فضل الله زرکوب

 

ویروس غفلت

تحــــــیر، گرد صحــــرای جنون محـــــفل ما بود

رکاب توســــن نازش عـــــنان محــــــــمل ما بود

چراغ بزم ایجــــاد است اینـجا نـــــیش هر خاری

اگر سـنگی در این ره بود، پـــای غافـــــل ما بود

ز خامــی برگی از اســرارما بر پاره چوبی رفت

وگر نی راز ما پوشـــــیده ازچــــــــشم دل ما بود

صفــــای کعـــــبۀ دل را مکن قربــانی سنگــــــی

که زمـزم تشـنه کام از داغ سـعــــــی باطل ما بود

خــیال روی او در پــــردۀ پـــــندار کی می مانــــد

حجاب چــــــشم ما دربــزم جانـــــان مشکل ما بود

ندانـم صـــید نفـــــــرین کدامین حلــــــقۀ آهــــــــیم

کز این صـــحرا شـتاب گردبادی حاصــــــل مابود

تبرزیــن کدامین نـــــالــه بر گردن فلاخــــن داشت

که ابر رحمتـــــش هم سنـــگ دست قــاتـــل ما بود

قدمگاه کدامین قطره خـونِ تشــــنه لــب اینجااست

که اقــیانوســهای کوســــه، رو بر ساحــــــل مابود

نمیدانـــــم به دست خویشـــتن کندیم گـــــور خویش

ویا این تــیره روزی خفـــــــته در آب و گل ما بود

حریـــم امـــن ما بازیچۀ ویـــروس غفلــــت گشت

کلـــید رمـز ما، امــــــــــا به روی ایــــــمل ما بود

زرکوب

آخرین ویرایش:جمعه 29 آذرماه 1387

19.12.2008

 

 

---

بالا
 
بازگشت