خوشه چين
چپرا ستی
چپ را ستی ؟ بلی چپ را ستی ، چپ را ستی مکتب یا چپ را ستی د روا زه ، کد ا مش ر ا خو د ت فکر میکنی ، چپ را ستی ، چپ را ستی ، چپ را ستی خو نا م دا رد، دو نو ع چپ را ستی را میشنا سیم .
1_ چپ را ستی مکتب
2_ چپ را ستی د روا زه
چپ را ستی مکتب
چپ را ستی مکتب را د رمکا تب ا بتدا یی د یده بود یم ، ا ز چپ را ستی مکتب همگی میترسید ند ا و همیشه به ا مر سر معلم مکتب شا گردا ن را لت میکر د، ویا ا گر شا گردا نیکه مکتب گر یزبود ند، به ما نند عسکر میر فتند شا گر دا ن گریز پا را به مکتب می آ و ر د ند شا گرد بیچا ره ، بد و ن ا ینکه د لیل غیا بت ا زش پرسیده شود ، ا و را د ر پیش روی شا گر دا ن ، چپ را ستی مکتب به ا مر سر معلم د ر بغل را ست و د ر بغل چپ با مشت و لگد میز د و با خمچه ها و یا کلتک چو ب میز د و لت و کو ب مینمو د، به ز مین می خوا با ند ش چپیش میکرد ورا ستیش میکرد ومید ید آ ن قسمت بد ن که کبود نگشته بود آ نقد رمیزد که همه ا ندا مش کبو د بگر د د.
کسی به دا د ش نمی ر سید ، فر ق آ ن ز ما ن تا به د و ره مجا هد ین ودو ره طا لبا ن درین بودکه مجاهد ین کسا نی را که به مکتب میرفتند میکشتند و یا مکا تب شا ن را میسوختا ند ند، ولی د رین د و ره نیا ت ا سا سی مسله آ مو ز ش و تعلیم وتر بیه اجبا ری بوده که با ید مردم با سوا د شوند بنآ همان جورو آ زا ر سرمعلم و معلمین آ ند وره را د وره طلا یی نا م میگذا ریم( جو را ستا ذ به ز مهر پد ر).
چپ را ستی د ر وا زه
چپ را ستی د روا زه سا خته شده ا ز فلز دا را ی د و پله وهرد وپله بد و ر محور یک فلز به ما نند کو که آ زا دا نه د ر گر د ش میبا شند و ظیفه ا ین چپ را ستی د روا زه که دا را ی د و پله را ست و چپ ا ست
چه میبا شد د و جنا ح را ست و چپ بد وریک محورد رحا لت ضد ین
یک نظم را بوجود آ ورده ا ند و پله د روا زه میتوا ند د ربا زوی د روا زه تکیه گا ه خو د را پیدا نما ید ا زینخا طرا ست که میگو یند که دروا زه خو د ر ا بسته بکن و آ را م بخوا ب ، هیچ د زد را حق و رو د به خا نه ما نیست .
چپی ها و را ستی ها ی کشو ربدا نند که به ر سمیت شنا ختن جا نبین و طر فین وا رزش دا دن به جا نبین وطرفین ، شما را به محو را صلی ( قا نو ن ا سا سی کشو ر، قا نو نیکه ا عتبا ر خو د را ا زمرد م بد ست آ ورده با شد نه ا ز زیرخیمه) و صل میسا زد و شما بحیث درو ا زه بسته و با ز میگر د ید، به رخ جا معه بین ا لمللی با زمیگرد ید و به روی پا کستا ن ود شمنا ن تا ریخی تا ن بسته( چپ و را ست شما زا ده یک و طن میبا شید و طن به شما تعلق دا رد) ر قا بت نما ییدو طن تا ن ر آ با د نما یید نه ا ینکه د ر رقا بت به ویرا نی و طن تا ن خو شحا ل شو ید.
بنآ را ستی ها بدا نند هما ن گو نه که چپی ها با شما ا ز موا ضع د و لتی به ا شا ره بیگا نه د ر لبا س ر فیق د رمعا مله قرا رگرفت خو درا هم نفیه کرد ند .
