پوهندوی دکتورشفیق الله انوری

  

گمراهی قوای نظامی پیمان ناتو در هندوکش

 

سازمان نظامی ناتو درافغانستان در معرض شکست قرار دارد . اکنون اشتباهات و خطاهای گذشته  آن به متحدین این پیمان رجعت داده شده و وقت آن فرا رسیده است تااعضای آن برای یک تغیرستراتیژی  رادیکال داخل اقدام  شوند . از سال ٢٠٠٦ میلادی بدینسو بصورت دوامدار وضع امنیتی افغانستان  علی الرغم تطبیق ستراتیژی اضافی ناتو وجامعۀ بین المللی درواقعیت امر وخیم تر گردیده است . آمار وشواهدی که از طرف موسسۀ تحقیق  صلح و سیاست واقع شهرهامبورگ  در برج می سال ٢٠٠٨ میلادی در مورداین کشور ارایه گردیده ، بسیار بحرانی بود و ازوقوع خطر جنگ در سمت شمال افغانستان که درآنجا قوای نظامی آلمان فدرال نیز مستقر است گذارش داده  شد .

ناتود ر یک جنگ گوریلایی با طالبان جدید افراطی اسلامی وناسیونالیست ، قاچاقچیان موادمخدر ، قوماندانان محلی ، جنگسالاران ، تروریستهای القاعده ، مجاهدین خارجی ، افراطیون مذهبی ونیروهای خودمختار وضد حکومت مرکزی در یک موقعیت حساس وخطر ناک قرار دارد .تا زمانیکه افغانهاحاکمیت ملی شان را دوباره حفظ ننمایندوسرنوشت کشور شانرا خود آنهاتعین نکنند ،  زورگویی وخشونت  همیشه حکمفرماخواهدبودزیرا علل واقعی این جنگ اولتر ازهمه در وضع حرکت ورفتار ضدغربی بودن ، ضدعصری بودن وضد مرکزی بودن عاملین افغانی  آن نهفته است  .

 دوبخش یعنی تجارت موادمخدر وسیستم ترانسپورت آن بصورت دوامدار در حالت رشد بوده که  از آن نیرو های مقاومت  ، جنگ رادر مقابل دشمنان شان تمویل مینمایند . متباقی بیکاری در سراسر کشور به ٧٠ فیصد ، در جنوب وشرق حتی تا ٩٠ فیصدمیرسد . اضافتر از ٩٠ فیصد تمام اجناس وآشیای موردضرورت در بازار های افغانی از  خارج واردمیگردند . حکومت نام نهادکرزی که به اساس خیانت ، رشوت واستفاده از ارتباطات شخصی و خویشاوندی استوار بوده تا ٨٠ فیصد از جانب کشورهای غربی تمویل میگردد . ازین سیستم اقتصادلیبرال جدیدتنها عدۀ محدودی دارای امتیازات فوق العاده ونخبه گان میتوانند به نفع شان استفاده نمایند که درینمورددر آینده هیچنوع امیدپیشرفت اقتصادی وجود ندارد . قرار پیشبینی تخمینی سازمان ملل نفوس این کشور از ٢٥ میلیون ( ٢٠٠٥) به ٦٠ میلیون  تا سال٢٠٣٠  رشدمینماید.

