خو شه چین

خیا با ن سیا سی تیا رمیکنیم

 لطفآ تا به آ خر بخوا نید که مطا لب ا سا سی در آ خر جملا ت ا مد ه ا ست    مشکل نیست ، کا رسا ده ا ست ، من ا زعهده ا ین کا ربرآ مد ه میتوا نم ، بخا طریکه  د ریک فا میل  د هقا نی تو لد و بز رگ شده ا م ، تما م قواعد ومقر را ت د هقا نی و با غدا ری را ا زبزر گا ن خو د یا د گر فته ا م .

یا د دا رم آ ن رو زها ی را که ، خو ر د بچه بو د م  ، پد ر کلا ن ها ی ما مر د ما ن مد   بربو د ند و کا ر دا ن ، با هم ا تفا ق دا شتند ، ا ین ها با هم برا د ربو د ند، قلعه بز رگی را برای خودآ با د کر ده بو د ند، پیش روقلعه سا حه وسیع بود ، یک قسمت ا ین سا حه برا ی مسجد ا ختصا ص دا ده شده بود، که مسجدا با د کرد ند ، مسجد ما خوب بود  نما زها ی جمعه و نما ز ها ی عید د رآ نجا خوا ند ه میشد، به سمت غر ب مسجد ، سا حه و سیع بو د ، پو شیده ا ز د رخت ها ی بید ، د ر خت ها ی بید  کا ملآ به شکل هند سی  چها را طرا ف یک حو ض قرا ردا شتند، طوریکه ، شما لآ و جنو بآ و شر ق و غر ب حو ض ، صفه ها و د و را د ور دورصفه ها را جویچه گک ها ی آ ب ر وا ن ، زیبا یی بخشید ه بو د ، یعنی همه دا د معا ملا ت خیر و شر د ر زیر همین د رخت ها ، ا لبته ا ز طر ف تا بستا ن صو ر ت میگر فت و خو ا ب ها ی تا بستا نی زیر سا یه ها ی سر د بید ، لذ ت بخش بو د و فرا مو ش نا شد نی  ، منظره د لپذ یر ش ،ا ز فا صله ها ی خیلی د ور، ا نوا ع پرنده ها را د ردا م شکا رچی ها ی ما هرمی ا ند ا خت ، مهمترا زهمه ، فغا ن تخته وآ شکا ر د ، گو ش فلک را کر مینمو د ، و د ستر خوا ن مهما ن نوا زا ن ، ا ز منظره کو فته ( کلو لی ) مر چ دا ر ، لعا ب د هن بیننده را ، تر شح مید ا د .

یکی ا ز بز رگا ن د رهما ن و قت برا یم قصه کر د که مید ا نی ا ین خیا با ن ، چطو ر بو جو دآ مد ه ا ست ا ز یک د رخت کلا ن ، ا ین د ر خت خیلی کلا ن بو د ، د ور گند یش را و یا تنه ا ش را، ا گر مبا لغه نکنم ، یک ر یسما ن پشتا ره کشی کفا یت نمیکرد   ا ین د رخت بید، دوره ، زوا لش نزد یک شده بو د ، د ور ترا زین محل ، د ر سرا نی زمین لا لا یم بو د ، د ر خت را کر م ز ده بو د، تیرما ه سا ل بو د، د رخت را ا زریشه کند ند، غو له غو لیش کر د ند، و بعد پر خچه ، پر خچه کر د ند، هیزم زمستا ن آ ما ده گرد ید ولی ا ز د رخت زوا ل یا فته، شا خ ها ، نو ده ها و شا نود ه ها ی خو رد و بزر گ  ، به جا ما ند ه بو د ، ریش سفید ا ن متحد ا نه د ست بکا ر شد ند ، جوا نا ن را و ظیفه دا د ند ، برو ید بیل ها ی تا ن را و تیشه و تبرتا ن را بیا ورید ، یک گروپ تا ن  ، بیل بز نید و زمین را برای شا ند ن نها ل آ ما ده نما یید، گروپ دیگرتا ن،ا ین همه نود ه و شا نو ده ها را قلمه قلمه کنید ، بیا رید که نها ل شا نی نما ییم ، ا ین یک کا ر تصا د فی بو د ، بعضی و قت ها تصا د فا ت هم خو شبختی ها را به با ر می آ ورند ، گذ شته گا ن ما کا رنیکو کر د ند و ما را حت می بینیم .

