دستگیر نایل

            

 

کلاه و تاج و تخت

 

به ملک خسروی اینقدر، جلوه گاهت  بس

کلاه   سروری و   تخت  و  بارگاهت  بس

به روی بیگنهان، از چه  میکشی شمشیر

همینکه ما شده ایم، کشسته ِی نگاهت بس

شهادت  زن و فرزند  و  کودک    معصوم

ز یمن  دولت   تو  شد، همین  گناهت بس

ز مرگ  بیکفنان، خون  نشد  دلت،   ظالم

به  اشک بیوه  زنان، خنده ی پگاهت  بس

توهفت سال  بدی  رهبر و  چه  میخواهی ؟

ترا  نماز   ریا یی   و   خا نقا هت     بس

گذ شتنیست  همه  نیکی  و   بدی    جهان

ولیک  میهن  من،  دوره ی  سیاهت   بس

دریغ   ملت  افغان   پر   غرور که   گشت

غریب  مردم  بیگا نه   در   نگاهت    بس

به زور «غیر» کنی خا نه های ما ، ویران

خدای   کعبه ی  دل   میکند   تباهت    بس

به  استان  خسان  سر منه  ز غم  ای   دل

خدا  چو هست  پنا  گاه   تو،  پناهت   بس

به   روح    پاک    شهیدان   راه    آزادی

دعای  نیمه   شب  و آه صبحگاهت،  بس

_____( لندن جون 2009 )

 

---

بالا
 
بازگشت