عثمان نجیب
متن مصاحبه‌ی من، محمدشبان نجیب، خبرنگار آزاد و دانش‌جوی مقطع ماستری در آمریکا،
با آقایان میر رحمان رحمانی و محمدعثمان نجیب
این روزها هیاهوی تحریم های آمریکا در برابر آقای میررحمان رحمانی و فرزندشان زیاد است .هر کسی در باره سخنی گفت. کنون آقای میررحمان در یک گفت و مان روزنامه‌یی، مهمان من اند. برای اولین‌بار سخنان را از خود شان میخوانید. همچنان آقای محمدعثمان نجیب از کارشناسان نظامی سیاسی کشور ما هم در این مصاحبه، مهمان ما اند تا این موضوع را بررسی کنیم.
درود ها مهمانان گرامی!
جناب رحمانی صاحب، سپاس از این که فرصت دادید برای اجرای این گفت و مان از راه دور.
راسن به اصل موضوع می‌رویم.
۱-چرا یک باره چنین تصمیمی در مورد شما و فرزندان تان گرفته شد؟
تشکر از شما، موضوع پیچیده و مغلق و غیر قابل انتظار است. از نظر شخصِ خودم، این تصمیم، یک برخورد کاملن سیاسی و در عین حال، حاصل رقابت های منفی برخی سیاسیون و سرمایه‌گذاران جهان و شاید هم کشور ما است. برای وضاحت بیشتر باید صبر کنیم،
۲- پرسش: شما منتظر چنین روزی هم بودید یا در فکر تان می‌گذشت؟
پاسخ: من در پاسخ اول شما گفتم که غیر قابل انتظار بود. یقینن که منتظر چنین روزی نه بودم. چون دلیلی نه داشت و نه دارد. به همین ملحوظ است که گفتم این یک توطئه‌ی سیاسی و سرمایه‌داری است.
آقای رحمانی ببخشید که مداخله کردم، اگر به قول شما، این یک توطئه است. آیا عاملین توطئه ها را می‌شناسید؟
عاملین، معلوم و مشخص اند و از قبل شناخته شده اند. شما در این روز ها نام های زیادی را از رسانه ها می‌شنوید و میخوانید.
پرسش: مشخص‌تر بگویید:
پاسخ: شما، به حیث یک خبرنگار، خود تان جستجو کنید.
۳- رسانه های مختلف دیدگاهای مختلفی از قول شما دارند. ولی ثابت نیست که این گفتار ها از شما اند یا خیر؟ به رد یا تایید اینها چه گفتنی دارید؟ مثلن یک کاربری که عزیزی، نام دومش است، از نام شما چنین گفته:
«افشای خیانت آمریکا در خراسان! میر رحمان رحمانی: مجبورم حقیقت را بیان کنم. آمریکا از من خواست که به طور مخفیانه از داعش در کشور حمایت کنم، من به شدت رد کردم. اگر من مرتکب فساد شده بودم، چرا زمانی که هر دو در کابل بودیم، آمریکا فساد مرا فاش نکرد؟»
پاسخ: من آنچه را بگویم، خودم یا دوستان و همکارانم، بعد از معلومات و آگاهی خودم، رسانه‌یی می‌سازیم یا پاسخ می‌دهیم، همین سخن و تمام.
پرسش: ببخشید، من پاسخ خودم را نه گرفتم. واضح‌تر بگویید.
پاسخ: اینکه شما پاسخی نه گرفتید، بدانید که دگران هم چیزی دروغ نه شنیده اند که من گفته باشم یا بگویم.
پرسش: معذرت می‌خواهم، چرا از ارایه‌ای از پاسخ مستقیم گریز می‌کنید؟
پاسخ: من اگر آدم گریزی بودم، شما با من در جریان مصاحبه نمی بودید. برای ختم پرسش های تان و ختم نگرانی های مردم ما، برای تان می‌گویم که من هرگز چنین سخنی را نه گفته ام و از آن خبر نه دارم. این سخنان از من نیستند. تحریم های آمریکا در برابر من نشان دادند که تبلیغات منفی گذشته هم علیه من دروغ بودند و من غیر از قرارداد های قانونی سرمایه‌گذاری، کار دگری یا ارتباط دگری با آمریکا نه داشتم و نه دارم. بحث داعش یا این نوع دگر گپ ها را هرگز من نه گفته و خبر نه دارم. و آمریکایی ها هم برای من هیچ وقتی در این باره چیزی نه گفته اند و این، یک خبر خودساخته است.
