دوکتور غلام محمد دستگیر
منافع ملی
دوکتور غلام محمد دستگیر، برومفیلد، کولورادو
منافع که جمع منفعت ویا نفع است به معنی سود، بهره و فایده تعریف شده است(فرهنگ فارسی مرحوم داکترمحمد معین). بناءً، منافع ملی مشتمل است براعمال، گفتار، رفتار، آواز، تحریر، طرزالعمل ودستورالعمل، که به سود ومفاد مردم ویا یک ملت بوده، ازآن بهرۀ نیک جهت برقراری امنیت، آرامی مردم، صحت خوب، مشغولیت و کار خوب، تجارت ، تعلیم و کارگردانی خوب ، حاصل آید.
مفاد ملی، از یک سومسوولیت افراد یک جامعه و ملت است وازجانب دیگرمسوولیت فوق العاده جدی اراکین دولت. اگر افراد یک ملت باهم اتحاد قلبی و ایمانی جهت پیشبرد آمال و آرزوهای مدنی واخلاقی یکدیگرنداشته باشند بنیادی برای منافع ملی اساس نمیگیرد.
اعمالیکه، درمنافع ملی رول عمده بازی میکند عبارت اند از: در ساحۀ انفرادی، اولتر ازهمه نظافت شخصی، فامیلی، ناحیوی، منطقوی و همۀ ملت افغانستان است. این امر نه تنها بزیبایی موقعیتهای فوق ازدیاد بخشیده جلب سیاحین و بهبود اقتصاد ملی را سبب گردیده بلکه از نظافت که جزء ایمان است، پیروی میشود. عمل دیگری که درآن دیدگاه منفعت ملی ارائه شده میتواند کمک ودستیاری درماندگان و
ناتوانان باالخاصه در همسایگی فرد است. همچنین اعمال نیک وصحی والدین اطفال صحتمند وبا اخلاق بارمیآورد واین اطفال است که جامعه سازسالم و نیرومند آیندۀ ملت ومردم افغانستان عزیزمیباشند. لست درازاست ولی بهمین سه اعمال عمدۀ انفرادی کفایت میکنم.
اعمال اراکین دولت که از یک مامورمبتدی تا یک زمامدار مستعد، ذکی، دانشمند، زیرک، و سیاستمدارو وطندوست را دربردارد، با اعمال انفرادی لازم و ملزوم یکدیگرمیگردند. اعمال اراکین دولت که به اساس روشناسی، قومی، لسانی، پولداری، فریبکاری، چاپلوسی، دغلبازی و خود فروشی بمقامهای مختلف دولتی جا بجا میشوند کارهای میکنند که به آن اشنایی دارند: اینها از رو شناسی کار میگیرند، قوم
گرایی را پیشه میسازند، لسان خودرا بر دیگرالسنۀ ملت برتری میدهند، از پول ،زیادترحرام ،خود بهر نوع فواحش و بیحیایی و مخدرات حاکم میگردند، با فریبکاریهای خود آمرین صادق و معززو مردم دوست خود را به ملت افغان بیکفایت، رشوه خوار، خائین، ووطنفروش معرفی میسازند، با چاپلوسیهای خود بمقامهای که کفایت، اهلیت و لیاقت آنرا ندارند مقررمیشوند، با دغلبازی که دارد به هیچکس اعتماد نمیکنند وبا آنکه اعتماد دارد به اصطلاع یک سیب و دونیم خودش بوده از پالیسی کلاسیک استادان خود که یکی تگ میشود ودیگر تگمار استفاده مینمایند، وباالآخره از خود فروشیی که نزد وی ملت و فامیل ودین ومذهب و رسم و رواج و وطن قیمت نداشته، ارزش ومزایای هرچیز محو ونابود میگردد. اما صرف برای بقای بی بنیاد خود بهرسو تپ و تلاش نموده، دست و پاچه میاندازد.