سازمان ها ونهادهای مهم کمک کنندۀ پروژه های انکشافی  بمنظور احیای مجدد وبازسازی بابانگ رسااعلان خطر نموده وپلان غلط کار مشترک ملکی ونظامی راتحت انتقادقرار میدهند .  سکرترجنرال سازمان کمک به گرسنه گان جهان بنام ولفگنگ یامن  ( Wolfgang Jamann) این رایک اصول وروش غلط وتخطی از نورم  پروژه های انکشافی ملکی دانسته وخواهان  تجریدجدی پروژه های احیای مجدد وبازسازی  از بخش نظامی گردیدزیراجنگجویان مخالف در ینصورت کارمندان پروژه های انکشافی ملکی راموردحمله قرار میدهند . گرچه این نیروهای کمک کننده از نگاه فعالیتهای سیاسی کاملآ بیطرف میباشند .کسیکه سیاست کمکهای انکشافی رابامبارزه به ضدتروریزم بصورت موازی پیش میبرددرحقیقت اولترازهمه قبری رابرای منسوبین پروژه های انکشافی بمنظورتدفین شان حفرمینماید . علاوه برین یورگین لیسر ( Jürgen Lieser) از اتحادیۀ  بین المللی کاریتاس ( Caritas) درصورت امکان هرچه زودتر خواهان خروج نیروهای نام نهادحافظ صلح بین الملل و پایان دادن به عملیات "Enduring Freedom  Operation" که ازدوران حکومت بدنام جورج دبلیوبوش به حکومت اوبامامیراث مانده است، گردید . " درحقیقت امر قرار اظهارات لیسر  سیاست بین المللی افغانستان به هدف اصلی اش  که استقرارصلح بوده نرسیده است " . تحت ادامۀ سیاست اشغالگرانۀ نظامی هیچنوع دورنماسازی طبق قوانین علمی برای آیندۀ افغانستان وجودندارد . ستراتیژی غلط پیمان نظامی ناتو در قسمت توزیع کمکهای عاطفۀ بشری برای مردمان ملکی سکتگی واردنموده که درنتیجۀ آن به اساس راپور یک سازمان کمکهای انکشافی بنام اکسفام (Oxfam) در فصل زمستان سال ٢٠٠٨/٢٠٠٩ به تعدادپنج  میلیون  انسان رادر افغانستان گرسنگی به شکل حادآن تهدید نمود .

بارک اوبامارئیس جمهور اضلاع متحدۀ امریکاچندی قبل تائیدنمودکه قوای نظامی ناتو در افغانستان در یک حالت جنگی قرار دارد . حکومت کشور کانادا در سال ٢٠٠٦ میلادی رول سربازان شان رادر  افغانستان توسط یک کمیسیون مستقل  تحت تحقیق قرار دادوبه این نتیجه رسید که کانادادر یک جنگ قرار داشته یعنی کانادایی هامقابل طالبان رویاروی میرزمند . ازاین لحاظ پارلمان این کشور  ماموریت سربازان شانراتاپایان سال ٢٠١١ میلادی محدود ساخت . پشتیبانی مردم از حکومات شان در کشورهای ماننداضلاع متحدۀ امریکا،انگلستان وآلمان که زیادترین سربازان ناتورادرافغانستان تشکیل میدهند یاوجودنداشته ویااینکه به زودی از بین میرود . کشورانگلستان باارسال ٩٠٠٠ سربازپیشتر ازآلمان دومین کشوری است که به تعدادبیشتری سربازان رادرافغانستان پیاده نموده است . گرچه این کشور ازنگاه سوابق تاریخی موردپسندافغانهاقرارنمیگیرد . به اساس دوپرسشنامۀ نمونوی که تازه در برج اگست امسال صورت گرفت درحدود دوسوم حصۀ انگریزهاخواهان خروج نیروهای نظامی شان ازاین کشور بحرانی اند . در یک پرسشنامۀ حال حاضر واشنگتن پوست بانشرات تلویزیون ای بی سی (ABCشان داد که اکثریت امریکایی هابر ضدادامۀ جنگ در افغانستان اند . صرف یک ربع امریکایی هابه این نظر اندکه نیروهای جنگی بیشتری به افغانستان فرستاده شود . درینجاازچنین پرسشنامه هامشخص میگرد د که خروج از افغانستان به  گمراهی می انجامد . به هر اندازه ایکه حکومات کشورهای ناتو از جنگ انکار نمایندوبه نحوی صلح وثبات رادرمنطقه باکلیمات وزین تمثیل نمایند به همان پیمانه آنهااز نگاه ازدیادخشونت و تلفات  جانی نیروهای جنگی شان تحت فشار قانونی در مقابل مردمان کشورهای شان قرار میگیرند . علی الرغم تغیر ستر اتیژی  نظامی جدید اضلاع متحدۀ امریکا تلفات نیروهای نظامی آن روبه افزایش است . بین مدت زمان ١٠ سال ویا مدت نامعلوم که بعضی از  کشورهای ناتو موجودیت نیروهای نظامی شانرادر افغانستان پیشبینی مینمایند،از نگاه سیاسی هیچ یکی ازین حکومات تأمل کرده نمیتوانند . کشور کانادا طوریکه قبلآ  ازآن تذکر رفت ،به تعقیب آن همچنان کشور هالیندنیز تاریخ  قطعی ونهایی خروج نیروهای نظامی اش رااز افغانستان فارمولبندی نموده است . قراریک پرسشنامۀ جدید٥٥ فیصد مردم فرانسه باخارج شدن سربازان شان از افغانستان موافق اند . روی این دلیل رئیس جمهور آن خواهش سازمان ناتو رادرارتباط باارسال عساکر بیشتر به جبهۀ جنگ ردنمود. رویهمرفته در حدود٧١ فیصدمردم پولیندخواهان خروج نیروهای نظامی شان بصورت فوری ازافغانستان اند . بدین ارتباط متخصصین نظامی ا ین کشور دارای نظریات مختلف اند . جنرال ستانیسلاف کوزای ( Stanislaw Koziej) دریک مصاحبۀ نشراتی رادیوی گفته است که دررابطه باکارمشترک بااضلاع متحدۀ امریکاباید یک ستراتیژی طرح گرددتامحل این جنگ درازمدت بصورت تدریجی ترک گفته شود .