۴- پرسش: خودساخته گفتن تان سوالی را نزد من پیدا کرد. یعنی فکر می‌کنید، این تصمیم خود ساخته از سوی افراد خاص است؟
پاسخ: ما و شما در دنیای رقابت ها زنده‌گی می‌کنیم. حتمی است، وقتی که موفق بودی و بازار را اداره کردی و خیانت نه کردی، به مستمندان کمک کردی و برخی دگران برای پنهان کردن خیانت های خود، ترا بدنام می‌سازند. بلی، این کار، کار رقیبان سیاسی و بازرگانی ماست.
باز هم پرسش: آیا دولت بایدن یا تاجران آمریکایی رقیبان شماستند؟
پاسخ: شما جواب داده شده برای تان را دوباره سوال می‌کنید. اگر مقامات آمریکایی مستقیم رقابت نه دارند، رقیبان دیگر، با توسل به جعل، اسناد هایی را به وزارت خزانه داری آمریکا تحویل داده اند که آنان را گویا قناعت داده باشند. این مورد مهم و قابل تشویش است.
امیدوارم وکلای محترم ما بتوانند بر گره گشایی این دسیسه راه حل های قانونی دریابند. من مطمئنم قانون و عدالت در آمریکا و هر جایی که باشد، پیروز میشود. چون ما به عدالت وعده شده از سوی خدای بزرگ باور داریم.
۵- پرسش: از منظر حقوقی، حتمی باید از شما معلومات هایی گرفته می‌شدند یا از شما دعوت می‌شد که به پرسش های معین پاسخ بدهید. آیا پیش از اعلام این تصمیم، چنین پرسش هایی از سوی ادارهی سیگار یا ارگانهای دادستانی آمریکا از شما یا فرزند تان صورت گرفته بود؟
پاسخ: انتقاد قابل توجیه و جدی دگر ما هم این است. نه. پرسشی نه شده و این، یک خلای بزرگ حقوقی و قانونی تحقیقاتی بین‌المللی است. اشتباهات گزینشی بدون جستجوی تمام اسناد ها در آرشیف ریاست جمهوری ما، ادارات ذیربط افغانستان و آمریکا، سیگار یا هر اداره‌ای دیگر پاسخ بگوید.
۵-پرسش: پیش از این، کدام آگاهی یا اخطار یا توصیه‌یی نسبت کدام انتقادی یا نارسایی در قرارداد ها به شما داده شده بود؟
پاسخ: پرسش جالبی کردید، اگر از ما پرسیده می‌شد، کار به اینجا و غیرقانونی نه می‌رسید، ما در اجرای تمام قراردادها از هفت‌خوان رستم آمریکایی ها و هفتاد خوان رستم جمهوری ها می‌گذشتیم. مثلاً یک فورمهٔ فرمایش تیل تا رسیدن به ما، قورمه قورمه می‌شد. به دلایل تعاملات قانونی زیادی، آخرین مرحله، یعنی تحویل دادن تیل، چنان کنترل مسلکی سخت می‌شد که تا بدانند آیا تیل ها از روسیه و ایران اند یا خیر؟ چون این دو کشور زیر تحریم اند، تا آن زمان ما هیچ پولی دریافت نه می‌کردیم که از آزمون ها کامیاب نه می‌شدیم.