را ستی ها را بدا ن ا ست که بدا نند آ نها هم به حیث برا د رهم دین و هم کیش خو د ا ز مو ا ضع د و لتی با چپی ها برخورد نا سا لم ا نجا م ندهند، و با مر د م غریب و بی نوا ی خو د تا ن که روزی د رشرا یط د شوا ر زند گی ، خا نه شا ن پنا ه گا ه تا ن بود، نا ن و نمک شا ن و ا ولا د شا ن د رخد مت شما بود، همه چیز را ا ز شا ن گرفتید د ر فر جا م ا و لا د ها ی شا ن را به حیث لشکر بی سوا دا ن و لشکر گدا یا ن د ر جا معه رها نمو د ید وخو د بهتر ین قصر ها برا ی خو د ا عما ر نمو دید و ا طفا ل شما ا زسطح بلند علم و سویه تحصیلی بهره مند گرد ید ند ا ند ک ترین بی تو جو یی هم شما را نفیه مینما ید. قبلآ با همین عمل کردهای خو د جا ده را وجا را به سیا ه تر ین حرکت و ظا لم تر ین نظا م یعنی نظا م طا لبا نی ر ها نمو د ید.
بلا ی آ ر د سر کند و ز د عطا به قصر همرا ی منتو زد
سفیدجز ا ین چا ره ندا شت د ست به تر نگنه و کمبو ز د
گشنه شد و ا حتیا ج ما ند چرت به خوردن د نگو ز د
یا ر قد یم ا سپ زین کرده پیش هریک رفت زا نو زد
نزد آ قا ی مزا ری ر فت خو د را به یک پهلو زد
پیش آ قا ی حکمت یا رکه د ید ی لنگلنگان تلولولو زد
ا نقره جا ی د یگر ی ا ست به د و ستم د یگر پهلو زد
با د یگرا ن را ه چا ل فر یب به یک تکری شفتالو زد
همه را گر د هم جمع نمو د سر یک زا نو چلو چلو زد
هرطرف خا طرش جمع شد به لا ف آ غا ز پیا نو زد
لبلبو شلغم و زرد ک میکنم چرت به د ریای آ موزد
خرس سفید پوز با لا نمو د یک نوع ا حسا س بو زد
کله خود را د وردا د خند ید آ هنگ تولید وپوهوهوزد
ظا هرش آ را م و خو نسرد با د رهمسایه به گفتگوزد
بعد ها د ید یم که فریب کار پا یش به تور، بد رو زد
ا ز بن تا به لند ن مدا خله کس و نا کس للوو پنجوزد
گل با لد ین را خو ش نیا مد به گو ش برا د را ن قوزد
پو ل ها ی کمکی را همه به جیب خودا دا ره ا نجوزد
رفقا یش جشن گرفتن ومیله سا زوسرود د مپک بنژوزد
کشتی شکسته را کشتیرا ن به سمت بیرا هه پا رو ز د
نا خدا ی کشتی وا ر خطا سفر به سمت د وغا رو زد
گا هی به سوی پا کستان طریق را ه سوی وتنگ غا روزد
آ خر میبینیم که ا ین و حشی؟ شکسته وا فتیده د و پهلو زد
خو شه چین میگوید که ا ینک آ خربلا ی آ رد سرکند وزد
ا داره مو جود که مسُو لیت کشو ردا ری را به عهده دا رند مسو لیت ا دا ره کر د ن کشو ر را ، ا دا ره کر دن کشو ر را طبق شرا یط قرن (21) ا نجا م د هد نه به ما نند قر ن سیزده و چها رده و پا نزده د ر صو ر ت عد م رعا یت ا ز پر نسیب ها ی معا صر، با ید پی ببرند که با شیوه برخو رد به ما نند ا صلا ف تا ن ، د و لتی به ا سا س حا کمیت ا ید یو لوژ یک خط ا یجا د مینما یید ا ند یشه ا ید یو لو ژیک فطر تآ بین مرد م ود و لت قرا ر میگیرد، و قتیکه د و لت بر بنیا د ایدیو لوژیک حا کم گر د ید، زمینه ها ی نا ر ضا یتی مرد م خو به خو د بو جو د می آ ید، مر د ما ن نا را ض همیشه دو لت ها ی مستبد را چپه کرده ا ند ومیکنند ، ا گر ا دا ر ه کرده میتوا نست، حزب دموکرا تیک خلق ا فغا نستا ن بوجه ا حسن ا دا ره میکرد ، بخا طریکه ا هدا ف غا یی آ ن حزب را د فا ع ا زمنا فع ز حمت کشا ن ا عتلا و ترقی کشوربیا ن مینمود د را ن د و ره رشو ت ا ختلا س د زدی د ست برد به دا را یی ها ی عا مه به ند ر ت د یده میشد چرا ؟ بخا طریکه ا ز شخص ا و ل ا لی قد مه ها ی پا یینی، ا کثرآ به تعهد خود وفا دا ربود ند، بعد ا ز سقو ط حا کمیت ز ما نیکه د و لت ها ی را ست ا فرا طی به ا ریکه قد رت تکیه دا د ند د رین مید ا ن هر د زد و رهزن رشوت خو ر زمینه را برا ی خو د مسا عد دا نستند شر وع کر د ند برا ی کثا فت کا ری، ا گر مبا لغه نشود د ولت مو جود، د ر فسا د ا دا ری د روجود ا را کین موجود خود د ر سطح جها ن موقف ا ول را دا را میبا شد.
