جواد

فاروق (وردک)

کرزی را به دام مرگ می برد

ما را به کجا می برید؟

فکر نه می کنید که حضور روس ها بهتر از

حکم روایی امریکایی بود؟

تا کجا به استثمار، ادامه می دهید؟

 

تجربه و تاریخ ملت ها نشان داده اند که هر کدام دارای اهداف مشخص، استراتیژی های ملی، پلان های عمل کرد کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت، ره یافت و ره بردن های معینی برای اعتلای سطح زنده گی، اقتصاد، نظام، سیاست، ملت سازی و بهره برداری های نیکو از همه امکانات داخل و خارج بوده و دولت ها پیش قراول پیمودن یک چنین راهی هستند. کشور ما دراز منه های دراز تاریخ و در همگامی با سیر تحولات جهانی، هیچ گاهی هم نه توانسته است در مسیر سازنده یی سوق داده شود و بیشترین نا باوری ها را هم سیاست مداران به آن روا داشته اند. از گذشته های دور تا کنون و از سقوط رژیم طالبان به این طرف با نگاهی می یابیم که ملت و مملکت ما در یک نظارت اسارتی توسط (ستمگران) در رأس ایالات متحده ی امریکا قرار دارند.

نظام موجود هم به عنوان عامل تحقق اهداف استعماری و استثماری فقط برای اجرای تعهدات اش بیشتر می اندیشد تا توجه به بهبود امور مملکت و ملت.

حالا که ما در میان رقابت های سنگین سیستم ها، نظام ها سیاست ها، تسلیحات، توجیهات، توهمات و مداخلات اجانب قرار داریم، هیچ گزینه یی را نه می یابیم که به آن دل بندیم و پیغام آسوده حالی فردا را از آن ها داشته باشیم. پروردگار (ج) می فرماید ان الذین اجرمو کانو من الذین آمنو یضحکون آیه. همانا کسانی که تبهکاری پیش گرفتند به کسانی که ایمان آورده بودند همی نیشخند می زدند.

حالا می بینیم که تبهکاران، با نقاب انسانیت که در چهره دارند در فنای ما بقای خود را می بینند.

ما را به بازی گرفته و اهداف شان و قوت شان را قدرت شان بر ما تحمیل می کنند و از ما بهره می برند. هر چند آن ها نه دانند که یکی از بزرگان و مبارزان راه بشریت در جهان بیشتر از صد سال قبل گفته بود. (اگر اروپا نه می خواهد به خود کشی بپردازد باید روزی خلع سلاح را آغاز کند و خلع سلاح واقعی نه می تواند تحقق پذیرد مگر این که ملل جهان از فکر استثمار یک دیگر دست بردارند. گاندی)

حالا این موضوع در افغانستان، عراق و محلات دیگر سرزمین انسانیت که (ستمگران) در رأس امریکا فکر استثمار و سیطره ی استعماری بر آن ها را در سر دارند صدق می کند. آن ها (ستمگران) باید بدانند که امروز دیروز نیست ملت امروز افغانستان آگاه تر از دیروز اند و با داشته های غنا مندی از اصول پر بار معرفت و صلابت استواری، غیرت، شجاعت و متانت در راه آزادی و حفظ ارزش آزادی. حالا ما نمی دانیم که ما را به کجا می برید؟

آقای کرزی! فکر نه می کنید، حضور روس ها بهتر از حکمروایی جابرانه ی امریکایی ها بر افغانستان است که شما زمینه ساز حضور غیر قانونی آن ها هستید؟

روس ها وقتی متهم به تجاوز شدند دیگر پذیرفتند که اشتباه کرده اند و ای کاش به افغانستان لشکر نه می کشیدند. اما، حامیان شما هیچ خمی به ابرو از این ناکامی بزرگ و از این افتضاح شرمگین نه دارند.

حالا می بینیم که الترناتیف های دیگری به جای شما و اراکین شما و هچنان در سطوح بالا و پائین دولتی به گونه ی اجبار گماشته می شوند ولو آن که پیشینه ی فعالیت شان در اجتماع بر می گردد بر سیر طالبانیزم در گذشته ی نه چندان دور تاریخی در افغانستان. شما همین حالا در حکومت تان فراوان افرادی را دارید که به توصیه ی (ستمگران) و با توجه به سیاست دو گونه ی آن ها در پست های مختلف گماشته شده اند. چی آرزویی دارید که آن ها از طالبان ببرند و به نفع ملت کار کنند؟

در قوای مسلح کشور که بانی و حافظ منافع کشور و ملت باید باشد همین حالا شمار زیادی از طالبان دیروز زیر نام جنرالان امروز فعال اند. مثلاً جنرال گل نبی احمد زی در زمان طالبان عضو فعال اداره ی امور آن ها بود فعلاً رئیس مقتدر و با صلاحیت تعلیم و تربیه در وزارت امور داخله ی شما است.

