زرمينه فخری

 

 مادر روزت مباركباد

 

تاريخ بشريت در جهان گواه است كه مقام مادر در صفحات زرين ان از ازل تا كنون با خط درشت زرين ثبت است.

مقام و منزلت اينموجود زيباى الهى در تمام دوره هاى تاريخ بشرى به عنوان سرچشمهء زندهگى، لطيف ترين گل بوستان هستى، اموزگار، افريدهگار عشق، محبت، دوستى، دارندهء خشم سرشار از مهربانى در هنگام تربيتدهى، خلاصه همهء از خود گذرى ها، فعاليت ها، رنج ها، سختي ها و فداكارى ها  ثمره  خستگي ناپذير مادران  در تربيت و پرورش فرزندان سالم و صالح و مفيد  و راهمناىء برايجاد  جوامع صلح و صفا انسان دوستى  نمايانكر اين حقيقت است، كه  مسلما مادربه بك دست كهواره وبا دست دكر جهان را شور ميدهد، كه اين خود از اثر كام هاى مثبت مادرانى

است كه بامهارت هاى خاص كه از جانب ذات الهيى براى ايجاد جامعه بشرى بوى هديه داده شده است.

مادران براى تربية سالم فرزاندان شان در تحمل هرنوع فداكارى ا ز ازمايش دنيا بدر امده است، چنانچه ناهماهنگى ها وحتی در بعضى مواردً خشم فرزندانش را به امید اصلاح پزير واينده مثبت دراثر امیدها وخواسته های پاک رهنمائی اش، با صبر وتحمل نگاه میکند تا بتواند از رفتار نا مناسب و ناهنجارهاى اجتماعی كه اول بار در کانون خانواده‌ها در درون شخص بروز ميكند وتمامی ساختار اجتماعى و بنياد شخصتى فرزاندان را تشكيل ميدهند جلوگيرى نمايد بناً اولین معلم زندگی هر انسانی مادر است، بزرگان دنیا زادهء مادرند و به وسیله همین مادر است که تربیه شده‌اند.

تا کنون در هر کجای دنیا و در میان هر قوم و نژاد و ملتی، با هر آداب و آیینی، وقتی نام مادر برده می‌شود، کوچک و بزرگ، همه و همه، سرشار از شور و حرارت و مهر و الفت میشوند و قلبشان پر تپشتر ميزند. اسلام نیز برای مادر، مقام و ارزش فوق العاده ای قائل شده است تا آنجا که رسیدن به بهشت را با رضای مادر میسر میداند.

اگر نگاه مختصر بزنده كى انسان هاى ابتدايى اندازيم خواهد دانست كه انسان هاى قبل از تمدن با اشكال مختلف انچه درقلب هاى شان مي طبپيد انرا تصاويرى نموده و نقش مادررا درمغاره های پناه گاه خود زينت داده و با این نقش و نگارها به مادران مقام خاص را به ارمغان اورده اند زیرا مادر است که با سپری نمودن مشقت بارترین روزها که هنوز ااطفال پا به عرصه دنياى نكزاشته مادران است كه همواره براى رشد و تربیه فرزندان خود از حق و حقوق طبیعی خود گذشته و خود را وقف خانواده و فرزندان خود میسازند و بیشک با تربیه نسل آینده بیشترین تأثیر را در رشد وتكامل جامعه خویش دارند. ارى مادر براى رشد و كمال و بالندگى اطفال خویش انچه را خداوند براى وى عطا فرموده است انرا نثار کودک خود نموده و کودک را در مراحل مختلف باردارى، نوزادى جوانى وبا گزشتن تمام خواسته هاى خود انرا باعلاقه خاص صرف فرزندان مى نمايد. و در پايه كزارى جامعه بشكل منظم واساس باتحمل مشقتات زباد سعى نموده و در استحكام ان با محبت وزحمات بى پايان تلاش ورزيده است.

چنانجه كفته اند خانواده‌ی بدون مادر به مثابه خانه بدون پایه است و مردان جامعه را مادران میسازند و به همین دلیل اساس یک جامعه را تشکیل میدهند. كه اين ادعا شاهد گفتار مرد تاريخ ناپيلون است كه گفته اند: "اگر زن نبود نوابغ جهان را چه کسی پرورش می داد؟"  

در فرجام نميتوان  كه  مقام و منزلت اين موجود الهى  را آن طور که شایسته   مقام والای اين گوهرگرانبها است اظهار نمود، انسان سر تعظيم را فرود اورده و از ستاييش ان عاجز ميماند.

 

 

 


بالا
 
بازگشت