برگشت نرم روسها به افغانستان، چهل سال بعد از تجاوزنظامی!

۲۷/۱۲/۲۰۱۹

افغانستان بخاطر موقعیت جغرافیائی استراتیژیک اش حملات بیشمار جهانگشایان و امپراطوران را تجربه کرده ولی هیچ تجاوزگری مؤفق به مهار کردن مقاومت مردم افغانستان نشده است. برعکس افغانستان به قبرستان قوای متجاوز شهرت جهانی دارد. امپراتوری اتحاد شوروی هم در همین قبرستان مدفون شد. اما طی یک دهه تجاوزنظامی در افغانستان، روسها و حکومت دست نشاندهٔ آنها بیش از ۳۰ میلیون ماین ضد پرسونل کاشتند، ۱۰ هزار قریه را با بمباران و توپ زنی ویران کردند. مسؤلیت سیاسی وحقوقی دو میلیون کشته وزخمی، نیم میلیون معیوب و ۹ میلیون پناهنده را روسهای اشغالگروحکومت پوشالی پرچم وخلق بعهده دارند.

 

اما سرنوشت مردم افغانستان که فاتحین این جنگ بودند، توسط پاکستان، روسیه، ایالات متحده ومتحدین اش وسایر دول درگیر طوری رهبری شده بودکه افغانستان صحنهٔ یک جنگ داخلی خانمانسوز وپیاده شدن پروژه هائی نظیرپروژهٔ طالبان گردد ومردم افغانستان به حالتی برسند که ورود نظامیان خارجی را برادامهٔ سلطهٔ  وحشتناک حکام ستمگر داخلی ترجیح دهند. حالت امروز افغانستان محصول کودتا ها، تجاوزها ومداخلات خارجی ها و گروه های داخلی نوکرآنهاست که از کودتای تباه کن هفت ثور تا امروزادامه دارد.

روسیه بحیث میراثخوار اتحاد شوروی عقده ها، علاقمندی ونگرانی های خود را نسبت به افغانستان و آنچه در این کشور میگذرد دارد. کابلوف سفیر و نمایندهٔ خاص پوتین نسبت به موجودیت عساکر ایالات متحده در افغانستان احاس دوگانه دارد. قبل از آغاز مذاکرات امریکا با طالبان روسها را خبر ترک افغانستان توسط امریکائی ها مشوش میساخت. اما بعد از اطمینان های که هیأت طالبان در مسکو به روسها از مصؤنیت سرحدات جنوبی شان و رعایت منافع روسها در افغانستان داده اند،  روسها علاقمندی شدید به رویکار آمدن امارت اسلامی در افغانستان دارند و گروه های تنظیمی وابسته به خود را به تفاهم با طالبان و کمک در تجرید حکومت فعلی افغانستان ترغیب میکنند. درمرحلهٔ تدارک هردو کنفرانس مسکومردم ما شاهد مداخلهٔ  بی پرده و بی آزرم ضمیر کابلوف نمایندهٔ پوتین  درتبانی با جنگسالاران درامور داخلی کشور شان بودند. کوشش برای تحمیل طالبان بالای مردم افغانستان یک عمل جنایتکارانه است.  هیچکدام ازحکامی که پس ازخروج روسها به قدرت  رسیدند، از روسها خواستار جبران خسارات جنگ و معذرت خواهی از قربانیان و بازماندگان قربانیان تجاوز شوروی نشده اند. برعکس دروازه های افغانستان برای توسعهٔ نفوذ روسها در افغانستان باز گذاشته شده است.

خانهٔ علم وفرهنگ اتحاد شوروی در کابل که در زمان اشغال مرکز توسعهٔ نفوذ فرهنگی روسها در افغانستان بود، در دوران حامد کرزی بازسازی  شده است  واز آن زمان تا اکنون هزاران جوان کشور را برای تحصیل به روسیه فرستاده است. تجربهٔ  دوران جنگ سرد نشان داده که بورسیه های های تحصیلی روسیه اهداف سیاسی را هم دنبال میکنند و در درازمدت حامل خطراتی هم شده میتواند. این ظن و گمان زمانی جدی تر میشود که روسها از کمک بلاعوض به پروژه های زیربنائی ابا میورزند اما حاضرند مصارف هزاران بورسیه تحصیلی را بپردازند. به این بی موازنگی در نوع کمکهای روسیه باید نقطهٔ پایان گذاشته شود. نخستین گام در این راه پرداخت مصارف ماین پاکی، کمک درتأمین عدالت برای بازماندگان قربانیان تجاوزروسها و بخصوص خلق جا های کار برای معیوبین افغانستان خواهد بود.

 

"کمیتهٔ حقوق بشر فارو"

 

 

---

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com