م. زردادی

 

سلام

 

زهرچه ازهمه اول به آفتاب سلام

به شمع شام غریبان به ماهتاب سلام

به بادصبح ونسیم حیات بخش سحر

به گوشوارهء گل شبنم وحباب سلام

به نرگس وگل لیلی وزنبق ومرسل

به ساق وشاخه وبرگ گل گلاب سلام

به باغ وخانه وباران وباد وبوی بهار

به دختران حجابی وبیحجاب سلام

به ده وقریه وشهر وتمدن وفرهنگ

به جلد ورنگ وروی وصفحهء کتاب سلام

به شاعران ونویسندگان کهنه ونو

به نظم ونثر وبهر فکر بکروناب سلام

به کار کشته به خلق ستمکش کشور

زماء تا به سماء بیحدو حساب سلام

براه خلق ووطن میروی بسر (محسن)

به این طریق که توکردی انتخاب سلام.

 

آرزوی ما:

 

تا نیم جان ونیم نفس درگلوی ماست

آزادیی وطن هدف وآرزوی ماست

آزادیی بشر زاسارت مرام ما

آباد بودن وطن هم آبروی ماست

ما در نمی زنیم به تفریق رنگ وبو

توحید وعدل آیینهء رنگ وبوی ماست

از بهر حفظ صلح وتفاهم تلاش ما

بر ضد جنگ وظلم وستم های وهوی ماست

دایم بفکر خلق ووطن سوختن چو شمع

یک شمه ازنمونهء کار نیکوی ماست

راهیکه سر بمنزل مقصود میبرد

آنراه درتمام زمان جستجوی ماست.

ما را زتیز رفتن ما طعنه کم زنید

رفتن بسر چوخامه زخواص وخوی ماست

حاجی حدیث مکه ومینا دگر مگو

بهتر زسنگ کعبهء تو خاک کوی ماست

وان آب زمزمیکه تو توصیف میکنی

یک قطره ازچکیدهء آب وضوی ماست

(محسن) اگر زعالم معنی گذر کنی

باقی تمام قمت یک تار موی ماست.

 

یک دو غزل:

 

به استقبال بهارنوشته شده است.

 

موسم مستی:          

بهارمست وچمن مست وبلبلان همه مست

زمانه مست وزمین مست وآسمان همه مست

بنفشه مست وگل لاله مست ونرگس مست

گلاب ومرسل ونیلو وارغوان همه مست

ستیغ مست ودمن مست وباغ وجنگل مست

شگوفه مست وصباء مست وباغبان همه مست

قناری مست وجل وغچی وچکاوک مست

غراب وقمری وکبک وکبوتران همه مست

فرشته مست وملک مست وحور وغلمان مست

ستاره مست وقمر مست وکهکشان همه مست

شهاب وغرش طوفان وخیزش دریا

سحاب وریزش باران وناودان همه مست

زماء تا به سماء جمله مست ومیگونند

چه شد که گشته به ماحول ناگهان همه مست؟!

چه شد که ازقلمم شعرناب میریزد

وآنغزل که ازوگشته عاشقان همه مست

مگر که موسم مستی رسیده (زردادی)

که هرکه بینی چه ازپیر واز جوان همه مست.

           ***                               

حرارت لبت از آفتاب گرمتراست

خمارچشم تو هم ازشراب گرمتراست

حریر روی تونازکتر ازحریر گل

سفید وسرخیی او ازگلاب گرمتراست

مکیدن لب لعل وزبان شیرینت

زشهد وازشکر وشعرناب گرمتراست

بروی آتش احساس عشق باتو ، دلم

زشام تا بسحر ازکباب گرمتراست

میان بستر سرد وتنور آغوشم

تن چومرمر تو بیحجاب گرمتراست

بفکر کارثواب وگناه مباش هرگز

گناه باتو زکار ثواب گرمتراست.

بروزآخر اگر اختیار بامن بود

روم بجاییکه ازهر حساب گرمتراست

نگویمت که چه کن و کجا برو (محسن)

سوال بی ادبان بی جواب گرمتراست.

                                  

به خانم ا.م. تقدیم است:

 

اوییکه من دارم

کجا دارد چمن آنسرو دلجوییکه من دارم

سمن کی دارد آن بوی سمنبوییکه من دارم

صباء ازشرم درآغوش گل تاشام میخوابد

اگر داند زعطر عنبرین موییکه من دارم

شبی من باپری درعالم رویاء سخن گفتم

پری باشد کجا وآن پریروییکه من دارم

اگر درخیل خوبان جهان عمری بسر آری

نبینی هیچیک مانند آن اوییکه من دارم.

چه چشمان وچه مژگان وچه ابروهای شور انگیز

دوصد صیاد گردد صید آهوییکه من دارم

شفق ازرنگ روی نازنینش رنگ میگیرد

وهم شب تاب از آن جعد گیسوییکه من دارم

بخود گفتم بچشمانش شبی غرق عرق گردم

عرق شد آب ازآن آتشین خوییکه من دارم.

