اخترمحمد عبیر
اعمال خشونت علیه آنانیکه مرتد خوانده میشوند ایا ازارتدادجلوگیری مینماید؟
ازدستگیری پرویزکامبخش درشهرمزارشریف به اتهام انجام عمل خلاف دین اسلام سه ماه میگذرد و محکمه ولایت بلخ حکم اعدام این جوان 23 ساله را صادرنموده است.
قبل براین نیزچندین مورد دیگرازاینگونه درکشورما اتفاق افتاده وهربارتعدادی ازعلما ی دینی وشخصیت های مذهبی بپا خاسته وبا خشونت وغضب خواهان اعدام صاحب عمل گردیده اند.
اینبارنیزشورای های علما ازولایات تخار، فراه،بلخ وهمچنان مشرانوجرگه خواسته اند تا پرویزکامبخش به پایه داربرده شده واعدام گردد.
دراین میان شورای علمای ولایت سرپل که زادگاه متهم است این فیصله را نپذیرفته ومیگوید که پرویزکامبخش جوان مسلمان بوده ،ده پاره قران را ازحفظ دارد و تمام بنا های اسلام را بجا میاورد.
کامبخش خودش این دستگیری را دسیسه دانسته و انرا زاده رقابت های درسی اش دردانشگاه بلخ میداند.
سوال این جاست که چرا عده ای ازعلمای دین درافغانستان وقتی ازیک عمل ضد اسلامی توسط مسلمانی اگاهی میابند فورآ و بدون کدام تحقیق درمورد سقم موضوع خبر سروصدا راه انداخته وبا استفاده ازموقفی که دارند درخواست اعدام ان شخص را صادرمینمایند.
آیا راه دیگری جزاین وجود دارد یا خیر؟
آیا فقط با اعمال خشونت میتوان حاکمیت دین را درجامعه نگهه داشت ؟
اگرچنین میبود با رخ دادن چند مورد همگون و اینچنین برخورد این علما دیگر همچو واقعه ای رخ نمیداد.
اعمال این چنین خشونت ها و راه اندازی سروصداها نه تنها دردی را درزمینه دوا نمیکند بلکه باعث ان میگردد تا ده ها سوال که بخصوص درذهن جوانان دررابطه به دین شان شکل میگیرد ازترس لب بازنکنند ودرنتیجه تصدیق قلبی شان ضعیف ودرعالم دودلی قرارگیرند.
اگراینگونه اشخاص که خود را عالم دین میخوانند واقعآ عالم دین اند چرا با مقابل شدن با چنین افراد وی را دوستانه به میز صحبت نکشانده و با وی به جروبحث نمی پردازند که ازیکسو آن شخص با درک خطا هایش به راه راست هدایت شده و ازسوی دیگرمسلمان وغیرمسلمان نیزدرروشنایی دین اسلام قرارگیرند واین دین نه دین خشن وزورگو بلکه دین صلح،محبت،وصمیمیت نزد جهانیان معرفی گردد.
بیایید تصورکنیم که برداشت پیروان سایرادیان ازاین عمل آنعده ملا ها وعلمای دین که با مقابل شدن با هر عمل ضد دینی خنجرمیکشند و فقط میخواهند با ترساندن دیگران آنان را به ادای کورکورانه احکام دین و احترام ازخودشان وادارند چه خواهد بود؟
سخن معروف است که دشمن دانا بلندت میکند دوست نادان برزمینت میزند.
آیا همچو علمای دین غیرعاقلانه با دین ، ارزش های دینی و آنچه مسوولیت واقعی شان است برخورد نمیکنند؟
آیا آنان زمینه را برای به اصطلاح "کیس سازی" و تبلیغات دشمنان دین بیشتر فراهم نمیسازند؟
اینگونه اشخاص باید بدانند که درجهانی که امروز زنده گی میکنیم نمیتوان با مبادرت با چنین اعمالی امربه معروف ونهی ازمنکرکرد.
باید عاقلانه عمل کرد و با توصل به منطق قران با همچو افراد برخورد نمودو به آنان فهماند که راه و چاه کدام است .
حال بگویید که هرگاه افرادی که نزد شما مرتد است با دعوت به صحبت و حل سوالات وی و بلاخره هدایت وی به راه دین الهی بهتراست یا کورکورانه و شتاب زده وی را به چوبه دارفرستاده اطفالش را یتیم و اعضای خانواده اش را درسوگ نشاندن کدام یک اسلام است؟
بالا
بازگشت