مداخله: این پاسخ شما یک پرسش را در ذهن من آورد، برخی رسانه‌ها می‌گویند شما قربانی رقابت های سیاسی اقتصادی و نظامی با آمریکا شده اید، نظر شما چیست؟
پاسخ: پاسخ من برای شما این است که هر احتمالی وجود دارد، مگر من یک سرمایه گذار هستم که با فرزندم همراه هم هستیم. هیچ‌گونه رابطه‌ی خاصی با هیچ کشوری در هیچ گوشه‌ی دنیا نه داریم. و به غیر از این که چه‌گونه سرمایه گذاری های خدمت‌رسانی کنیم به چیزی دگری فکر نه می‌کنیم.
۶- پرسش: پس در اینصورت چه فکر می‌کنید که این تصمیم چه گونه یک تصمیم است؟ سیاسی، اداری، تبلیغاتی یا رقابتی یا همه؟
پاسخ: همه چیزی را شما پرسیدید، شامل این تحریم ها شده می‌توانند. مگر بدون آن که سند معتبری را ارایه کنند. سیاسی و رقابتی آن بیشتر چربی می‌کنند. به ویژه که انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هم در راه است.
۷- پرسش، آیا تصمیم اعتراض بر رد این تحریم ها دارید؟
پاسخ: نه تنها تصمیم داریم که در اولین ساعات، اعلامیه‌ای رسمی پخش کرده و نسبت اتخاذ یکچنین تصمیم یک طرفه، بدون استدلال منطقی، بدون دعوت از ما برای شنیدن دلایل در هر کمبودی اگر احتمالن میبود، اعتراض کرده و با گروه‌های حقوقی خود مشاوره ها داریم.
۸- پرسش: آیا، راستی از این تصمیم ترسیده اید، یا تبلیغات فضای مجازی همین گونه است؟
پاسخ: اگر ترسیده بودم، این مصاحبه را با شما که در آمریکا حضور دارید نه می‌کردم. چون ما کار های خلاف قرارداد انجام نه دادیم. مگر نگرانی دارم که چرا این گونه تصمیم، یک باره و حتا بدون یک پرسش از ما گرفته شده است؟ در حالی که الزام اخلاقی و قانونی آن بود تا از اتهامات وارده ما را آگاه می‌ساختند.
۹- پرسش: شما نه می‌خواهید که نام متخلفین اصلی را افشا کنید؟ یا حد اقل رسانه‌یی بسازید که چرا آنان تحریم نه شدند؟
پاسخ: پرسش جالبی نه کردید، من، چرا چنین کنم؟ من خودم و فرزندم قربانی همین دسیسه و توطئه‌ی سیاسی هستیم. ما هرگز برای ضرر رسانیدن به کسی حتا فکر هم نه می‌کنیم. مگر رقابت سالم در سرمایه گذاری ها را قبول داریم.
سپاس دوباره از شما آقای رحمانی.
سپاس از شما همچنان. آرزو دارم همه خبرگزاری ها در هر مورد و از جمله موضوع ما، برخورد مسئولانه و حقیقت یابی کنند.
آقای نجیب، از شما هم ابراز سپاس، برای فرصت دادن به مصاحبه.
من مقالات و برنامه های شما و دگران را در باره‌ی تصمیم خزانه‌داری آمریکا برعلیه آقای رحمانی خواندم و شنیدم و دیدم، نتیجه این شد که از شما بپرسم:
۱- پرسش: وضعیت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پاسخ: درود برای شما و خواننده‌ی گرامی تان.
وضعیت کاملاً روشن است. آنچه را مَن می‌دانم، این روی‌کرد وزرات خزانه‌داری آمریکا کار یک شبه و آنی نیست. من باور بی برگشت دارم که پیشینه‌ی تلاش و آرزو برای رسیدن به چنین روزی، به چندین سال پیش از این بر می‌گردد. تصمیم سیاسی ادارهی خزانه‌داری آمریکا، برآیند یک شتاب پیش از پژوهش، غیر کامل و غیر منطقی و غیر واقعی است. اعلام این تصمیم در پی گویا ارابه‌ی گزارش سیگار که من چندان به راستی کاری های کارکردهای شان باور نه دارم، نتیجه‌ی لابی‌گری های افغانان و رقبای افغان و خارجی آقای رحمانی و فرزند شان است.