سعی وتلاش  تبرئه حکومت آلمان وستراتیژی آن در یک حالت ایکه درآن جنگ در مسؤلیت قلمرونیروهای نظامی اش یعنی به سمت شمال رسیده بجز از مصیبت وفلاکت چیزی دیگری را بار نمی آورد . وی سعی میورزدتابه زرنگی ومهارت یک بلانس میانتهی راارایه نماید .

اکنون به اثبات رسید که این اتحادنظامی کشورهای ناتو  تحت پوشش  سازمان ملل به حیث تامین کنندۀ صلح وامنیت جهانی ارزش ندارد . به عوض این اوبامابایدپایگاه نظامی هوایی بزرگ میدان هوایی بگرام راتخلیه  ونیز از دلچسپی جیوستراتیژیکی اش صرفنظر  وسکوت اختیار نماید وافغانستان راتحت ادارۀ بیطرف سازمان ملل قرار دهدونظر به کپیتل هفتم منشور ملل متحدازنیروهای حافظ صلح سازمان ملل باداشتن ماموریت قوی از مناطق همجوار ودر قدم اول ازکشورهای اسلامی استفاده گرددوبجای حکومت خائین ،مفسدودست نشاندۀ غرب  ،یک حکومت مرکزی دارای پایه های وسیع که از طرف اکثریت قاطع مردم قابل قبول باشدتأسیس گردد .

این رابایدخاطرنشان نمودکه در افغانستان برای مدت طولانی هیچنوع دولت ودیموکراسی نظر به نمونه ومودل کشورهای غربی بمیان آمده نمیتواند. درشرایط فعلی دیموکراسی واردشده ازطرف کشورهای غربی درراس آن اضلاع متحدۀ امریکاازیکطرف نمیتواندجوابگوی تمام نیازمندیهای جامعه ماتحت چنین شرایط جنگ ، ترورواختناق باشدوازطرف دیگردرکشورمانندافغانستان مشکلات بسامهمی عنعنوی رابارمیآورد . این اصطلاح نبایدبی ارزش تلقی شودوازآن مطابق شرایط مشخص هرجامعه بادرنظرداشت رعایت رسوم وعنعنات ملی آن استفاده بعمل آید . درطول تاریخ این کشور جنگ بین نیروهای خودمختار اقوام و قبائیل ودولت وجودداشته است . تافی الحال هر نوع سعی وتلاش کشورهای عضو پیمان ناتو  بمنظور تأسیس یک دولت قوی مرکزی به جنگ انجامیده است . روی این دلیل اکنون زمان آن فرارسیده است که تحت نظارت ادارۀ سازمان ملل متحدبه شمول تمامی کشورهای منطقه میانجیگری بین سرآن اقوام وقبائیل وگروه های مختلف سیاسی صورت گیرد و موازی آن کمکهای قابل ملاحظۀ احیای مجددوبازسازی گسترش یابد . شرط اساسی سر ازنو این است که پیمان نظامی ناتو باید بصورت فوری روی یک ستراتیژی  خروج بحث ومذاکره  وانراانکشاف دهدوهمچنان درآن تاریخ دقیق خروج رانیزفارمولبندی نماید . بدینترتیب  یک راه حلی رادریافت نمایدتاافغانهاراکمک نموده وبدین اعتراف گرددکه ناتو جنگ رابرضدخواست وارادۀ مردم افغانستا ن پیش برده نمیتواند. این امر زمان است ودر غیر آن کشورهای عضو پیمان ناتو دررأس آن اضلاع متحدۀ امریکاراویتنام ثانی یعنی جنگ افغانستان تهدیدمیکند .