افراد پارلمان که جزء اراکین دولت اند، بارگران مسوولیت بدوش دارند. اعمال شان در خانۀ مردم سبب عروج ویا نزول در وضع و حالات مردم افغانستان در حال وآینده متصوراست. اعضای پارلمان(شورا و اعیان) باید وجدان، شعور وایمانداری خودرا فراموش ننموده در رای دادن خویش بایست عالمانه، مدبرانه، و محتاطانه عمل ورزند.
اگر یک وزیربیکفایت و بیبدانش در وزارتیکه این آزمون را بمقابل مردم و زیر دستان خود بناکامی پدید آورده است این به منفعت ملی سازشگرنیست که بازدوباره رای موافق گیرد و باز آن آش باشد وآن کاسه. اینکه علما، دانشمندان، دوکتوران طب، انجنیران ماهر، قانون دانان متبحر، نرس های دلسوز و مهربان، استادان پوهنتون، معلمین مجرب و دیگر اهل کسبۀ که دراثر نا بکاریهای نا مطلوب بعضی ازین اعضا یا حواریون و شرکای شان ازوطن جهت بقای حیات خود وفامیل، بلا توقع وخواهش، جبرأ بغربت بدیار بیگانگان کشانیده شده اند، فقط ازباعث اینکه قانونأ مؤفق بدریافت یک پاسپورت دوهمی شده اند، اعضای شورا، از خدمت برای هموطنان شان آنها را منع نموده اند، به منفعت مردم وملت افغانستان تمام نمیشود.. این عمل که با یک سوال بدون بحث و مذاکرۀ جدی اعضا به رای گیری رفت خلاف روش پارلمانی بوده بضد منافع ملت، انهاییکه این اعضا را بخانۀ مردم فرستاده اند، تعمیل شده است. بر مردم است که این خلاف رفتاران ارزوها و آمال نیک شان را دوباره بخانۀ مردم نفرستند. علاوتأ این اعمال شان بمفاد خارجیانی که اکثراعضا داد موجودیت شانرا در خاک افغانستان عزیزمیزنند زمینۀ موجودیت بیشترانجیوهای شانراسبب شده کارو تجارت را ازمردم وملت افغانها میربایند، که این به منفعت ملت افغان نمی باشد. اعضای پارلمان باید بدانند که اینگروه مهاجرو رنج کشیده ،راهی را در پیش گرفتند که پیشوای عالم اسلام سیدنا محمدص به امر خداوندج از جبر و زجرکفار قریش راه هجرت به پیش گرفتند وبعد از فتح مکه دوباره بدانجا عودت نمود: اکثر این افغانهای دوپاسپورته مسلمانان واقعی وایماندارانی اند که میخواهند ار همین سیر نبیص پیروی نموده، بوطن بر گردند. وای برحال آنانیکه این بازگشت شانرا مانع شده اند.
امید، پارلمان جدید رای نا شایستۀ این پارلمان راملغی قرار داده، این مجلس سنای کنونی برآن خط بطلان بکشد. همچنین همین مهاجرین "دو پاسپورته" بودند که درودیوار کانگرسمنهارا در هرجاهیکه میدیدند میکوبیدند واز هیچ نوع قربانیهای مادی ومعنوی خود داری نکرده اند.
جای تاسف است که امروزآنها بحیث بیگانه شمرده شده حقوق حقۀ شان توسط یکتعداد نمایندگانیکه خود از فعالیت های این "دو پاسورته ها" بهره برداشته اند، زیر پا میشود. از جانب دیگر بودند یکتعداد ازین افراد دو پاسپورتۀ که بنام خدمت بوطن از طریق ارتباطاتیکه داشتند خودرا به پست های مختلف جابجا ساخته خدمت بوطن ومردم افغانستان ، نزد شان ،یک شعاری بیش نبود.
این گروپ جیب خودرا ازدالر ویورووغیره مملو ساختند، بازارتجارتی دوبای را بیشتربربازارکابل رونق بخشیدند ونام بد برای خدام صادق افغانستان، کمایی کرده اند. و اما،دو پاسپورته هاحتی دردیارغربت و مهاجرت لمحۀ ازیاد وطن ووطنداران دورنبوده بفکرآن بودند که یکروزبیشتر زنده بمانند تا یکروزبیشتربرای افغانستان مصدرخدمت شوند.