پرسش: کدام افغانان، منظور تان چه کسانی اند؟
پاسخ: همان افغانانی (پشتون)، که در آمریکا صاحب صلاحیت اند و به دستور آمریکا، هر کاری خواستند بر ضد کشور و مردم غیر افغان من انجام دادند.
مداخله: میشود نام های شان را بگیرید؟
پاسخ: من آدم راستی گویش هستم، پیش از پرسش شما، این پاسخ تان را داده‌ام. البته که نه به شما، بل برای همه رسانه‌ها و مردم. این آدم ها، زلمی خلیل‌زاد، علی‌احمد جلالی، محب‌الله محب، خانم های آمریکایی یا شوهران آمریکایی افغانان در آمریکا و همینگونه در انگلیس. بازمانده‌ها و گماشته های کرزی و غنی، خود رولا غنی، یکی از مقامات ارشد آمریکایی که خانمش افغان یا پشتون است، می‌باشند
مداخله: شما فکر می‌کنید که این اشخاص، در آمریکا،آن‌قدر صاحب صلاحیت باشند؟
پاسخ: نه تنها فکر می‌کنم که باور می‌کنم. مگر شما ناظر اوضاع کشور تان نیستید؟ سیاست و قدرت بیست و چند سال پسین را چه کسانی که افغانی آمریکایی بودند، در دست داشتند؟ مگر من و شما نه دیدیم که داماد یهودی ترامپ، چه‌گونه پدر زن خود را به اسرائیل کشاند؟ رابطه های خانه‌واده‌‌گی بخشی از این توطئه است. به یاد داشته باشید که بخش دیگر این عمل، همانا دخالت های مستقیم همه‌ی پشتون های آمریکا و انگلیس است. اینان هر چه خواستند از نفوذ و شناخت شان در ادارات آمریکا بهره گرفته و با یک برنامه و تهیه‌ی اسناد جعلی، وزارت خزانه‌داری آمریکا را قناعت دادند. این کار خود، نشان‌دهنده‌ی سیاست پشتون پرستی سیاسیون آمریکا در قبال کشور ماست. این موارد به شمول کارهای روان در آمریکا و توسط خود آمریکایی ها دست به دست هم داده اند.
۲- پرسش: سایه‌ی برنامه های انتخاباتی داخلی آمریکا را در این مورد چقدر دخیل می‌دانید؟
پاسخ: کاملاً مطمئن باشید، که این کارکرد، یکی از نشانه های جدی این موضوع در سیاست خارجی آمریکاست. بایدن در نظر دارد ناکامی های خود در دوران اول ریاست جمهوری را با انجام چند غلط دگر توجیه کند.
پرسش! کدام ناکامی ها و غلط ها؟
پاسخ: غلط های زیادی، از جمله فرار از کشور من، سپردن حاکمیت و سرنوشت مردم من به یک گروه تروریستی تحت پی‌گرد دروغین آمریکا، شکست در نبرد های سوریه و عراق و یمن و‌لبنان و لیبیا، اوکرایین، شکست در برابر به میان آمدن غول آسیایی بریکس، ناکامی در مدیریت جنگ اسرائیل و حمایت از تروریسم اسراییلی و ده ها مورد دیگر.
۳- پرسش: شما پیوسته گفته اید که ماجرا بر سر رقابت آمریکا و روسیه هم است. و آقای رحمانی قربانی، آیا هنوزم به آن باور دارید؟
پاسخ: بلی و هزار بار بلی. مگر این هم یک بخشی از دلایل بسیار تعیین کننده است. گمانم اطلاعات اوپراتیفی جعلی هم علیه آقای رحمانی ترتیب کرده باشند که آگاهان مسلکی آن را بازی اوپراتیفی برای اجرای یک دسیسه می‌دانند. تا منجر به یک تصمیم سیاسی برضد یک شخص در عرصه های رقابتی سیاسی یا بازرگانی شود.
