برگشت ِ فرزند به آغوش مادر، یا بر گشت جان به تن

 

 

حقیقت یابی یکی از اصول معتبر و مهم ژورنالیزم است وآفتابی کردن حقیقت رسالت و تعهد ژورنالیست . با قبول این اصل ِ اساسی ژورنالیزم ، به صراحت میتوان گفت ؛  ژورنالیست خدمت گزارِ واقعی جامعه و سرباز مسلح با قلم ، در موضع مردم ومنافع ملی و بین المللی کشورش و فراه تر از آن  جامعه ای بشری و گیتی است .

 مسلم اس که مطبوعات ، رسانه های صوتی و تصویری و انترنتی وسایل اشاعه ء نقاط عطف نظر ژورنالیستان در مسایل مربوط به جامعه و مردم است .  در صورت که موارد ِ عطف توجه ژورنالیستان ، انسانی و مردم پسند باشند ورسانه در موضع مردم و دفاع از حقوق مردم قرار بگیرد ، واقعیت های درد آور زندگی مردم وبیعدالتی ها و ناهنجاری های اجتماعی را اشاعه نماید ،  بدون تردید ،  رسانه اعتماد مردم را کسب و موقف ِ حنجره یی برای بلند کردن صدای مردم را بخود می گیرد .

تلویزیون آریانا که از کابل نشرات جهانی دارد ، چنین موقف را نزد مردم کمایی نموده است .این رسانه صوتی وتصویری بر علاوه یی برنامه های فرهنگی ، آموزشی  و آگهی دهنده ، به معضلات و مسأ ل اجتمایی نیز پرداخته ، نارسایی ، تخلف ،اختلاس ، فساد اداری و اخلاقی ، نقص حقوق شهروندی وصد ها مشکل و معضل دیگررا برملا ساخته ،عالمانه وآگاهانه مسببین آنهارا مورد نقد و پرسش قرار داده است . انصافأ گفته شود که این تلویزیون ، به وجه بسیار معقول صدای  بیچاره گی و دادخواهی مردم را بلند نموده و می کند . 

 برگشتاندن دو فرزند به آغوش مادران و پدران شان که در واقع انگیزه اصلی نگاشتن این تحسین نامه است ، تازه ترین خدمت انسانی یی مدیریت اخبار و گزارشات تلویزیون آریانا است که ارزش معنوی و انسانی آ نرا تعیین مقدارممکن نیست . فقط همین کافیست فراق و وصال دو باره ای  «  یوسف و یعقوب » را به آیینه ای چشم تصویر کنیم  . 

محترم جناب عبدالقدیرمیرزایی مدیرکاردان ِ بخش اخبار، گزارشات و برنامه های سیاسی آریانا و ژورنالیست بارسالت و همدرد ِ مردم ، با اشاعه خبر دو حادثه ازمجبوریت والدین وفروش دو دلبند شان صرف به منظور نجات آنها از مرگ حتمی ، جهان را تکان داد .این خبر در واقع زلزله ای بود که وجدان انسانیت را به لرزه در آورد ، هزاران قلب شریف را به ماتم هموطنش به گریه واداشت و صد ها دست نجیب را به منظورکمک ترغیب نمود . این خبر تنها محرک عاطفه ومدد  انسان های شریف نبود ، شدت لرزه ای این خبرتن ِ چند کرسی نشین کاخ های فرعونی رانیز به لرزه در آورد ، یقنأ  نه از احساس درد فاجعه ای انسانی و ترس از بازخواست خدا ، بل از ترس رسوا شدن و کرسی از دست دادن .   

 زهی ومرحبا ! ژورنالیست و خدمتگزارمردم جناب عبدالقدیر میرزایی و گزارشگران شجاع آریانا .

                       انجمن مهاجران افغان

                       ایلالت هسن ــ  جرمنی

 

           

 

 

 

 


بالا
 
بازگشت