ولی سا ل ها ی بعد ، نشا نه ا زین منظره زیبا نبو د، ا ین حو ض نبو د وا ین جو یچه گک ها همه نبو د ند ، فقط و یرا نه وکند وا له بیش نبود، جا ییکه ا نسا ن ها، ز ما نی  درزیرسا یه ها ی د رخت ا سترا حت میکرد ند ، دا د وستد ومعا ملا ت ، خیر و شر، و منا زعا ت قو می د رآ نجا حل و فصل میگرد ید ، به جزا ز گشت و گذ رزنبوروما ر د یگرچیز ی بیش نبو د .

چرا ا ین طو ر شد ؟ نسل کهن با همه د لسو ز ی ها و ظا یف خو د را ا نجا م دا د ، نسل  جد ید ، سر بلند کر ده ا ز شرا یط نا ز و نعمت ز ند گی ، دا را ی ا مکا نا ت زند گی بهترونا م و نشا ن خو بتر ، لنگرشا ن را زمین بردا شته نمیتوا نست، د رخو د خوا هی ها فرور فتند هیچ کسی پا وکم وا قع نشد همگی پا و با لا بو د ، به توا نمندی ها ی  د یگرا ن ا رزش قا یل نگرد ید ند، د را ند یشه ها ی من زند ه جها ن ز نده ، غر ق شد ند ، چشمه آ ب ها کور گرد ید، د ر خت ها که ز ما نی خیا با ن زیبا بود ندهمه خشک شد ند  خشک شد ه ها را هر کس کند و سو ختا ند .

کنو ن به محل تجمع آ ب ها ی گنده مبد ل گشته ا ست ، هرکسی را ببینی، دا غ سا ل   دا نه د رروی خو د دا رند .

ز ما نیکه جها لت به ا وج خو د میرسد، عقل پا د رمیا نی میکندومیگو ید که،ا نسا نها  خلق شده ا ند که ز ند گی نما یند ، نه تنها ز ند ه بما نند و کا ر کنند و بمیر ند، بلکه با ید ا ز زند گی ا ستفا د ه لا زم و جا یز نما یند و میگو یند که ا مکا نا ت ، پیرا مو ن محیط زند گی را با ید تغیر دا د وآ نرا به نفع ا نسا ن  قرا ردا د، کسا نی که میخو ا هند تغیر ا ت را ببینند و یا د ر تغیر ا ت نقش دا شته با شند ، با ید خو بتر بیا مو زند ، تا خو بتر بیا مو زا نند ( دا نستن و عمل کر د ن ) را زها ی مو فقیت را به د ست ا نسا ن میگذا ر د .

آ غا زهرعمل مثبت ، پا یا ن بی عد ا لتی ها و نا برا بر ی ها ا ست، همینکه با رها ،  ا ز صدا قت و وفا دا ر ی سخن گفته ا یم ما میتوا نیم ، صدا قت ها را درا یما ن دا ری و و فا دا ر ی خو د بد ست آ ریم ، هر گا ه ما را صا د ق یا فتند ، صا د قا ن با ما د ریک را ه میروند ، رند ی وچا لا کی عمر کو تا ه دا ر د ، دا من مبا ر زه خیلیها درا زا ست درین فا صله طولا نی، خیلی بسیا ری گپ ها ی بعضی ا زآ د م ها ا فشا میگرد د وآ د م ها ی د غل با زو د روغ گو خجل و شر منده .

ا ین راهم با ید بدا نیم که ، تغیرا ت و تحو لا ت نتیجه تصمیم گیری ها ی ، با لا یی ها نمیبا شد بلکه نتیجه تحرکا ت د وا م دا ر پا یینی ها ا ست که ا نقلا با ت را سبب میگر د د .

د شمنا ن بطر ف ما مر می فیر مینما یند ، که تو د ه ها را ا زما د ور دا شته با شند و ما تا حد ممکن با ید کوشید که به طرف مرد م کتا ب فیرنما ییم، تا آ نها خو دآ گا ه شو ند ، ز ما نیکه مر د م  ا گا ه شد ند ، خر د مندا نه د رهمه ا مورا ت سهم فعا ل میگیر ند و خو د را ا ز شرهمه گو نه خرا فا ت نجا ت مید هند.