جنرال عبدالمنان فراهی ولد آدم خان آمر کشف و تعقیب زمان طالبان فعلاً جنرال مقتدر یعنی رئیس مبارزه با تروریزم در وزارت داخله است. کسی که خود دیروز تروریست بود امروز چی گونه؟ امروز بر علیه تروریزم مبارزه می کند؟

دیدار (شالیزی) دیروز قوماندان فعال طالبان در خط مقدم جبهه به نفع طالبان بود. امروز والی مقتدر در ولایت سرحدی کنرها است. چی انتظار دارید که او با نزدیکی سرحد به پاکستان که دیروز از او تغذیه می شد به نفع پاکستان کار نه کند؟

شایعه است که عبدالسلام (ضعیف) سفیر اسبق طالبان در پاکستان و زندانی گوانتانامو در سمت سفارت افغانستان از سوی شما به پاکستان اعزام می شود. چی تضمینی دارید که او از جاسوسی به پاکستان امتناع می ورزد؟

عبدالسلام (راکتی) قوماندان مقتدر طالبان (قبلاً مجاهد) فعلاً عضو برجسته ی شورای ملی که به حمایت شما در آن شورا آمده است. چی توقع دارید که او مصدر چی نوع خدمت به وطن شود و با طالبان همکاری نه داشته باشد؟

جنرال مرجان دیروز پس از سقوط رژیم به پاکستان پناهنده شد و آن جا اسیر دام I.S.I

 و تعهد جاسوسی سپرد. فعلاً یکی از رؤسای فعال وزارت دفاع است و همین جنرال دیپو های وزارت دفاع در پلچرخی را به حزب اسلامی در زمان ورود مجاهدین به کابل تسلیم کرد که بین او و جنرال ستار در این مورد مشاجره ی لفظی صورت گرفت. از او که فعلاً بیمار هم است چی توقع دارید؟

جنرال منیر (منگل) از جنرالان اسبق اردو، همرکاب جنرال مرجان در پاکستان بود و عین ارتباط را با I.S.I داشت. که جنرال مرجان حداقل یک مرتبه توسط I.S.I زندانی شد. اما منیر (منگل) به افغانستان دیسانت گردید تا در مقامات عالی نظامی گماشته شود و چنان شد که بعد از سپری نمودن قوماندانی های قول اردو در پکتیا و کابل حالا در محراق قدرت به حیث معین امنیتی وزارت امور داخله گماشته شده است. (هر چند گذشته ی نسبتاً خوبی در زمان مصروفیت اش به حیث جنرال در دوران حکم روایی مرحوم نجیب الله داشت.)

دگر جنرال عزیز الرحمن که در کودتا با شهنواز تنی همراه بود و بعد از ناکامی کودتا به پاکستان فرار کرد حالا از جنرالان مقتدر وزارت دفاع است. (چی اطمینانی دارید که او با I.S.I تعهدی نه داده باشد و به نفع پاکستان کاری نه کند؟)

جنرال عبدالوهاب (قهرمان دوران مرحوم نجیب الله) که بعد از کودتا علیه نجیب زندانی بعداً فرار کرد و راهی پاکستان شد. حالا از قوماندانان مقتدر قوای هوایی شما است. چی تضمینی وجود دارد که شما به آن یقین داشته باشید که او در صورت دستیابی به امکانات هوایی بار دیگر طیارات و قوای هوایی را علیه ملت به کار نه می برد و خود باز هم راهی پاکستان نه می شود.

دگر جنرال شیر محمد (کریمی) رئیس فعلی اوپراسیون وزارت دفاع ملی، در زمان طالبان به حیث رئیس تشکیلات ایفای وظیفه می کرد که همین وظیفه را در زمان حکومت نجیب الله هم داشت و بعداً به پاکستان فراری شد و حالا شایعه ی وزیر شدن او است چی می پندارید که بار اعتماد را تا کجا خواهد برد؟

جنرال دوران قوماندان فعلی قوای هوایی شما در زمان تعرض طالبان بالای شهر کابل از سوی احمد شاه (مسعود) مؤظف گردید تا میدان هوایی کندز را برای عقب نشینی طیارات میدان هوایی بگرام آماده کند اما او به همراهی جنرال صادق سر انجنیر قوای هوایی با طیاره ی AN32به ترمز کشور ازبکستان نشست کرد که در نتیجه تمام قوای هوایی بی سرنوشت ماندند و طیارات به دست طالبان افتاد. شما چی تضمینی از او دارید که این بار با دریافت امکانات هوایی و بروز حادثه ی غیر قابل پیش بینی او باز هم قوای هوایی را دو دسته به دشمن تسلیم نه می کند.

این ها نمونه هایی اند از بی توجهی شما نسبت به سرنوشت ملت، تمامیت ارضی، استقلال ملی، سیاست کادری در کشور و عدم علاقه ی شما به آینده ی نگران کننده یی که ما بیم از آن داریم.

فراوان مثال هایی وجود دارند که باید به آن پرداخت. اما، بهتر آن است که شما مسئوولانه و مدبرانه اندیشه داشته باشید. فاروق (وردک) سیاست مدار نیست که شما نظریات او را عملی می کنید.

چی لزومی داشت که او را در جرگه ی بین دو مملکت چنین ارج بگذارید و به مردم نشان دهید که غیر از فاروق (وردک) در افغانستان هیچ کسی وجود نه دارد. با این کار تان شما ضعف درونی و مدیریتی تان را بار دیگر به رخ جهان کشیدید. می ترسم که آقای فاروق (وردک) احمد خان (وردکی) را که طیاره AN32 را به طالبان تحفه داد بالای شما به حیث یکی از قوماندانان مقرر نه کند.

 


بالا
 
بازگشت