ما مثا ل می آ وریم جنا ح ها ی حزب د مو کرا تیک خلق را با آ نکه ا ختلا فا ت با خو د دا شتند ولی د ر برا بر مرد م خو د ووطن خود و منا فع عا مه پا ک د ل و با و جدا ن بو د ند ، بعد ا ز سقوط حا کمیت بعضآ حتی کرا ی مو تر ا ز کا بل ا لی خیرخا نه را ندا شتند ، تکیه به با زوی خو د کرد ند ، کر ا چی کشی کر دند ، یخ آو فرو شی کر دند و لیلا می فرو شی کر د ند و لی نخوا ستند که علیه نظا م تفنگ بردا رند، ما ا زجمله د و و زیرعد لیه و لوی سا رنوا ل آ نو قت را مثا ل مید هیم.
عبد ا لر شید آ رین ا و لین سفیرا فغا نستا ن د ر پا کستا ن بعدا ز کو د تا ی هفت ثور وو زیرعد لیه و لوی سا ر نوا ل و رییس کنترول حزبی کمیته مر کزی حزب دمو کرا تیک خلق ا فغا نستا ن ، قرا رگفته یکی ا زهمو طنا ن عزیز رو زی آ قا ی آ رین به ملا قا ت ا و رفته بود ، با یک عرا ده با یسکیل کهنه به گما ن ا غلب ا ز کسی د یگری به ا ما نت گر فته بود فکر میکردی که فقر ا ز آ غا ز طفو لیت ا و را همرا یی کرده ا ست، آ یا او نمیتوا نست با دا شتن همین پست ها و مقا ما ت بلند رتبه د رطی چها ر ده سا ل حا کمیت برا ی خود زرا ند و زی نما ید.
شخصیت د و م عبد ا لبشیر بغلا نی بحیث و زیرعد لیه و لو ی سا رنو ا ل ا جرا ی و ظیفه نمود ه ا ست ، قرا رمعلوم بعد ا ز سقو ط حا کمیت همه ضرور یا ت ا و لیه ا و تو سط ر فقا ی همرزم وپیکا رش مر فوع میگرد ید ، ا لبته ا وهم ا ز جمله عیا را ن با وفا ی بو د که رفقا ی خو د را د ررو زها ی د شوا ر یا ری رسا نده بو د .
و با ید بدا نند که ا ین همه قصر ها و بلد نگ ها ی سا خته شده ، خو ن بها ی فر زندا ن ا ین کشورا ست که د رجیب چند نفرمقا ما ت رهبری کننده آ وخو رده ا ست، تو ده ها ی خا مو ش کشو ر کنو ن آ ما د گی گر فته ا ند که خو د به سر نو شت خو د حا کم شو ند و بعد د ر وقت منا سب به تسو یه حسا ب خون بها ی ملت خوا هند پردا خت، تو د ه ها ی خا مو ش هما نا عیا را ن ا ین کشو را ند که خو د را مستحق کشورآ زا د میدا نند وا ز کشو ر خود د فا ع مینما یند و عیا را ن جو ا ن مطا بق به سنت ها وعنعنا ت قد یمی خویش حقا یق را بر ملا میسا زند و ظا لم و مستبد را د شمن سرسخت تر قی و تحول وصلح وآ را مش د رکشو ر خو یش می پندا ر ندو میگو یند که د رگذ شته ها ی کشور،ا گرد وشیزه روا نه بخت خود به خا نه شوهر میگرد ید، ما د رد خترحق شیربها ی د خترخود را د عوا میکرد، ا ین همه فرزندا ن آ غشته به خون د ر زیرزمین چه چپ و چه را ست فر زندا ن ا ین کشو را ند وا ین ما د ر و طن بو ده ا ست که آ نها را د ر آ غو ش خو د پرورش دا ده بو د ا ین ها همه بخا طر د فا ع مشروع ا ز تما میت ا ر ضی ا ز تسلط بیگا نگا ن به خو ا ب را حت ر فته ا ند و ا ین وطن ا ست که خو ن بها ی فرزندا ن خو د را برا ی عمرا ن مجدد خو د ا زین د زد ا ن وقاچا ق برا ن میگیرد.
