میر عبدالواحد سادات

 

" مبارزان  " نستوه ازادى مطبوعات

سوم ماه مى بر اساس پيشنهاد سال ( ١٩٩١ م ) يونسكو در مورد " ارتقاى ازادى مطبوعات در دنيا "  ، از طرف مجمع عمومى سازمان ملل متحد ، در سال ( ١٩٩٣ م ) بمثابه  روز جهانى ازادى مطبوعات تصويب  و اعلام گرديد . 

قدامت مطبوعات  در افغانستان تا بيشتر از يكصدو چهل سال و به شمس النهاربحيث اولين اخبار ميرسد ،  که در نخستین مطبعه سنگی کشور به اهتمام مرحوم میرزاعبدالعلی خان ، بچاپ رسيد  . این اخبارنقطه عطف تلاش امیرشیرعلیخان درتطبیق ریفورمها بخاطر دولت سازی و تغیرات اجتماعی بود و نشر ان در فهرست پیشنهادی سید جمال الدین  افغان به امیر موصوف نیز وجود داشت . 

از آن زمان تا کنون سیر و تطور مطبوعات با فراز و فرود های جدی همراه بوده است ،  ریفورم های امیر حبیب اله ،  زمینه نشر اولين و  دومین اخبار ( سراج الاخبار ) را  بوجود آورد و جنبش مشروطیت اول و دوم و تلاشهای محمود طرزی که بحیث پدر ژونالیزم شناخته میشود ؛ صفحه یی با اهمیت در گشودن دروازه های مطبوعات مدرن در کشور میباشد .

در دهه دیموکراسی شاهی بیشترین اخبار غیر دولتی و آزاد فعال بود و تعداد آنرا تا ( ۳۴ ) قید نموده اند و زیادترین اخبار دولتی بعد از نهضت امانی در سالهای حاکمیت ح د خ ا ( حزب وطن ) وجود داشت ،  البته آزادی مطبوعات در تمام این چهارده دهه با مد و جذر های جدی  و متفاوت همراه بوده است . 

اکنون در افغانستان ( ۸۶ ) تلویزیون ؛ ( ۲۲۲ ) رادیو و ( ۱۴۶ ) اخبار و مجله بنشر میرسد و جایگاه ( ۱۲۰ ) را در جهان بحساب مطبوعات و آزادی آن احراز مینماید ، و چندين مليون افغان در داخل و خارج افغانستان  در فیسبوک فعال ميباشند . 

واضع است که تغیرات کمی چشمگیر است ، اما باید دید و متوجه باشیم که « رکن » چهارم قدرت ( مطبوعات و رسانه ها ) از لحاظ کیفی در کدام سطح قرار دارد ؟ 

طرح این سوال حایز اهمیت جدی است که :

 مجموع نشرات به محور منافع افغانستا ن عمل مینمایند ؟

 موثریت این نشرات در مسایل اساسی صلح ؛ ثبات و گذار به بازسازی و رفتن بشاهراه ترقی از چه قرار است ؟

 آیا در راه وصل کردن میرویم و یا در مسیر فصل کردن تیشه میزنیم ؟

 و در یک سخن ،  در جدل تاریخی علم و جهل جایگاه ما در کجا است ؟

 البته بررسی این سوالات ایجاب نقد و ارزیابی دقیق و مسلکی را مینماید . 

در یادهانی ازین روز روان خبر نگاران و مبارزان آزادی مطبوعات که جام شهادت نوشیده اند و قافله سالار ان  رهبر مشروطيت اول و مؤسس سراج الاخبار ( دور اول  به محررى مولوى عبدالروف قندهارى ) ، شهيد مولانا محمد سرور واصف قندهارى است ، شاد میخواهیم . مولانا واصف همان راد مرد بزرگ و ازاديخواه سترگ بود كه در پاى چوچه اعدام به اخلاف خود اين توصيه را نوشت : 

ترك مال و ترك جان و ترك سر

در ره مشروطه اول منزل است

منحیث حسن ختام بسيار خوب خواهد بود تا با ذكر خير يكى از سابقه داران اهل مطبوعات و مبارز استوار و پيگير ازادى مطبوعات كه خوشبختانه در قيد حيات ميباشد ، اين ياداشت را پايان دهيم : 

اين شخصيت ارجمند ملى و حقوقدان سابقه دار جناب عبدالحميد  " مبارز " ،  نويسنده اثار فراوان ميباشد كه با مشروطيت سوم افغانستان حشر ونشر داشته و درسال ( ١٩٥٧ م ) مدير مسوول روزنامه انيس و در رژيم هاى مختلف عهده دار وظايف مهم بوده است .و در استانه نود سالگى در راس ژورناليستان كشور ، مدافع ازادى مطبوعات ميباشد ، كه ضمن اداى حرمت ، سلامتى و طول عمر شانرا ارزو ببريم . 

 

با حرمت



 

 

  


بالا
 
بازگشت