منصور سایل شبآهنگ
دریانورد
اینبار
با مرجان ِ بوسه های کوسه
در مشت ِ بی دست
جان ِ دریاوارش
با روان ِ جاری ِ جاوید ِ زمان و زند ه گی پیوست.
دریانورد ِ بیدار
پشت ِ موج را خوانده بود
امّا عشق را
کجا باشد سکون؟
انالله و اناالیه راجعون.
هشدار
آی دشمن بیرحمی هرچه که زیبا
هرچه که شاد
هرچه که پاک
هرچه که خوب
هرچه که زند ه گی!.
پیام آور ترس
مرگ
فقر
بیداد
بند ه گی !
بدان و آگاه باش
که زند ه گی نیز
انتقام ِ بی پایانش را
با زیبایی بی رحمی که در نیام ِ نامش
نهان دارد
از تو گرفتنی ست!
آری چنین هست و
غیر از ین
نیست!
بالا
بازگشت