کنو ن که کشورما تو سط چپ را ستی جها ن ، را سته شد ه وچپه شده ا ست ، چپرا ستی جها ن تنها و ظیفه ویرا ن گری دا رد ، ا ز پلنگ درند ه خو ی گله نکنید که آ د م را میخورد ا گر نخورد خود ش میمیرد
د ر وقت شکست پا به فرا رمیگذا رد رفقا و د و ستا نیکه با ا وهم پیما ن بو ده ا ند د ر نیمه را ه رها یشا ن مینما ید چنا نچه روسها ا ین کا ر را کرد ند و ا ین دو ره نو بت ا مر یکا یی ها ا ست که فرا رکنند بدا به حا ل کسی که د ر طی چندین سا ل گذ شته خشتی را بالا ی خشتی نگذا شته ا ند و تنها زرا ند وزی کرده ا ند .
ا ز د ید گا ه عیا ری د شمن د شمن ا ست ، چه خو د دشمن با شد ، چه چوچه د شمن چه برا د روخوا هرد شمن ا ین ها ا گر کا ری را ا نجا م ند هند و لی د رگیر دا ده میتوا نند.
شیر شیر ا ست ، چو چه شیر هم شیرا ست ، رفیق شیرهم شیرا ست د ر قسمت د شمن ا شتبا ه صو ر ت نگیر د .
ا لقاعد ه و طا لب و د و لت ا مر یکا هر سه زا ده یک فصل آ ب و هوا ا ند، تفکیک د ر بین آ نها ا شتبا ه جبرا ن نا پذ یرا ست.
ا ما ا عتقا دا ت آ گا ها ن ا مو ر و خیر خوا ه ا مریکا ی معا صر را به خیر مر د م ا فغا نستا ن ا رزیا بی مینما ییم.
ا گر ا مریکا به عیو ض همین قد ر مصا رف نظا می و لوژ ستیکی ، با قلم کا غذ ، ا ستا ذ ، دا نشمند ومحقق برا ی روشنگری مرد م عذا ب کشیده ما می آ مد ند ، چه فکر میکنید که مرد م قد رشنا س ا فغا نستا ن ا ین نسل آ ریا نای با ستا ن مقد م هر ا مریکا یی را گرا می میدانستند، ا ین ها به بها نه حضو ر نظا می شور وی کشو ر ما را ا ز بیخ و بن کند ند و ویرا ن کر د ند، آ د م ها ی هو شیا ر ما را به حیث حیوا نا ت و حشی تر بیه کر د ند وعلیه خو د ما ا ستعما لش کر دند.
مکتب عیاری را به خود پیشه کنید
خرد مندی وآ گا هی را بیشه کنید
د شمن صلح د وستی را
ا ز د ست وپا گر فته
د ود سته
فا نه و تیشه کنید
ا ما د رسلک عیا ری را ه مصا لحه وعفوه و گذ شت برا ی شخص مجرم که ا زعمل کرد ها ی خود پشیما ن با شد وبدا ند که ا ین تغیرو تحو ل د رکشسورما جزد سیسه وشیطنت چیزی د یگر ی نبوده ا ست . عیا را ن جو ا ن به سنت ها ی قبلی قوا عد و مقررا ت سنتها ی ا جتما عی مثبت نیا کا ن خویش پا بند بو ده وآ نرا سخت ا حترا م مینما یند ، آ د م ها ی سرکش و ظا لم و مستبد را راه فرا رد ر پیش نیست.
دو ستا ن محتر م: هر وا دی و د ره کشو رما عیا ردا رد، هر د شت و دا من کشو رما کا که و خرا با ت دا رد، د ر هر قر یه کو چه و پس کو چه کشو ر ما دلا و را ن و غیر ت مندا ن مو جو د ا ست ا ین ها همه مر د ما ن پا ک د ل با ا یما ن وا نسا ن د و ست میبا شند، به ا نسا ن و ا نسا نیت د ل بسته ا ند ، شیطنت و خبا ثت را نمی پذ یر ند ، با ظا لما ن و مستبد ین خو ب تصفیه حسا ب کر ده میتوا نند ا ینها د رهر دو ره چشما ن پرا زا شک یتیما ن را پا ک کرده ا ند به نا توا نا ن یا ری رسا نده ا ند.
شف لنگی یک عیاربا ا رزش ترا ست نسبت یک ا نسان وطن فروش
ما میرو یم که سلک عیا ری را به یک جنبش سرا سری مبد ل نما ییم
بالا
بازگشت