زموج آه سرد من ستون عرش میلرزد

خدا از ترس کی آید درآن کوییکه من دارم

که میداند سرود نیمه شبهای مرا (محسن)؟!

که میداند ازین طبع سخنگوییکه من دارم؟؟

 

به استقبال از اهداف وآرمانهای جبههء ملی ، به بزرگمردان وبزرگتر زنانیکه بخاطر نجات میهن ومردمش تلاش میکنند تقدیم است.

 

  جبههء ملی:

 

درآن وطن که جهالت اسیر سر باشد

وجنگ درهمه ابعاد شعله ورباشد

تفنگ آلهء امرار زندگی وحیات

وجنگی، آدم معقول ومعتبر باشد

زمان چوخندق وقت ونظام ها ظالم

زمین جهنم اقشار کارگر باشد.

به کشوریکه جهاد وجدال وقتل وقتال

به باور همگان بهترین هنر باشد

وفقر ورنج ومصیبت نصیب هر انسان

وجبر وظلم وستم امر مستمر باشد

وقهرمان بود آنکس که خلق آزارد

ودرمقام، هرآنکو شریرتر باشد،

چه شرم باد به آنکس که بیند وخاموش

چنان نشیند وگویی که کور وکرباشد.

به دور جبهه شود متحد همانکس که

بفکر راه نجات وحق بشر باشد

بدرد مردم وقوم و وطن بسوزد یا

که از حقوق ووجایب کمی خبر باشد

که درغروب عدالت ، طلوع استبداد

چوشمع وشعله و چون برق پرشرر باشد.

یگانه راه نجاتست نظم فیدرالی

خوشآنکسی ، که درین راه راهبر باشد

تمام طرز وطریق دگر درین کشور

ضیاع وقت وبدون سود وثمر باشد.

رسد به آخرش آندم زمان (زردادی)

که زین طریق یکی لحظه بر حذر باشد.

                    ***

 

به تقبیح از اعلامیه شورای ملی در رابطه با فرمان عفو عمومی جنایتکاران نوشته شده است.

 

جنایتکار باید محاکمه شود:

 

تا بازو بخون خلق دستان جنایتکار

صد لکه ننگین در دامان جنایتکار

جز اشک نمیبارد درکشورجانی ها

جز خار نروید دردوران جنایتکار

هر وحشی شرف دارد درعالم حیوانات

از آدم خونخوار وانسان جنایتکار

کومیهن وکوملت ؟ کومذهب وکومسلک؟

کوغیرت وایمان و وجدان جنایتکار؟

بگذار که عفو عام فرمان دهد هرجانی

مشروع نمیباشد فرمان جنایتکار

در نزد خدا وخلق درهر ورق تاریخ

تا روزابد باقیست دیوان جنایتکار.

ایوای چه تاریکست آیندهء یک کشور

با ملت مسکین وسلطان جنایتکار

ایوای چه سنگینست بر شانه خلق ما

درتاریخ این میهن میزان جنایتکار.

بی شبهه شود روزی کز خلق شرر ریزد

درخرمن بیداد و درجان جنا یتکار

وآنروز رسد تاکه درپهنهء این گیتی

هیچجای نیابد جای افغان جنایتکار

در پرتو پیروزی (زردادی) رسد روزی

کز بیخ براندازی بنیان جنایتکار.

 

 به دولتمردان افغان:

 

شوخی شیطان

 

یا شوخی شیطان بود یادست خدا خارید

کین ابر سیه آمد باران بلا بارید

هرجاه که نظر دوزی ویرانه وغم بینی

گویا که به ویرانه چون بوم وطن دارید

درتاریخ این کشور در راه وطنسازی

ازسستی وعیاشی یک گام نبردارید

هرجاکه نهالی یا یکشاخه گلی روید

ازریشه کشید آنرا وخارستم کارید

تاکی بسر قدرت باقدرت وزور کس

گاه عیش کنید ونوش گاه خلق بیازارید

مردم همه بیکارند نادارند وبیمارند

هر رشته درین کشور ازدست شما شارید

خود نیز زخود بینی تاگوش به شب غرقید

یا چشم ندارید یا چون بوم سیهکارید

مفهوم وطن درخاک محدود نمی گردد

خلقست مهم اینجا  گرعقل بسر آرید

بهتر که کنید ازسر این قدرت غم تقسیم

وزسر غم قدرت رایک ثانیه بگذارید.

 

                                    م. زردادی

                شهر مینسک- بیلاروس 

               تیلفون:  +375295028975

                                                                                                                                        E-mail: zardady@rambler.ru     

 

 

                                                                                                                   

 


بالا
 
بازگشت