راحله يار
اهدا به ققنوس های وطنم؛« به دختران وزنان بی دفاع ِ دیارم که ازناچاری دست به خود سوزی زده اند».
.
همصــــــــــــدا ! برخیز کاخ ِ آرزوهایت شکست
قامت ِ کـــــــــاج وبلندای تمـــــــاشایت شکست
دخترت بر سر بساط شعلــــــــــه برپا کرده است
حاصل ِ عــــمر ِ عزیزت سوخت فردایت شکست
با دروغ دیــــــــــن وفــــــــریاد تساوی ، حریت
هرکسی باحیله ء نــــــــــو دست یاپایت شکست
بر تو شورید وتجاوز کرد ودربندت کشـــــــــــید
برتو خندید ورهـــــــــــایت کرد ودنیایت شکست
مرگ بادش باچــــــــــــنین وحشت سرای بندگی
خــــــــــاک برجانی که لبخند ِ مسیحایت شکست
با هیــــــــــــــولای پلشتی اختیارت را گــــــرفت
باسر ِ بازو غــــــــــرور و بال ِ عنقایت شکست
خواهرم برخیز! راه چـــــــــاره ی برخود بیاب
بشکن آن دستی که کاخ ِ سبز ِ رعنایت شکست
راحله یار
بالا
بازگشت