ا ز گفته ها ی با لا به نتیجه میر سیم که بگو ییم ، جنبش سیا سی د یروز، د ر ختا ن  پر ثمر بو د ند  ، مجموع د رختا ن تر بیت د ستا ن مشر و طه خوا ها ن ا و ل و د وم را د ید ه بو د ند ، ا ین ها بو د ند  که نها ل ها را با خو ن خو د آ بیا ر ی کر د ند ، ا ین نها ل ها آ ن قد رعمیق بود ند که تند با د ها ی حو ا د ث روزگا ربا همه بد خو یی ها یش نتو ا نست ، ا ین نها ل ها را ا زریشه بر کند، مید ا نید که ا ین همه د ر ختا ن ، بعضی ها خو رد و بعضی ها بز رگ ، کدا م د رخت ها بو دند.

1-  { حز ب د موکرا تیک خلق ا فغا نستا ن ( خلق + پرچم ) +( سا زا + سفزا ) +                         ( خلق کا ر گر+ گر وه کا ر + جا زا +  سپکجا + سپزا + سزا ، کجا ، شو را ی     ا تفا ق }

2- { شعله جا وید ، سا ما ،هجا ما ، را وا وغیره ، خوبترین و شا یسته تر ین   ا ستعدا دها را و وطن  پر ست تر ین ا نسا ن ها را در خو د دا شت ، د ریغا که ، بلند پر وا زی های ما سکووپیکنگ ، و د شمنی ها ی سیا ه کا را ن تا ر یخ ودا رود سته بیرو نی ا ش ، د ر قلع وقمع ، صد ها دا کتر، ا نجنیر و متخصص وآ یند ه سا زا ن کشو رما ، با حقو ق مسا و ی به سو ی هر د و طر ف ، کا ر گر ا فتا د .

ا ین د رختا ن ، به نو به خود ، تا که جوا ن بود میوها ی خو بی را د رجا معه عرضه                   کر د ا ین ها بهتر ین و شا یسته ترین تحلیل گرا ن سیا سی دا ر ند، متخصصین و دا نشمندا ن علو م را د رر شته مختلف ، طبق برنا مه ها ی حز بی ، خو د درجا معه تقد یم کرد ند، بدبختا نه که سیا ست ها ی ، جنگ سرد به ما نندهوا ی  منفی  40 د ر جه ز یر صفر ، تما م د ر ختا ن ما را  ز ریشه خشک سا خت ، نقش ، جنگ سر د وسیا ست ها ی مستقلا نه کج دا رمر یز ا مر یکا ( حضو ر مجا هد ین + طا لبا ن ) د را فغا نستا ن ، یکی ا ز پی دیگر خرا ب تر وا قع شد . نه د رخت ما ند و نه تا ک و نه سبزه ، همه را به د شت ها ی سو زا ن عر ب مبد ل نمو د ند ، نتیجه ا ش همه و همه جر یا نا ت مو جو د در کشو ر ما میبا شد ، با تو جه به ا ین ا صل که هیچ بیگا نه ا ی ، نمیتوا ند که به ما د لسو ز با شد .

ما هیچ  گا هی نبا ید، ضرباالمثل ، بز د رغم جا ن خو د ، قصا ب د رغم چر بو را  ا ز یا د ما ن نبر یم ، امر یکا و ا مر یکا ییا ن تا آ خر ین ا ستخو ا ن ما را می چو شند وا زمزه ا ش ا ستفا ده مینما یند وتوته ها ی ا ستخوا ن ما را پا کستا نی ها ا زین طر ف وآ نطرف جمع می کنند و میبرند، ا زآ ن صا بو ن تیا ر مینما یند تا مبادا د رآ ینده ، ا ز جین ا فغا ن ها ی و طن پر ست ، با ز و طن پر ستا ن نشو نمو ننما یند ، یکی ا ز ضر با لمثل ها ی معر و ف ا فغا ن ها ا ست که میگو یند

د شمن را با ید ا ز ر یشه نیست و نا بو د کر د ، صد سا ل بعد هم ا گر به ا نتقا م د ست ز دی ، به معنی عجله د ر کا را ست .

ا ز ینکه ما تد ا و م حیا ت پد را ن خو یش میبا شیم وآ یند گا ن به نو به خو د                                  ا خلا ف  ما هستند وا دا مه دهند ه حیا ت ما میبا شند یعنی که آ نها د را صل ما ا ند، ما با یدآ یند گا ن   خو درا خود بسا زیم ، ما میتوا نیم ا زمجموع سیا ست پیشگا ن، کا رکشته ومجرب نوا ندیش، با ا یما ن ومسو ل،خیا با ن سیا سی آ با د نما ییم  وا ین خیا با ن سیا سی  طبعآ منظره خوبی را به نما یش میگذا رد وعلا قه مندا ن منا ظر زیبا ی سیا سی ا نتظارآ نرا دا رند، خو شبختی ها ی آ ینده به ا ستقبا ل شا ن بیا ید .