این نوع معامله گران فوق درپارلمان واراکین دولت به منفعت ملی نبوده، آنهایی اند که منافع خودرا برمنافع ملت ترجیع میدهند. بنأء ملت ومملکت را بگودال نیستی و تباهی میکشانند. لست درازاست ولی با همین مثالها کفایت میکنم.
گفتارهای، طولانی و بیسرو پا که با اعمال مترافق نباشد همه واهی و ضیاع وقت است. ما نباید فراموش کنیم که همین "زبان سرخ است که سر سبز میدهد بدار". این دارتنها آن چارچوبی نیست که جانیان، خاینین، و باغیان ووطنفروشان یک ملت از گردن در آن آویخته میشوند بلکه دارهای دینی و دنیوی و روحیست که همیش تلاطم های گوناگون در مغز دماغ خلق کرده گویندۀ بیعمل را، که شعور سالم داشته باشد، در امواج تخلخل روحی فرو میبرد وغرق میسازد. گفتاریکه از آن بوی خود گل و خود کوزه وخود کوزه گربمشامها برسد ویا اینکه خود شاهد وخود ژوری وخود سارنوال وخود قاضی باشد بر کرسی دل ومسند دماغهای فرد یا ملت جای نمیگیرد و به اینگونه منافع ملی با خود ندارد. لست گفتارهای بیعمل زیاد است اما من بهمینگونه گفتارها کفایت میکنم.
رفتارها، که با گفتار و اعمال مترافق نباشد بازهم واهی و ضیاع وقت است. افراد واراکین دولت آنچه میگویند و میکنند باید بهمآنها رفتار نمایند. حافظ عارف و شیرین کلام چه خوب اینها را تمثیل کرده است:
ما مریدان روی سوی کعبه چون آریم چون
روی سوی خانۀ خمار دارد پیر ما
ببینید یکمرشد عمامه بر سر، وقبای مؤقر دربر، وریش سفید ونورانی در روی وقتی ازیک خائین ملی حمایت و بر ضد یک رکن سابقه دار وصادق پا از گلیم دراز تر میگزارد وبا آن ارشادات دینی و احادیث متبرکۀ نبویص که گلو ازهم میدرد کدام وقعی نمیگزارد، به یقین که این رفتار وی به نفع ملت نبوده جای مامورین صادق وطن را در دایرۀ خدمت بمردم یک ملت ، تنگ و زمینۀ جا گزینی خاینان مشعل بدست را فراختر میسازند که این منافع ملی با خود ندارد. لست این نوع رفتارهای نا موزون درعملگرد اراکین دولت و افراد دراز است ومن با آنچه گفته آمدم کفایت میکنم.
آوازها، شامل آواز های خوش آیند و گوشخراش اند. از جمله بعضیها تهوع و درد معده بار میآرند. آوازهای مختلف و متعدد از افراد و اراکین دولت از هرگوشه و کنار واز هرموج کوتاه ودراز رادیو و تلویزیون بسمع میرسد. یکتعداد این آواز ها از مردمان نیکخواه وخیر اندیش بصدا درآمده بصوب اتفاق ، اتحاد، همآهنگی، وحدت ملی ووطندوستی طنین انداز اند. اینها کسانی اند که مسوولیت ایمانی ووجدانی خودرا بجا نموده آواز شان که بنفع مردم و ملت افغانستان است بر دلها می نشیند و اجراخروی نصیب میگردند. متأسفانه، همین آواز هاست که کوشش میشود تا خاموش شود. ازجانب دیگریکتعداد آوازهای اند که به آسانی به آنها صوت الحمیراطلاق شده میتواند. اینها کسانی اند که روی احساسات خود پرستی، قوم پرستی، تبعیض لسانی، و تفرقه اندازی را باالاثر هدایت واوامر ماسترهایشان پیشۀ خود ساخته اینها همیش برشهدا وآنهائیکه جان شیرین خودراقربانی ازادی و سر بلندی وطن ما افغانستان عزیز ساخته اند . اتهامات نثار و توطئه ها دیزاین مینمایند. این گروپ نه تنها به نفع قوم ولسان خود قدم های نیک برنمی دارند، بلکه منافع ملی مردم دلیر و شجاع افغانستان را نیز در معبر خطیردشمنان وطن قرار میدهند
اواز ژورنالستان پر کار و وطندوست ما را وقتیکه مختنق مسازند روند دیگریست که بر آزادی بیان و حکومت مردمی خط بطلان میکشند و اینها فرزندان صالح مملکت اند که می خواهند از حقایق وطنداران را مطلع سازند و پرده از نابکاریهای فساد پیشه گان حرفوی بردارند. واین لطمۀ بزرگی برای این خاینین گردن کلفت و حلقۀ های مافیایی است که تحمل آن برایشان دشوار است. لست این آوازها دراز است و من فقط با همین چند آواز اکتفا کرده ام.
