اسماعیل فروغی

 

فارسی ستیزی علنی طالبان

       اخیراً قاری محمد یونس راشد معین جوانان وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان طی نشستی با جوانان بامیانی گفته است که افغانستان به ادبیات فارسی نیاز ندارد و تدریس ادبیات فارسی در دانشگاه ها موضوعی بی اهمیت است . او توضیح داده است که : " لازم نیست ما زبان و ادبیات فارسی بیاموزیم ؛ بلکه جوانان باید رشته ها و حرفه هایی را بیاموزند که از طریق آن بتوانیم ابزار پیشرفته ی جنگی تهیه کنیم . "

       این سخنان آقای راشد معین وزارت فرهنگ طالبان نه ازروی شوق بلکه برخاسته از سیاست فارسی ستیزانه ی طالبان و آنعده نظریه پردازان فاشیست و قوم پرستی است که می خواهند سرزمین افغانستان را از هویت و تاریخ اش جدا و بیگانه سازند . این سخنان سخیف ، برخاسته از سیاست فارسی ستیزانه و قوم پرستانه ی همان هاییست که با صراحت و بی ترس می گفتند : افغانستان خانه ی فارسی زبانان ، تاجیکان ، هزاره ها و اوزیکان نیست . همه باید گورشان را گم کنند : تاجیکان به تاجیکستان ، اوربیکان به اوزبیکستان و هزاره ها به گورستان بروند .

      این نظریه پردازان خرابکار که حالا همه در بارگاه طالبان ، حیثیت  مشاوران و دستیاران را دارند ، بخوبی می دانند که حالا در پرتو حاکمیت زورگوی تک قومی طالبان ، به آسانی می توان به زبان فارسی و فارسی گویان صدمه های بزرگی وارد آورد . آنان این را نیز بخوبی می دانند که زبان فارسی دریچه ی روشنی بسوی آشنایی با جهان و معرفت است . اگر فارسی را از مردم بگیریم ، معرفت را از مردم می گیریم و به این وسیله هویت و فرهنگ مردم را به آسانی نابود می توانیم .

      اگر امروز طالبان تصاویر شاعران بزرگ فارسی را ازدیوارهای دانشکده ی ادبیات دور می نمایند ؛

      اگرامروز طالبان فهرستی از واژه های فارسی تهیه کرده ، دستورمی دهند تا این واژه ها به کار برده نشوند ؛.

     اگر امروز طالبان نام های فارسی شماری از ادارات دولتی را به پشتو تغیرداده و اکثرعنوان های فارسی را از تابلو های محلات مهم دورکرده و از کارمندان می خواهند تا فارسی ننویسند و صحبت نکنند ؛

      و اگر درمقامات دولتی و اداری مملکت ، فارسی زبانان به ندرت مشاهده می شوند ؛ همه و همه نشانه ی همان سیاست فارسی ستیزانه ی انگریزی ــ پاکستانیِ  است که حالا با صراحت از زبان معین وزارت اطلاعات و فرهنگ انعکاس می یابد .

       به باورمن کوشش فارسی ستیزان بیهوده است ، دشمنی با زبان فارسی دشمنی با یک فرهنگ بزرگ است . نه اعراب نه مغولان و نه انگریزیان ؛ نتنها نتوانستند فارسی را ضرر برسانند ؛ بلکه خود آنرا آموختند و حتا به فارسی شعر سرودند .

       این دیوانه گان تازه به قدرت رسیده  که با فارسی دشمنی می ورزند باید بدانند که  فارسی تنها زبان نیست . فارسی یک تاریخ است . یک تمدن و یک فرهنگ است .

      فارسی زبان دوم تمام جهان اسلام است . زبان مولانای بزرگ بلخ ، زبان امام بخاری ، زبان سلمان فارسی ، زبان فخر رازی ، زبان امام اعظم ابوحنیفه ، زبان ابوعلی ابن سینای بلخی ، زبان میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی ، زبان فردوسی طوسی ، زبان حافظ شیرازی ، زبان جامی هروی ، زبان سنایی غزنوی  و زبان لاهوتی و رودکی سمرقندی است .

    زبان فارسی سده ها زبان رسمی سلسله های گونه گون تاریخ بوده است و هرکه با این زبان دشمنی ورزیده است سرافگنده و شرمسار تاریخ  شده است .