احمد فهیم بکتاش

 

 

 

 

ناتو غیر مسلکی عمل میکند

 

نویسنده : احمد فهیم بکتاش

با توجه به گزارش رسانه ها، گذشته از اینکه در ولسوالی مارجه ولایت هلمند چه محشری برپا است، دراین اواخر سربازان ناتو مستقر در ولایت کندز در جریان یک عملیات نظامی دست کم هفت تن از افراد پولیس کشور را هدف تیر اندازی قرار داده اند که مقامات افغانستان این حادثه را سهوی و ماموران ناتو با تائید این حادثه در منطقه امام صاحب موضوع را تحت بررسی اعلام میدارند.

و یا به گونه مثال واقعه بم افگنی بالای مردم ملکی در همین ولایت که منجر به هلاکت دها تن گردیده و مقامات موظف این سازمان در افغانستان صرف با پخش اعلام همدردی و غم شریکی خواستند بر زخم های دل مردم رنجدیده افغانستان به خصوص اهالی منطقه مرحم بگذارند اما این مردم توقع چنین واقعاتی را که از سوی نیروهای ناتو به ثبت میرسد نداشته و ندارند.

این اتفاق جدید و نادر نیست از شروع ماموریت ناتو در افغانستان  دها تن در نتیجه این گونه عملیات که بعداً سهوء و عدم هماهنگی اعلام میشود جان های شرین خویش را از دست داده اند که شنیدن و خواندن این اخباراز بُعدی شگفت انگیز است زیرا مرجعی سبب چنین واقعه جبران ناپذیر قلمداد میشود که خود مدعی تامین صلح و امنیت و تقویت نیروهای نظامی افغانستان به ویژه پولیس ملی در راستای نیل به اهداف عمومی خویش است.

با آنکه سازمان پیمان اتلانتیک شمالی یا ناتو، از حمایت مالی و نیروی بشری دولت های پیشرفته و مقتدر جهان برخوردار بوده و در جهت تامین صلح و امنیت ایجاباً ادعای داشتن امکانات وسیع ، مدرن و افراد مسلکی را مینماید، اما با آن هم، وقایع دلخراشی به ایشان منسوب دانسته میشود که خود در تلاش مبارزه علیه این گونه رویدادها، دفاع جمعی را هدف قرار داده به ماموریت میپردازند.

رئیس جمهور کشور نیز عدم همکاهنگی عملیات نظامیان ناتو در افغانستان را بارها به نکوهش گرفته و سخن به زبان آورده است اما اینکه چرا عطف توجه مقامات رده اول این سازمان قرار نمیگیرد، خود سوال بر انگیز است.

آیا رئیس جمهور افغانستان اراده جمعی مردم افغانستان را تبارز نمیدهد؟  آیا ظرفیت این سازمان آنقدر کوچک است که ناگذیر ناله و فریاد صدها زن، مرد و طفل یتیم و بیوه یی را که در اثر این رویداد ها جان های عزیز شوهران، پدران ، برادران ، پسران ،همسران و اقارب خویش را از دست میدهند، باید نادیده گرفت؟

دراین جا سوالات متعدد مطرح میشود، گذشته ازاینکه برنامه آموزش دهی پولیس در یک مدت زمان توسط این معلم نما ها ( نیروها ناتو) ایجاب مصارف گزاف را مینماید، نکته اساسی اینست که این مربیان چه اساسی را برای پولیس ملی افغانستان در آینده بجا میگذارند؟

اگر چه نخستین ماده منشور سازمان پیمان اتلانتیک شمالی یا ناتو دول متعهد را به حل مناقشات بین المللی که ممکن در آن نقش داشته باشند از طریق صلح فراخوانده به شکلی که صلح و امنیت بین المللی و عدالت به مخاطره قرار نگیرد. اما این مجریان امور در افغانستان چگونه عمل میکنند؟

رسانه های بین المللی نزدیک به دو سال قبل از اعتراف ناتو به شکست در افغانستان و یا هم تحت عنوان ناتوبرای تحکیم صلح و یا ایجاد نا امنی ها، از کاستی های این سازمان سر سخن باز کرده اند اما با گذشت دوسال باز هم ناتو به کاستی های خود توجه نکرده و تخلفات از اصول و قواعد پذیرفته شده بین المللی را هم چنان یک پی دیگری تکرار مینماید.

بلاخره این روال تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ چه عواقب دردناکی را به میان خواهد آورد؟ آیا کافی نیست افغانستان طی جنگ های خان و مان سوز نزدیک به سه دهه در آتش سوخته و همه هست و بودش را از دست داده؟

 بنابرین بکار است تا ناتو، از آغاز جنگ افغانستان و عراق، بازنگری دقیق و جدی بر فعالیت خویش را طوریکه در منشوراین سازمان برحل و فصل مناقشات از طریق صلح و به مخاطره قرار ندادن عدالت تاکید شده است، براه انداخته، نکات ضعف و نارسایی خویش را به شکل برجسته؛ برشمرد و به اصلاح آن اقدام نماید. زیرا با تداوم چنین راهکار افغانستان نه تنها ازجنگ و بدبختی نجات نیافته بل مردم عقده مندانه به ایجاد نا امنی و قانون شکنی خواهند شتافت.

به عقیده من، با توجه به اوضاع بد امنیتی، تعقیب راهکار درست و معقول در اجرای ماموریت های نظامی ناتو یگانه راهیست تا از یک سو ماموران ناتو وجداناً از کارکرده گی خود در افغانستان آرامش پیدا کرده و به صلح و امنیت در درین کشورآنچه ادعا میکنند مصدر خدمت واقع شوند و از سوی دیگر مردم افغانستان از شر بمباردمان و گلوله باری های ایشان در امان باشند.

 

 

              


بالا
 
بازگشت