سنجر غفاری

 

 

 

افغانستان دراجلاس شانگهای

 

 

  

 

اففانستان  شاهین ترازو میان دوپله ترازومیباشد . اگر به هر پله  تمايل دشاته باشد،  پله دیگررا به هوا برمیدارد. بحران موجوده درافغانستان ، تولید وترافیک مواد مخدر، تشدید فعالیت ها وعملیات نظامی شبکه های طالبان والقاعده ،  تلاش وحرکت سریع این فعالیت ها بسوی جمهوریت های اسیای میانه وسایر کشورهای عضواین سازمان به خصوص هند وچین وقفقاز و روسیه  ، موضوع اصلی صحبت و ها وتبادل نظرها درنشست رهبران کشور های عضو این سازمان را تشکیل بود . مدت بیش از هشت سال از حضور نظامی و اشغال کشور افغانها توسط قوت های منظم اردو و استخبارات امریکا وناتو به بهانه مبارزه با طالبان و القاعده ميگذرد. القاعده وطالبانیکه  بنا بر اظهارات خانم بینظیر بوتو صدراعظم فقید پاکستان که خود هم قربانی این تروریستان گردید ، توليد مشترک امریکا – پاکستان – سعودی – انگلیس  است . طی مدت متذکره برعلاوه اینکه دامن ناامنی از کشور افغانها برچیده نشد، بلکه اين ناامنی  بسوی کشورهای همسایه و منطقه توسعه وگسترش یافت ونگرانی های بیشتری را به خصوص در مواردمختلفه ازمنجمله تولید وترافیک مواد مخدر ، افزایش معتادین بوجود آورد . و اين مسئله امروز به تهدید بزرگ ونگران کننده برای مردمان منطقه وجهان  مبدل شده است . بناء جهت رفع اين معضلات ،   رهبران وتصمیم گیرنده گان سازمان همکاری های مشترک سیاسی – اقتصادی ونظامی شانگهای بايد چنین طرح وپیشنهاد ها را پيرامون افغانستان در نظر داشته باشند.

 اول – در شرایط کنونی ،  مردم وکشور افغانها بنا برخواست و اهداف استراتیژیکی  قوت های امریکا وناتودر منطقه دريک جنگ و برادر کشی و بی باوری ، دریک جنگ تحمیلی قرار دارند . البته اين کشورها تامین کننده و ادامه دهنده اهداف شوم خود درکشور ومنطقه هستند ،  در بوجود اورن فضای باور وامید در کشانیدن کشور ومردم ما بسوی ایجاد توافق روی یک میکانیزم مشترکی که درنقش اولی و تصمیم گیری را خود افغانها باشند ، تلاش وهمکاری نمايند. از ایجاد شگاف بیشتر میان اقوام وملیت های ساکن در سرزمین افغانها تلاش صورت نگیرد .

  دوم – در باز نگهداری دهلیز ترانزیتی واکمالاتی نیروهای نظامی امریکا وناتو از طریق کشور های شانگهای ، تلاش صورت گیرد تااین دهلیز جهت ادامه جنگ وتراژیدی دایمی برای افغانها  وتبديل شدن افغانستان به پایگاه نظامی و به دهلیزهوائی ترافیک موادمخدرجهانی مبدل نگردد.

  سوم – کشور های عضو شانگهای باید نقش عمده واساسی را در مسدود ساختن نقاط مرزی وسرحدی با افغانستان که کاروان های اسلحه و چریک های مسلح از این طریق به داخل افغانستان و به بیرون از افغانستان در رفت وامد هستند . بازی نمایند . تا جلو قاچاق اسلحه ومواد مخدر گرفته شود .

  چهارم – امادگی جدی ونقش عمده واساسی سازمان شانگهای در مبارزه با تروریزم والقاعده ، باعث عدم نفوذ وپیشرفت اين شبکه میگردد .همکاری برای باز سازی ویرانه های جنگ درکشورافغانها بايد يکی از اهداف عمده اين سازمان باشد. انجام کارهای مشترک  با سازمانهای امنیتی همدیگر ،منطقه را از وجود ناامنی هاایکه باعث ادامه حضور نظامیان خارجی میگردد ، مصئون خواهد ساخت.  

پنجم – مردم افغانستان از همسایه های شان  ارزومند ی های بیشتر را در بوجود اوردن صلح ، امنيت و ثبات داشتند ودارند . مگر متاسفانه تاکنون نه تنها این خواست وارزوی دیرینه افغانها براورده نشده است، بلکه پیمان شکنی ها و رقابت های نا سالم همسایگان و قدرت های بزرگ جهانی ومنطقوی باعث برهم خوردن ثبات  درکشور شان گردیده است.  به اصطلاح مردم ما میان دوسنگ اردشده اند وقربانی میدهیند . از کشور های عضوسازمان همکاری های شانگهای ارزومندیم تا بادرنظر داشت این اصل عمده دربوجود اوردن وحفظ توازن میان قدرت ها ی بزرگ درکشور ما توجه جدی نموده  با ایجاد فضای اعتماد مشترک کشور های منطقه را با افغانستان همکار ودوست سازند .                             ششم – امروز مردم افغانستان به مواد اولیه ضرورت دارد . رسانیدن مواد ارتزاقی ، مواد سوخت مانند چوب ، ذغال سنگ ، گاز ونفت ، برق ، البسه گرم ، ادویه جات ضروری است .  کمک های موثر زراعتی شامل وسایط ووسایل مختلفه  ترانسپورت و مراسلات ، ضروریات عاجل وسایط نجات و اتش سوزی ، بزرگترین خدمت و امداد سازمان شانگهای برای مردم وکشور افغانها محسوب میگردد که باید در صدر همکاری ها قرارگیرد .

امریکا ومتحدینش به خصوص مقامات کشور انگلیس صریحا اعلام نمودند که حضور ما به خاطر تامین امنیت مردم انگلیس وجهان در افغانستان میباشد نه به خاطر تشخيرکشور ویرانهً چون افغانستان . پس ضرورت هرچه بیشترکشور ومردم افغان از کشور های همسایه وعضوسازمان شانگهای همکاری دربوجود امدن امنیت وثبات درکشورشان ومنطقه میباشد .

صلح وثبات در منطقه وجهان  وابسته به برگشت باور واطمینان  افغانها به کشورهای ديدخل  برای آبادانی خانه مشترک شان است .  نظر گرفتن منافع ملی افغانستان توسط همسایه ها و جامعه جهانی امرحتمی میباشد ، درغیر ان ، جنگ است وجنگ .  

سنجر غفاری دهم جون 2010

 

  

 


بالا
 
بازگشت