رادیو رسانه دلخواه

نوشته عبدلواحد سیدی

رادیو یگانه وسیله ایست که از آغاز کشف آن تا به امروز در دل روابط اجتماعی درجماعات جهانی جاه باز کرده است ،کمتر وسیله ای را میتوان سراغ کرد که به سادگی و کم مصرفی جای رادیو را گرفته باشد. این وسیله کوچک و کم هزینه توانسته است شرق و غرب جهان را در طوالی ثانیه در نوردیده و درب هر منزلی را بکوبد و مونس و رفیق هر خانه ای باشد.امواج این وسیله  عام پسند و دلخواه قابلیت انتقال در ثانیه را برای استفاده کنندگان دارد و از گزارشات جهانی در اسرع وقت همه را آگاه میسازد.

در کشور  ما رادیو در زمان جنگ جهانی دوم کم کم رواج پیدا کرد و خانواده های سر شناس باداشتن رادیو، میتوانستند از اخبار جنگ های مدهش که در اروپا جریان دشت و نیمی از کره خاکی ما را بخاک و خون کشیده بودآگاهی بیابند.مردم ما از قدیم از هیتلر وکارروایی هایش که از طریق رادیو میشنیدند ویا از دهان دیگران آگاهی می یافتند جانب داری میکردند و معتقد بودند که جرمن ها صادقانه بوطن شان(افغانستان) خدمتگار هستند و زمانیکه هیتلر سقوط هم کرد مردم در باره کار روایی ها و قهرمانیهای او در ذهن خود او را منحیث یک نادی ایکه بعداً ظاهر خواهد شد و خود و جهان را نجات خواهد داد می میپنداشتند. در حالیکه قضیه بر عکس آن بود و در وطن ما مردم آنقدر باسواد نبودند که خود شان را از طریق رسانه های چاپی آگاهی دهند و این در حالیست که در همان وقت روز نامه انیس و اصلاح و بیدار و اتحاد و غیره با شمارگان بلند تحت سیاست های دولت نشر میشد و مردم را از اوضاع روز و جهان آگهی میداد و اما به آن سویه ای نبود که مردم بتوانند همه چیز را از آن دریابند.روی همرفته باوجودیکه سواد به سطح عالی در کشور وجود نداشت اما کسانیکه خواندن را بلد بودند در محلات کار،دکاکین و مهمانسرا ها روزنامه ها را برای  همدگر شان میخواندند.

ظرف چند سال مشکل مولد برق رادیو ها که از طریق باطریهای موتر رفع میگردید با بوجود آمدن رادیو های ترانزیستوری مرفوع گردید و درست در سالهای 1330 مردم از این نوع رادیو ها استفاده میکردند.سر ساعت موعود اخبار و درامه های هفته یی رادیو را گوش میدادند. در آن وقت رادیو کابل که بعداً بنام رادیو افعانستان مسمی گردید برنامه های متنوع را در ساعاتی از شروع سحر تا نیمی از شب به نشر میرسانیدکه شامل قرائت قرآن شریف تفسیر از زبان خدایار کابلی ،زندگی خانوادگی یاکورنی ژوند،نغمات و آهنگ های سحرگاهی (اهنگ های از ارکستر رادیو کابل)،اخبار و سایر برنامه های آموزشی و ذوقی بود که با گذشت هر روز  این برنامه ها بشکل پویا پر بارتر میشدند و مردم بیشتر به آنها گوش میدادند.چون در آن زمان امکانات تلفون ورسانه های معلوماتی نبود رادیو توسط پخش و نشر یک( دو هفته نامه) بسیار زیبا و پر محتوا بنام پشتون ژغ با مردم در  تماس بود و آرائ و افکار مردم را با پخش برنامه های پانزده روزه آینده  رادیو دراختیار مردم قرار میداد و باید تذکر داد که این برنامه ریزی پانزده روزه رادیو در ساعات مشخص هر روز در هفته دقیقاً پی ریزی میشد که شنوندگان روی ثانیه گزارشات و نشرات رادیو را میتوانستند از قبل بفهمند.

با گذشت سالها رادیو کابل به رادیو افغانستان تحول و ارتقاء یافت ، این رادیو دارای امکانات مدرن و امروزی شد استدیو های آن واقعاً کارآ و حتی غرور آفرین بود. رادیو بر علاوه برنامه های ذوقی و معلوماتی دو وظیفه دیگر را با خود یدک میکشید ، انکشاف و پیشرفت موسیقی در کشور و بلند بردن سطح آکهی های فردی ومعارف.

در سالهای اخیر این رادیو موفق شد در چوکات وزارت فرهنگ نماینگی های را در مراکز ولایات کشورایجاد نماید که تحت اداره مستقیم رادیو افغانستان در ساعاتی از روز نشرات محلی را پخش می کرد.

با آمدن کاروانی از قدرت های جهانی در کشور بعد از سال 2001 رادیو که وسیله ارزان و براه اندازی آن بهزینه کمتر نیاز داشت از جانب دست اندر کاران در کشور یکی بعد دیگر  کشاده شد ولی رویهمرفته این  رادیو ها با وجودیکه دو سویه بود و با مردم ارتباط دو سویه داشت نتوانست مانند  رادیو افغانستان در دل مردم جاه باز کند. این رادیو ها اغلب عاری از برنامه های ملی و تربیتی بوده  و توسط اکثر اشخاصی گردانندگی میشوند که از دانش کمتری برخوردار هستند وناگزیر این رادیو ها به پخش بیش از حدکلیپ های آهنگها روی می آورند که تکراری  است و برنامه های را که در عرصه گفت و شنود با شنوندگان عرضه میکنند عاری از کیفیت و اکثراً مبتزل میباشد که توجه ارگانهای دولتی در اشاعه درست توزیع این برنامه ها لازمی میباشد و رادیو ها الزاماً بایست در خطی حرکت کنند که باعث منفعت عامه گردند. ولی از آنجاییکه دیدگاههای تمویل کنندگان خود را پچش میکنند به درد ملت و ارتقاء ذهنی جامعهنمی خورند. 

امروز قسمیکه دیده میشود رادیو های جهانی توانسته اند دنیا را برای  کسانیکه برنامه های رادیویی تولید میکنند گسترش دهند. شنوندگانی که میتوانند وقایع روز را بموازات ثانیه ها بدست آورندو به افق های تازه ای از نسل معلومات جدید، دیگاه های شنوندگان را از گزارشات روز دست یافتنی میسازد.این امر که تنوع در تعدد این دستگاه ها و تنوع در دیدگاههای نشراتی شنوندگان را در هر طیفی از جامعه قادر میسازد تا به دلخواه خود آنچیزی را که در جستجوی آن هستند بیایندو بشنوند.تغیرات فنی در دستگاههای رادیو باعث آن میشود تاصنایع تولیدی رااینطورآماده و معرفی کنند؛موسیقی های را که به پسند اقشار متنوع است  پخش نمایند؛افق دید شنوندگان را بموازات ارتقاء جهانی وسعت بخشند؛سطح دانش اجتماعی را در برنامه های ارشاد ملی که وقتاً فوقتاً از جانب دولت ارائه میگردد ارتقاء دهند.و بالاخره بزرگترین مصلح در جامعه باشند.

 

                


بالا
 
بازگشت