آخرین افشا گریها در مورد پدران مواد مخدر در افغانستان

 

برگردان و ویرایش از مجلۀ شتیرن آلمانی:   نیلاب سلام

nilabsalam@yahoo.de

 

 Uli Rauss گان:نویسند

Perry Kretz                    

Stern, Nr. 38, 2006                    

 

 

پنج سال پس از سقوط طالبان درافغانستان ،در این روز ها پرسونل فنی سازمان ملل  رقم جديد ریکارد  تولید 6100 تنی مواد مخدر را در سال  2006 درج کردند. این رقم تولیدی تاکنون سابقه نداشته است. در سرحد هلمند وام بلند بارونهای دخانیات و طالبان جنگی از کنترول خارج است. شورشیان سخت ترین جنگها را با گروپ ناتو پشت سر گذاشته اند.  قاچاقبران از تجارت مواد مخدر میلیاردها دالر به جیب میریزند.

جنرال محمد داود داود معاون وزیر داخله ، رسما مسؤول مبارزه علیه مواد مخدر در افغانستان مقرر گردیده است.  در سرزمینی که نود و دو فیصد زرع, تولید و قاچاق مواد مخدر در آن جا صورت میگیرد.

یک کارمند دی. ای. آ.(1) در مورد جنرال داود میگوید« این مرد تا گلو در قاچاق مواد مخدر غرق است.  

نمیتوانم بفهمم, چرا کارفرمایانم در واشنگتن کاری در این رابطه  پیش نمیبرند.»

دفتر امنیتی آلمانی در مورد داود داود میدانند. ریس جمهور آقای  کرزی در اواخر سال 2004این پست را به جنرال داود واگزار کرد, با وجود که نام داود در لست چهارده نفری سخت سری بزرگ ترین قاچاقبران مواد مخدر ثبت بود.

درپی  فیصله ً کرزی و دولت امریکا زمانی که پستهای دولتی در کابل توزيع میشدند, دو نام از این لست خط زده شدند: نام جنرال داود داود و احمد ولی کرزی برادر ریس جمهور کرزی.

طبق گفتار یکی ازافرد کارمند مسئول مبارزه با دخانیات در سفارت امریکا در کابل رقم صادراتی این مواد مسموم کننده سالانه درافغانستان از سه میلیارد دالر بالاتر است. میشاییل شویر(2)عضو سابق (سی. آی. ا) و ریس عملیات ضد مواد مخدر در افغانستان میگوید« من شرط میبندم, سه بر چهار قسمت حکومت کرزی از این پول بهره میبرند. ما چشمان مان را میبندیم, گویا هیچ چيزی راندیده ایم و از این پس هم خواهیم بست.»

قوای دفاعی آلمان در افغانستان, در رأسش فرانس یوزیف  یونگ(3) درين مورد اظهار نظر میکند:

« این کار وظیفۀ حکومت افغانستان است.»

در بهار سال 2005 عساکر جنرال آصف جبار خیل ماهی چاقی را به نام باز محمد به تور میاندازند.

باز محمد یکی از دوستان نزدیک حاجی بشیر نورزی پدر قاچاق مواد مخدر افغانستان در دورۀ طالبان بود. بشیر نورزی با فامیل ریس جمهور کرزی و رهبر طالبان ملا عمر خویشاوندی دارد. نورزی در شهر کویتۀ پاکستان صاحب بزرگترین ویلا است. حامد کرزی بار ها مهمان وی برای صرف شام  بوده است.

 زمانی که طالبان در سالهای نود عیسوی در جنوب افغانستان قدرت را به دست گرفتند,  

نورزی  خود را به ملا عمر یک چشم نزدیک ساخت و بدین ترتیب از پشتیبانی طالبان برخوردار

گشت.  طالبان هم به نوبۀ خود از وی پول به دست می آوردند. در سال 2001  , زمانی که طالبان مجبور به فرار شدند, نورزی پشتیبانانش را از دست داد. وی در اواخر سال 2001 توسط نظامیان

دستگیر میشود ولی  پس از گذشت چند روز آزاد میگردد. نورزی نخست در پاکستان و سپس در ایران ديده شده ، از نظر ناپدید میگردد. شش ماه پسانتر در دوبی دستگیرش میکنند و به  نیویارک پروازش    ميدهند که در آن جا تا امروز در زندان بسر میبرد.

دونالد رامسفيلد وزیر دفاع وقت امریکا در سال2001  فابریکه های تولید مواد مخدر را از لست سی. آی. ای خط میزند.

جمیل کرزی یک برادرزادۀ جوان کرزی  که به حیث نماینده در ولسی جرگه  نشسته است, میگوید

« پولیسهای ما در اطراف یونیفورم به تن ندارند و در بسیاری از مناطق بیرون از شهر کابل خودشان در شمار تجاران مواد مخدر به حساب می آیند. پس از گذشت پنج سال اشخاص غلط در پستهای مهم مقرر اند.»

یک ظهر آفتابی در کابل، اطراف محوطه  وزارت داخله را کلشینکوف داران احاطه کرده اند. در چهاراطراف وزارت جوالهای ریگ به چشم میخورند. جنرال داود داود ما را در یک دفتر بزرگ و مجلل که با قالینهای خیره کننده به رنگ سرخ تزیین یافته است, پذیرایی میکند. چای سبز و کلچه برای ما تعارف میکند. خودش دریشی سیاه رنگ به تن دارد و ریشش با توجه تمام اصلاح شده است. وی با آرامش تمام پلانش را در ارتباط با مبارزه علیه زرع,  تولید و قاچاق مواد مخدر برای ما تشریح میکند:

کشت مواد مخدر در سال گذشته در حدود 48 فیصد پایین آمده است...همکاری با پولیس سرحدی  در این ساحه به صورت منظم جریان دارد...به پول بیشتر ضرورت است تا پولیس مبارزۀ خود را در این راه ادامه داده بتواند...  .  

به سوالهای دیگری که داشتیم, نخواست, جواب بدهد, به نسبت  کمی وقتش.

در دیوار سمت چپش مقاله یی از یک اخبار امریکایی که در قاب گرفته شده, نصب شده است. عنوان مقاله با خط برجسته توجه ما را جلب میکند: افغانستان ـ جنگ مقدس بر ضد اوپیوم.  

 

اشاره

DEA1 ـ

Michael Scheuer2 ـ

      Franz Josef Jung3 ـ

 

 


بالا
 
بازگشت