مولفه های قانون بشری براساس جوی سیاسی که پیش و بعداز جنگ اول جهانی ودوم درجهان بوجود امده بود، با تشکل سازمانها وحلقات قانون خواهی به مبارزه سیاسی واجتماعی در جامعه قد علم کردند. این حلقات بادرک از وضع ملی وبین الملی ایده های خودرا درمرام حزب دموراتیک خلق افغانستان تدوین وبعداز تاسیس ان به جامعه تقدیم کردند. حزب دموکراتیک خلق افغانستان بنابر تجارب تاریخی، بعداز کسب قدرت در هفت ثور 1357 خورشیدی ، برشالوده یی مناسبات دوستی وهمکار و حسن همجواری که درفرایند تاریخی بعد ازکسب استقلال افغانستان از زمان حکومت امانیه الی سقوط دولت جمهوری داوود خان با کشورهای جهان وبویژه اتحادشوروی سوسیالیستی وجود داشت،انرا تمدید وبا رویکرد نوین سیاسی، بخاطر پشتبانی وتحقق اهداف انقلابی خویش  ادامه داد.به این رو ،قراردادهای جدید میان هردوکشور برای همکاریهای  وکمکهای بزرگی اقتصادی ،اجتماعی  ونظامی  بعدازقیام نظامی هفت ثور توشیح نمود. متاسفانه از این اقدام رهبری حزب دشمنان سوگندخورده عدالت اجتماعی بر بنیاد جنگ سرد میان شوروی وجهان غرب در راس امپریالیزم امریکا وجود داشت ،درعمل با   مداخلات مسلحانه زیر نام دفاع ازاسلام با پشتبانی پاکستان وایران شرایط حساس  وپیچیده یی نطامی  رابوجود اوردند. شوربختانه از سوی دیگر، حوادث تلخ تاریخی که ناشی از خودخواهی ،قدرت طلبی ، بی اعتمادی ،عدم صادقانه ء وحدت  اندیشوی ،سازمانی وتشکیلاتی  و اتکاء به نیروهای بیگانه بالای حزب دموکراتیک خلق افغانستان به نوع از داخل وخارج تحمل شده بود،نه توانست اهداف خویشرا کاملأتحقق ببخشد. باهمه تلفات مادی ومعنوی و جانفشانی  ومبارزه صادقانه وخدمت گزاری به مردم  که درطول تاریخ بی نظیروبی مانند هست ،  هویت ملی ان کم رنگ وپایه های توده یی ان در کشور تضعیف و زمینه ساز ان شد تانیروهای سیاه یی تاریک اندیش سنت گرا  به قدرت برسند.

چانچه وکیل درکتاب خود درمورد مصاحبه شادروان ببرک کارمل با مصطفی دانش روزنامه نگار اشپیگل المانی  بعداز قدرت رسیدن تنظیمهای جهادی درشهر حیرتان، چنین نگاشته است:«  عبرتی که من از مجموع تحولات اغازشده از هفتم ثور تا سقوط رژیم گرفته ام،این است که هیچ قدرتی نمی تواند ونمی خواهد ملت ومردم دیگری را برای رسیدن به استقلال وازادی وترقی کمک کند، مکر ان که تحت چنین عناوین اهداف خویش را به پیش ببرد .»

با این همه تجارب و قربانیهای مادی ومعنوی در طول چهار دهه درافغانستان، هنوز هم رهبران حاکم امروز نه توانستند که از تجارب تلخ گذشته پند بگیرند.  وطن را ازتاثیرات ،حمایه ودستبرد کشور های بیگانه  که درجهت تحقق اهداف استراتیژیکی خود میباشند نجا ت دهند . یک کشور مستقل وازاد وسربلند اباد نمایند. دسیسه وتوطیه ها  بازهم درابستن هست ،وحدت قومی وملی کشورما اماج حملات دشمنان خارجی برای تحقق اهداف خویش قرار گرفته، هرروز پدیده های منفی خشونتهای قومی سازماندهی شده ومیخواهند از این طریق اختلافات قومی زبانی ومحلی  را همان قسمیکه درپایان سقوط جکومت شادروان نجیب الله  تشدید یافته بود، سناریوی ان  شعوری توسط عاملین دولت  درحال اجرا میباشد .

جابجای نیروهای ارتجاع سیاه و متحجر طالبان و داعش در نقاط مختلف ازنجمله  درسمت شما ل کشور برای تحقق اهداف استراتیژیکی امپریالیزم امریکا ، با کمک پاکستان درانطرف دریای امو ، چین وایران سبب ازبین رفتن زندگی صلح امیز شده ومردم درحالت ترس ارعاب زندگی میکنند، دال براین امراست. صدها زن ومرد وطفل کشته وسنگ سار میشوند. اختلاف میان دولت ونیروهای سمت شمال باعث تشدید این روند گردیده است؛ که خطری بروز حوادث ، سالهای بعداز گرفتن قدرت تنطیمهای جهادی رابه اذهان مردم تداعی مینماید. مرکزیت گرایی و تشدید مسایل قومی یکی ازعوامل اساسی این وضع درکشور بوده که توسط شوینستهای قومی باپشتبانی کشورهای بیگانه عملی میکرد.

 

 


بالا
 
بازگشت