تحریر، که ما حصل قلم بدستان است، مسوولیت سنگین با خود همراه دارد. قلم با ذکر آن در قرآن معظم یک قدسیت باالخاصه بخود میگیرد. فلهذا وقتیکه با قلم سرو کار پیدا میکنیم باید قدر، قدسیت و عفت آنرا همیش مد نظر داشته فراموش نکنیم. نوشته های تحقیقی، عالمانه، انتقادات اصلاحی، دوام صلح، اتحاد و اتفاق خزینۀ پرارزشی اند که بدون شک به جهت منافع ملی راه میکشاید. نوشته هایکه روی کینه وعداوت شخصی، تفرقه اندازی، پخش معلومات نا درست وواهی، و زیر تاثیر الکهول و دیگر مواد نشه آور تحریر میشود کدام مفادی نه برای ملت ونه کدام نام نیکی برای نویسنده نصیب میکند. این گروه نویسندگان گرچه درظاهراز دوستان وهوا خواهان خود تشویق میشوند وشادباشها و آفرینها هدیه میگیرند اما در باطن اینها منفور جامعه بوده اکثرأ از طرف یک گروه هنگامه طلب جهت بر آوردن اهداف شان که خود در عقب پرده، رو پوشی دارند، استعمال میشوند. نویسندگان مجرب ودانشمند اساس پیشرفت یک جامعه بوده موهبت خداوندج متعال است که نصیب آن ملت میشود، نویسندگان ماجراجوو تفرقه انداز،از طرف دیگر، گروه اند که بضد منافع مردم و ملت کار نموده وطن را بسوی تباهی ، بی ثباتی و کشمکش میکشانند. لست نویسندگان والاشان و لست نویسندگان مخرب دراز است و من فقط با کلمات فوق کفایت میکنم.
باالآخره، دستوراالعملها و طرزالعملهای اند که یکی پی دیگر برخ مردم و ملت کشانیده میشوند. اول اینکه اکثر این طرزالعملها و دستورالعملها از طرف کسانی که قطعأ ازکلچرو رسم ورواجهای افغانی اطلاع نداشته در لندن، بن، سدنی ویا واشنگتن فرسخها دور توسط متخصصین چوکی نشین دیزاین وطرح ریزی گردیده ، بر وطنداران ما تحمیل شده است و ثانیأ بعضی ازینها با این نوع طرح های میان تهی که واضحأ بمفاد مردم افغانستان نیست با ماستری وداکتری مفتخرگردیده اند.
تاسف درینجاست که این گروه بینام اما رفقای سیای خارجیان ازطرف پارلمان افغانستان با فیصلۀ ضد علما و دانشمندان افغانی در خارج که در وطن تولد و برای وطن علم ودانش آموخته، درخارج تجربه کسب نموده اند بنام "سگ شوی" و "دو پاسپورته"، به تقویت شان انجامیده پست های حساس مملکت را زیرنامهای چه و چه به اصطلاح اولجه مبنمایند.
لست این طرزالعملها و دستورالعملهاییکه منافع ملی درآن شامل نیست زیاد هست و من فقط با تجارب دلخراش و تلخ سالهای پیشین با چشم گریان و دل لرزان، نوشتۀ خودرا در همین جا پایان میبخشم.
والسلام
بالا
بازگشت