وحید ادا
سرمۀ آ لوده
چون که رنج ملتی ا ز احتیاج تو تیا ست سرمۀ آ لوده را د ر د یده سا بید ن خطا ست
( اوج دولت سفله طبعا ن را دو روزی بیش نیست
خاک اگرامروزبرچرخ است فردا زیرپاست )
لب فرو بند وحد یثی از مسلما نی مگو زا نکه شیخ ما اسیر نفس و در بند هواست
رهبر والا که یا سا را به گند آغشته کرد نظم و نسق مملکت د ر چنبر با د فنا ست
نامۀ اعما ل خون آ لودۀ پنجا بیا ن هر کلامش خنجری د ر چشم خون آ لود ما ست
چیره دستا ن هرچه بود اینجا به یغما برده اند عاجزان را بهره یک آ لونک بی بوریا ست
همد لی با نهضت ما ملت بیچا ره را رمز وا رستن ز محنت های طوفا ن بلا ست
وحید ادا
بالا
بازگشت