در روز جهانی مبارزه با اعدام برعلیه این پدیده به پاخیزیم!
بمناسبت 10 اکتبر روز جهانی مبارزه با اعدام!
اردشیر نصرالله بیگی
روزی نیست که در لابلای خبرها ، روزنامه ها و نشریات صحبت از صدور حکم اعدام بخصوص در کشور ایران شنیده نشود و یا بچاپ نرسیده باشد، حتی روندی روبه رشد هم بر طبق بعضی آمار ها که از جانب بعضی از این نهاد های حقوق بشر در سطوح گوناگون منتشر و بچاپ میرسند و تنها در این مرحله میماند چون بنابه ماهیت آنها درد را بازگو کرده و راه علاج و چاره آن را مطرح نمیکنند و کاری به ریشه یابی این گونه مسائل اجتماعی و مدنی را در دستور کار خود نمیدانند و اصولا باید گفت در ماهیت آنها نمی گنجد.
رسانه ها و میدیا بنا به ظرفیت و مصلحتشان تا موردی را افشا ، ده ها مورد دیگر را زیر چشمی رد میکنند و حتی بدان اشاره ای نمی شود که دلیل جانب دارانه هم دارد.
بنظر میرسد باید بر این موضوع پای فشرد که عواقب این گونه کارها از جمله اعدام و شکنجه ... چه تاثیرات مخربی بر جامعه و افراد بر جای میگذارد ، را از دیدگاهی انسانی و اصول و منطق مدنیت به شیوه ای آگاهانه به مشغله انسانها تبدیل نمود و با برگزاری سمینارها ، جلسات توجیهی ، نوشتن مطالب و مقالات از جانب افراد آگاه و صاحب نظر چه به لحاظ اجتماعی و روان درمانی و پزشکی به بحث و تبادل نظر و بررسی و جدل سیاسی اجتماعی تبدیل نمود ، تا در ذهنیت جامعه و افراد جا گیر شده که این معضل اجتماعی هم چون جوامع دیگر متمدن و پیشرفته تقبیح شده و ممنوع است ، این حکم و پدیده لغو گردد و به رژیمها و حاکمان مستبد فشاری از پائین جامعه و به شیوه ای اصولی این معضل از جامعه رخت بر بندد. قابل توجه کانون زندانیان سیاسی و یا دست اندر کاران سمینار های کشتارهای دستجمعی زندانیان سیاسی که هر ساله جلسات و کنفرانسهایی برگزار می نمایند ، مبحثی را بدین بحث اعدام اختصاص داده و به شیوه ای سیستماتیک با دعوت از صاحب نظران و متخصصین در امور روان درمانی و احتماعی برای غنا این بحث بکوشند، تا بتوان با نیرویی عظیمتر به مصاف آن شتافت و از حرمت انسانی به دفاع برخواست.
باید تلاش نمود حریم انسانی و انسانیت خدشه دار نگردد و یا لااقل بیش از این مورد تجاور و اهانت مشتی سیاست غیر انسانی و قرون وسطایی قرار نگیرد. در ایران تحت حاکمیت رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی ارزش انسانها به پائینترین سطح خود رسیده که دیگر به هیچ عنوان قابل تحمل نیست و باید به هر شیوه ممکن در مقابل آن قد علم کرد، زن ایرانی تحت حاکمیت این رژیم به زیر عبا و مقنعه وچادر برده میشود و مقاومت و مبارزه در مقابل آن بی نهایت فراوان اگر چه سازمان یافته و متشکل نیست و لیکن به شیوه های گوناگون و به هر بهانه ای مرزهای این قوانین عصر حجری را شکسته که تاوان ان را با تحقیر و آزار و شکنجه و شلاق و جریمه به جان خریدارند.
امروزه رژیم جمهوری اسلامی سبعانه تر در میادین و خیابانها و در حضور مردم به نام " اراذل و اوباش" به اعدامهای دسته جمعی تر دست زده که در همین چند ماه اخیر سال 86 خورشیدی بیش از 150 نفر را به دار آویخته و تعداد زیادی نیز حکم اعدام گرفته و در انتظار اجرای حکم هستند که این بیشتر هدف رژیم ایجاد فضای رعب و وحشت بر جامعه است و اعتراضات بین المللی و نهادهای حقوق بشری ... نیز آنچنان سدی در مقابل درنده خویی رژیم اسلامی ایران نبوده و بی محابا و بدون در نظر گرفتن اعتراضات داخلی و خارجی از این حرکات غیر انسانی دست بردار نیست چرا که هویت و پایداری و ماندگاریش را در ایجاد فضای رعب و وحشت و کشتار و خفقان و بگیرو ببند استوار نموده که باید با اتحاد و یک پارچگی میلیونی در مقابل ددمنشی و جنایاتش قد علم کرد و با به میدان آمدن جنبش های اجتماعی اعم از کارگران متشکل در تشکلهای مستقلشان ، زنان مبارز در کنار مردان و دست در دست هم و مبارزات رادیکال جوانان و دانشجویان و سمت و سو یافتن جدی و اصولیشان و در هم آمیختن این جنبشها و جنبش انقلابی کردستان و جنبش کارگری و هم سویی رادیکالشان میتواند سدی محکم بر سر راه وحشیگری جمهوری اسلامی و سیاست های ضد انسانی اش باشد. تا جلو این کشت و کشتار ها و اعدامها نیز گرفته شود، و دنیایی آزاد و برابر پر از رفاه و اسایش وبه رسمیت شناسی حرمت انسانی میسرگردد.
در آستانه 10 اکتبر پیش به سوی کمپینی علیه حکم غیر انسانی اعدام!
زنده باد آزادی!
اکتبر 2007
بالا
بازگشت