ديانا صافی

 

 

ديانا صافی دوشيزه دوکتورمحمد علی خان صافی در سال 1349 خورشيدی در کابل متولد شده ، تحصيلات خويش را در ليسهً رابعه بلخی به پايان رسانيده و در سال 1989 شامل فاکولته اقتصاد دانشگاه کابل گرديد ولی به نسبت شرايط نامساعد درکشور ، در اين سال وطن را ترک گفته نخست به هندوستان و سپس در سال 1995 به کانادا و سرانجام بعد از شش سال به امريکا مهاجرت کرد.

وی اکنون با فاميلش در ايالت کليفورنيا زندگی ميکند.

 

 

 

کابل زیبا
 

خدایا کابلم گـــــــــــــــوهرزمین ساز
 بهـــــــارش سبز چون خلد برین ساز
 خدایا کـــــــــــــــــــــابل ویرانه ام را
 ز سر اباد چـــــــون قصر زرین ساز
 خـــــــــــــــــــدایا مردم اواره اش را
 دوباره صاحب گلـــــــشن زمین ساز
 زمین خشک و باروت کوفته اش را
 به مثل گل بهشــــــــــت هفتمین ساز
 ز اب دره ها و جـــــــــــــــویبارش
 سراسر مملکت در ثمـــــــــــین ساز
 خدایا کابل زیــــــــــــــــــــبای ما را
 میان بهترینان بهــــــــــــــــترین ساز

 

 منتریال کانادا 1996
 

 

ازادی
 

زدشت و وادی های خشک ز اغوش غم واندوه و اسیب های این دنیا
 بسویت میکم پرواز
 ازادی
 کجائی..........کجائی
 برایم باز اغوش
 که بگذارم سر خسته بدامات
  و میخواهم در اغوشت بخوابم
 فراموشم شود غمها و اندوه های این دنیا
  به اغوشم بگیر
 از غم رهایم کن........ ازادی
 بیا با دست های پر ز امیدت
  نوازش کن من خسته
 که ا زسر من جوان گردم
 که ازنو بال و پر گیرم
  و پروازی کنم بسویت ?ازادی

 

کابل1365
 

 

 

زمان


 دلم زدرد زمانه هــــــــــــزار غم دارد
 چرا زمان به همه لطف به ما ستم دارد
 مگر نوشته فلک بر جــــــبین ما غمها
 چرا ز عشـــــــق و محبت بما کم دارد
 نه میکنم گله از حالـــــــــــت پریشانی
 نشاط وشادی ما را زمانه کـــــــم دارد
 بسر جاده راست هیـــــــچ کج نمی اید
 چگونه راه من اینگونه پیچ و خم دارد
 ملامتم مکنید دوستـــــــان شکسته دلم
 دلم ز حسرت هجــــران بسی الم دارد
 به گلزار محبــــــــت گل امید شگفت
 دل شکسته صافی هنـــــــوز غم دارد
 

کلفورنیا 2006

 

 

وصال


 با چه جلوه باز سوی من تو شــــــــیرین امدی
 با رخ زیبا و رعنا همـــــــــــــچو پروین امدی
 از برای بردن دل پادشاه حســــــــــــــــــن من
 زلف خود را تاب داده وه چه شــــــیرین امدی
 حسن زیبای تو برده دین و ایــــــــــــــمان مرا
 دین و ایمان بردهـــــــی با حسن رنگین امدی
 خون دل خوردم شب و روز از فراق روی تو
 تا که اخر در برم ای یار دیــــــــــــرین امدی
 با قد بالا بلند وچهره زیــــــــــــــــبای خویش
 ازبرای بردن جان و دل و دین امـــــــــــــدی
 از دیاران صفا در خانه مهــــــــــــــــر و وفا
 از برای کشتن صافی مســــــــــــــکین امدی

 

کلفورنیا 2006

 

ايکاش

 

ايکاش گلی باغ شبـــــــستان تو گردم              از دامنهً شـــــــب گل دامان تو گردم

از مستی می من نشـــوم مست وليکن              بيهوش شده از زمرهً مستان تو گردم

گر گل بفروشی زگلـستان رخ خويش              من مشـــــــــتری دايم گلدان تو گردم

درباغچهً حسن تو پروانه بسی هست               بگذار که من بلبل بوستـــان تو گردم

گر بال گشايم بکنـــــــم بال و پرم باز              بگذار که من کبــــک بيابان تو گردم

جان و دل « صافی» چو هواخواه تو گرديد

بگذار که من مرغ غزلخـــــــــوان تو گردم

 

 

 

 

دعای وطن

 

خداوندا خداوند بــــــــده دســـــت کــــــرم بـــــــرما

خداوندا خداوندا بکــــــــن روشن حـــــــرم برمـــــا

توپادشاهی ، تو سلــــــــــطانی توئی فرمانده افلاک

تونـــــوری ، تو صـــــفايی ، توئی بالاتر از ادراک

ببين يک ذره خاک تو که روح وجـــــان به او دادی

چه مصــــــعومانه دستـش را به دربارت بلند کردی

نهاده سر به آستـــــــانت ، سپـــــــرده دل به دامانت

گرفته دســــــــــت و دامانت ، بخواهد نور رحمانت

نخواهد سيم و زر از تو ، نخواهد ملک و مال از تو

نخــواهد خون و خونريزی ، نه اين قتل و قتال ازتو

بخــــــواهد پرچم صلح را هميــــــــــشه برملا باشد

بخواهـــــد مادر ميــــــــهن رها از هر بلا باشــــــد

 

 

 



بالا

بازگشت *