بارک اوبامابارسنگین حکومت بوش راازقبیل جنگ افغانستان که عنقریب ٨ سال آن تکمیل میگرد، بدوش گرفت  . همچنان روز تاروز خطر آن میرودکه جنگ افغانستان به ویتنام اوبامامبدل خواهدشد . این انکشافات اخیردر رابطه به جنگ افغانستان اکثرآ خاطراتی راازغلطی های شوم وپر از بدبختی سیاست خارجی واشنگتن یعنی شکست وجنایت جنگ ویتنام در قرن ماقبل در مردم اضلاع متحدۀ امریکابیدار میسازد. بدین ارتباط روزنامۀ نیو یارک تایمز مضمونی راتحت عنوان  «ایا جنگ افغانستان ویتنام اوباما شده میتواند ؟ » به نشر سپرده است  . رئیس جمهور اوبامااز یکطرف در داخل کشور برای ایجادسیستم بیمۀ امور  صحی برای تمامی کهن سالان ومریضان با نیروهای احزاب مخالف  واز جانب دیگر در خارج باجنگ افغانستان درگیر بوده وآیندۀ مشکوک رادرقبال دارد. به نظر یک مورخ امریکایی بنام داوید  م . کنیدی ( David M. Kennedy)  از دانشگاه ستینفورد(Stanford) شرایط مشابهی   درمقایسه بازمان جانسن  یکی ازرئیس جمهوراسبق اضلاع متحدۀ امریکاکه باکشورویتنام درگیر جنگ بودوجوددارد. درینجا طبعآ به شکل موازی وبصورت همزمان در تناسب قوافرق وجوددارد . در جنگ ویتنام در حدودنیم میلیون سرباز امریکایی اشتراک داشت در حالیکه در جنگ افغانستان عنقریب تعدادسربازان امریکایی به ٦٨٠٠٠ نفر خواهد رسید . درجنگ ویتنام درآن زمان دورۀ خدمت سربازی اجباری بودودرحالیکه امروز اضلاع متحدۀ امریکادارای قوای نظامی اختیاری وداوطلبانه میباشد. تاریخدان موصوف تأکید نمودکه باوجوداین رئیس جمهور اوباما که درک بیشتر از تاریخ داردبایدبیدن قیدوشرط مانع شودتا جنگ افغانستان مانند جنگ ویتنام که رئیس جمهوراسبق امریکاجانسن رالکه دار ساخت ، دورۀ ریاست جمهوری وی رانیزبدنام نسازد. 

 

 

مأخذ :

 

1. HEILIG , R . ( 2009 ): US- Krieg gerät zunehmend in die Vietnam- Falle.

                                          ND-Zeitung . 64 Jahrgang/Nr. 204 .Berliner-Ausgabe.

                                        Mittwoch 2.September . Seite 1 .

2. LING , M .  ( 2009 ) :    Todsichere Strategie in Afghanistan      . ND-Zeitung .   

                                        64 Jahrgang/ Nr. 191 . Berliner-Ausgabe. Dienstag

                                        18. August . Seite 13 .

3.SCHMANN, R .(2009) :  Obamas Vietnam am Hinduusch . ND-Zeitung .   

                                             64 Jahrgang/ Nr. 202 . Berliner-Ausgabe.

                                              . Montag 31.August. Seite 8  .

4. WROSLAW,J.B.(2009) : Demokratiekreuzung oder Eroberung ?ND-Zeitung                   . 64 Jahrgang/ Nr. 187 .  Berliner-Ausgabe.

                                             13.August . Seite 7 .   

5. ZION , R .  ( 2009 ):     Das Ende der Sackgasse am Hindukusch ist  erreicht.

                                         ND-Zeitung . 64 Jahrgang/ Nr.200. Berliner-

                                         Ausgabe. Seite 15 .

 

 

ش . انوری

برلین ، جرمنی ٦/ ٩/ ٢٠٠٩

 


 


بالا
 
بازگشت