۴- پرسش: شما عوامل رقابتی بازرگانی را در خلق کردن این ماجرا چه گونه ارزیابی می‌کنید؟ یا عوامل دگری هم بوده اند؟
پاسخ: من، همه روش های توطئه را در این مورد دخیل می‌دانم. مورد سیاسی را بیشتر. آقای رحمانی یک پارسی زبان تاجیک‌تبار است و یک سرمایه‌گذار با استاندارد های جهانی. برای افغان های کشورم، این، یعنی موفقیت یک ملیت بزرگ پارسی زبان و خار چشم آنان.
مداخله: شما بیشتر افغان گفته می‌روید. منظور تان همه‌ی مردم افغانستان اند؟
پاسخ: نه، هرگز نه. همه‌ی مردم افغانستان، افغان نیستند. افغان نام اول یک قوم خاص و شریف کشور ماست که پشتون نام دوم رسمی شان است و هر دو یک قوم اند
۵- پرسش: روند حقوقی چنین تصمیم از دید شما چیست؟ کدام رقابت های دگر را در این ماجرا دخیل می‌دانید؟ به خصوص که اتهام مالی انتخاباتی آقای رحمانی هم شامل این تصمیم است؟
پاسخ: من، اصلاً نه می‌دانم که این سیاسیون آمریکا چه‌گونه نادرست و بی اندیشه بر یک مورد، تصمیم می‌گیرند، در حالی که خود شان بار ها از همین راه عبور کرده اند؟ هر انتخابات در هر کشور و در هر مورد، هزینه ها دارد. این هزینه ها شامل مصارفی می‌شوند که شکل‌گیری مبارزات انتخاباتی را رقم می‌زنند. از کرایه‌های مکان‌ها‌ی انتخاباتی تا استخدام کارکنان موقت، حمل و نقل، مهمان‌داری ها، پذیرایی، تبلیغات و دگر امور… آقای رحمانی هم همین کار ها را کرده است. در آمریکا هم اکنون بایدن خودش همین کار را می‌کند. من اینجا بخشی از یک گزارش را برای شما بازرسانی می‌کنم تا بدانید که بایدن غلط کرده. اگر باید این کارش را توجیه دارد. آقای رحمانی هم همین کار را کرده است:
«.. او، «بایدن» عصر سه‌شنبه در جلسه حامیان مالی ستاد انتخاباتی ۲۰۲۴ گفت: «امنیت اسرائیل همچنان می‌تواند به ایالات متحده تکیه کند اما در حال حاضر باید به فراتر از آمریکا هم توجه کند. باید به اتحادیه اروپا، اروپا و موضع بیشتر کشورهای جهان» هم توجه کند». حالا اکر این کار نادرست است. چرا آقای بایدن یا هر کاندید دیگر ستادهای انتخاباتی مختلف از ریاست جمهوری ها تا پارلمان ها و سازمان های سیاسی و دولتی جهان در زمان های کاندیداتوری شان، ستادهای مستقل مالی دارند؟
۶- پرسش از نوشته‌ها و صحبت های تان معلوم است که اضطراب دارید. شما چرا از این تصمیم ترسیده اید؟
پاسخ: من برای آن ترسیده ام که این ترفند و خبط و خطای سیاسی، فردا وسیله‌ی استفاده‌ی سوء برای افغانان سیاسی کشور من میشود و آن را به برضد تبار من، شناسه‌ی من، محله و قوم بزرگ پارسی زبان و تاجیکی من کار می‌برند. ما نشانه های زیادی از این جفای افغانان، به غیر افغانان در تاریخ کشور خود را داریم. آقای رحمانی یک شخص مفرد و مجرد و بی‌اصل و بی نسب و بی ریشه نیست. او از شناخته‌ترین شخصیت های سیاسی و بازرگانی و سرمایه‌گذاری در میان تاجیکان و پارسی زبانان است. من در دفاع از ایشان کاری نه دارم. خودشان، بهتر از خود دفاع می‌کنند. مگر هراس دارم که مانند صد سال گذشته، باز هم آن‌گونه که به امیر شهید ما ( حبیب‌الله کلکانی ) یک تاپه و مهر بدنامی به پیشانی هم‌تباران و هم‌زبانان من زدند، این تاپه زنی در کشور و جهان دوباره رقم نه‌خورد.
