پوهنوال داکتراسدالله حيدری


فـراق خـاک پـاکم

از فـراق خاک پاکم،شـد زمـانی نالـه دارم درجهان

غربتم،صبح هـا وشامم نالـه دارم

نالـه کـردن دروطن،بهتـرزشادی دورازآن

با تمـام بـرتـری هـا،دورزخاکــم نالـه دارم

نـاخـلـف آنـانکـه ازحـب وطـن بيگـانـه انـد 

درديــارغــيــرزيــاد،خـاک پاکــم نالـه دارم

ازجـفـــای دهـــردون وخـائـنـــان کـشـــورم

ازبــرای مسـتمنـدان،ملک افغــان نـالـه دارم

ای خـدا! تـاکـی؟به زيرظـلـم ظالـم ســوخـتـن

ازمـظـالـم هـای حکـام،خصـم ميهـن ناله دارم

طـالـبـا ِن دشـمـن ديــن،بـا شـعــارحـفـــظ ديـن 

کـردنـداسـلام راخجـل،کزديـن ايشان ناله دارم

حرص ثروت حفظ قدرت،برده دين،ازياد شان

ازجـنـايـت هـای طـالـب،شـرم اسـلام ناله دارم

مهـــرويــان وطــن آواره انــد درهـــرطـــرف

مـن بـه يـاد نـرگس چـشـم غــزالان،نالــه دارم

"حيدری"صبرخـدا کـن،عــاقـبـت صبحی رسـد

تا نگـوئـی ديگـرش،کـزهـجـريـاران نـالـه دارم

 

 

گگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگ

مـــا در وطن

آنوقـت که در دامـن پاکـت بودم،گذشت

درســايـهءمهـــرمــدامـت بــودم،گذشت 

مادرتـوچقــدرمهـربانم بـودی،

صدحيف درکـوه وبه دشـت ودامانت بودم،گذشت

 

گگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگ

 

خدايا! ازکـرم درکشـور مـان نمائی

جمله ملت شاد وخندان

پوهنوال داکتراسدالله حيدی

٢٠٢٣،٣،٢۴،سدنی

 


 


بالا
 
بازگشت