چطورمیتوا نیم که خیا با ن سیا سی را ا سا س گذا ریم ؟

ببینیم ، فیوز بر ق ، یک سیمک خیلی ها با ر یک ا ست ، وا زطر ف متخصصین

ر شته بر ق ا نتخا ب گرد یده ا ست وهمین سیمک با ریک و ضعیف، توا ن آ نرا دا رد  که هزا رها کیلووا ت بر ق را درجر یا ن بیندا زد وجر یا ن بر ق،به حیث نقطه محوری همه نظم ا مو ر را به ا ختیا ر خو د دا شته با شد .

برا ی تهدا ب گذا ری خیا با ن سیا سی ، مرا جعه صو ر ت میگیرد به نخبگا ن جا معه نخبگا ن برای کسی ا طلا ق میگر د د که آ گا هی سیا سی دا شته با شند و تجا رب علمی دا شته با شند ، د لسو ز مهر با ن ، به خا نوا ده محیط ، مد رسه ، کشور وا و  لا د و طن دا شته با شد و خو د را به حیث ا نسا ن کشور شمو ل تثبیت نما یند ومرد م  ا ورا به حیث صا حب نظر بیا بند ا ین ها طبعآ د ربین ا حزا ب مو جو دا ند، شخصیتها ی  مستقل میبا شند ، ا ین ها را د رزیر یک سقف جمع کر د وا ین ها میتوا نند، درآ ینده به  حیث آ د م ها ی با ا عتبا ر، و دا را ی منطق عا لی ا نسا نی و قوی ،مرجع شوند، آ نگا ه  ا ست که جا معه جها نی به حیث مرجع با صلا حیت ، به طرف ا نها مرا جعه میکنند وا ینها توا ن جذ ب همکا ر ی ها ی مللی و بین ا لمللی را پیدا مینما یند ود یری نخوا هد گذ شت که ا فغا نستا ن کشورمحبو ب ما، د وبا ره ا عتبا ر وحیثیت  ملی و بین ا لملی خود را بد ست  آ ورده میتو ا ند .

    میگو یند که ( پو ست تو را د ر چر م گر ی میشنا سم )  . ا ین همه قرا ردا د ها که ا ز جا نب بعضی کشو رها د ر غیا ب یک پا ر لما ن صو ر ت میگیر د ، با ز هما ن سیا ست ر و با ه با ز ی ا ست که با ر ها ا ز جا نب ا نگلستا ن د ر گذ شته ها ی تا ریخی و سیا سی کشورما صو ر ت گر فته ا ست و کنو ن د ر شرا یط جد ید، تو سط ا شخا ص جد ید، با ا د بیا ت جد ید، دا ر د که هما ن پیما ن ها ی ا جدا د و نیا کا ن ، ا نگلیس ها و یک عده خد مت گذا را ن به ا جنبی ها  وغیره را ،    کنو ن ا یا لا ت متحده ا مر یکا  درپشا پیش همه تحولا ت به حیث شوتر ، وا نگلیس به حیث پا سر، سا زما ن دهی مینما یند ، و میخوا هند به سیا ست های ا شغا ل گرا نه خو یش هو یت قا نو نی ببخشند .

ا گر میخوا هید حقیقت تا ریخی جا معه خو د را بطورعلمی بدا نید و متجا و زین هم، با تجا ر ب گذ شته هرا س ا زآ ینده ها دا رند ، با ید که به مبا رزه د ست بز نید خو شا به حا ل کسیکه ا ین را ه د رخشا ن را، ا زبا لای قله ها ی بلند و پا یین بد و ن ترس وهرا س د نبا ل مینما ید .

قلمه ها یکه میتوا ند خیا با ن سیا سی آ یند ه کشو رما را بسا زند عبا ر ت ا ندا زشیره وعصا ره همه ا حزا ب وسا زما ن ها ی سیا سی شکستا ند ه شده د یرو زی ا ست، که با کمیت کم وکیفیت لا زم سیا سی، د روجودا شخا ص نیک نا م وخوش نا م، شکل میگیرد، و را ه تکا ملی خود را د نبا ل مینما ید . 

 


بالا
 
بازگشت