۷- پرسش: شما در برنامه ها و مقالات چند روز اخیر تان از شخصیت های حقوقی و حکمی نام بردید، آیا هنوزم به این عقیده اید که آنان دخیل این ماجرا یا به قول شما این توطئه باشند؟
پاسخ: بلی، آنان یک بخش فعال این دسیسه‌سازی به ویژه در خود آمریکاستند. دگران را که نام بردم، حالا برای تان از اکلیل حکیمی، قیومی، رحیم وردک، زاخیلوال و احتمالاً فاروق وردک می‌گویم. ده ها زن و مرد شان را هم‌چنین بدانید.
۸- پرسش فکر نه می‌کنید، کسانی که شما ایشان را متهم می‌سازید، در مجالس حضور نه دارند و این‌کار حد اقل از منظر عیاری هم درست نیست؟
پاسخ: نه، این پرسش شما یک نوعی خودهراسی و دگر هراسی برای توجیه یک دروغ است. شما در قوانین چیزی به نام قرینه دارید. در قرینه هم دو بخش دارید، قرینه‌ی قریب و قرینه‌ی بعید. اشخاصی را که من نام بردم، موضع شان در مورد غیر افغان ها از قرینه‌ی نزدیک هم گذشته و به دلیل آشکارای مخالفت و دشمنی با غیر افغان ها و حمایت شان از افغانان خود شان در تمام بخش هاست. من برای شما از اشخاص نظامی افغان یا پشتون هم سخن می‌گویم، جنرال عبدالله چپی، وزیر دفاع پشتون ها، در دوران جمهوری های پشتون، جنرال شیرمحمد کریمی رئیس ستاد ارتش پشتون هادی دوران جمهوری های پشتون، هم اکنون در کابل و در شش درک و شیرپور با امنیت کامل طالبانی به سر برده، مشاوران ارشد مقامات رده اول طالبانی تروریستی پشتونی اند. مگر یک سرباز عادی غیر پشتون را خانه به خانه می‌پالند تا پیدایش کرده و قصابی اش کنند، در امور سیاسی و بازرگانی هم همینگونه است. آرزو دارم پاسخ تان را گرفته باشید.
۹- پرسش: آیا حاضر هستید با یکی از آنان در یک برنامه‌ی گفت و مان اشتراک کنید؟
پاسخ: بلی. من در گذشته بارها و برای دفاع از وطن و مردمم، حتا به بایدن و هیلاری کلینتون و چلنج داده بودم که برای گفت‌ومان با من حاضر شوند. اینان که مزدوران شان اند هرگز حاضر نه می‌شوند. هرگاه شما با ایشان به توافقی رسیدید، من در خدمتم.
۱۰-پرسش: شما در برنامه های تان اشاره هایی به مردم عام آمریکا و اروپا داشتید، این موضوع چه ربطی به آنان دارد؟
پاسخ: من آن یادکردها را نه از روی احساسات که از روی روا داری گفته ام. یعنی مردم عام و شریف آمریکا و اروپا که مالیه دهنده‌گان اصلی اند، چرا از ره‌بران شان نسبت این جنایات پی‌هم پرسشی نه می‌کنند؟ آنان که مانند مردمان ما اسیر ظالمان توسط آمریکا نه شده و نیستند، سیاسیون آمریکا، ما و کشور ما را به تروریسم سپرد، نه آنان را. مردمان شریف اروپا و‌آمریکا از قوت بزرگ براندازی و پرسش‌گری مقامات شان برخودار اند. آزادی های بیان و تظاهرات و دادگاهی ساختن و پرسیدن از مقامات شان را دارند. من هیچ‌گاه در هیچ مورد، مردمان عام به شمول مردمان عام پشتون کشورم را نشانه نه می‌روم. مگر انتظار دارم که مردم شریف آمریکا و اروپا نسبت به غلط کاری ها و جنایات ره‌بران شان خاموش نه‌مانند.
پرسش های من ختم شدند. تشکر آقایان محترم از فرصت های که دادید
بالا
بازگشت