مصالحه ودیالوک بامخالفین
تکراراشتباهات گذشته نباشد
مصالحه با اتش بس اغاز میگردد اگر به اشتباح نرفته باشیم . حرکت بسوی دیالوک ومصالحه تشویش مردم کشوررا بیشتر ساخته است . چونکه تجارب تلخ از گذشته موجود است هنگامیکه صفحه مذاکره باز گردیده برشدت جنگ ها افزایش بعمل امده نفوذ بیگانه ها بالای سرنوشت کشور و مردم ما بیشتر گردیده شگاف عمیق وحدت ملی گسترش یافته افزون براینکه بسوی ثبات نرسیده ایم بلکه ارامش نسبی را هم از دست داده ایم . امروز مردم ما میخواهند بدانند که ایا مصالحه و دیالوک فورمول تحمیلی عوامل خارجی جنگ است ویا اینکه تصمیم واقعی طرفین محلی ( دولت و مخالفین ) . میباشد .؟ تشویش موجود است تا مصالحه ایکه با حضور استخباراتی و نظامی بیش از 47 کشور جهان بخصوص ای اس ای پاکستان و تشدید رقابت اش با کشورهندوستان و تلاش رسیدنش به اسیای میانه از همه بیشتر میباشد به نفع ادامه و نفوذ حضور سیاسی و نظامی کدام کشور خارجی به انجام خواهد رسید .؟ ویا این دیالوک و مصالحه همانند سالیان 1365 حاکمیت فقید دوکتور نجیب الله بسوی اغاز جنگ های جدید توسط پاکستان ونظامیان اش بالای کشور ومردم ما تحمیل میگردد.به دلیل اینکه تعادل و هم نظری روی حل بحران کشور ما ومنطقه میان متحدین و نظامیان و استخبارات پاکستان موجود نیست . کارشناسان و تحلیلگران اوضای موجوده نگران هستند که چگونه امریکا و متحدین خواهند توانست انا نیراکه زمانی علیه صلح و مصالحه روی سرنوشت کشور ومردمش به جنگ تشویق و از پذیرش مذاکره ومصالحه ایشان را ممانعت نموده بودند به دلیل اینکه بیگانه درکشورت حکومت میکند . امروز که بیگانه ها در کشور شان به شکلی حضور دارند چیطور خواهد توانست تا پس از مدت تقریبا یک دهه خونبار ایکه به جنگ علیه شان امده بودند بسوی مذاکره و مصالحه رفت ؟ مردم ما از همه ملل جهان بیشتر از پیش طرفدار صلح دائمی درکشور ء منطقه و جهان میباشند و یگانه راه رسیدن به ختم فاجعه در کشور شان را مصالحه و بیرون کشیدن نظامیان امریکا و ناتو از کشورشان ومنطقه میدانند بشرط انکه صداقت در حرف و عمل موجود باشد وواقعیت ها ازمردم پنهان نگردیده اشتباهات گذشته تکرار نشده مذاکره و دیالوک به میل و اراده ملی و تظمین کننده منافع کشوری ما بسوی تحکیم وحدت ملی دربرگیرنده منافع همه ملیتها و ساکنان خانه مشترک باشد . باید واضیع ساخت که دیگر حاکمیت های تاریک و افراطی برای کشور و مردم ما مورد قبول و پذیرش نبوده با تحمیل حاکمیت های مسلهتی هرگز نمیتوان به نفع تامین صلح و مصالحه استفاده بعمل اورد و هرگز قابل پذیرش برای مردم وشرایط موجوده نبوده ناکام است .
این واقعیت را قبول نمایم اینکه امروز علما و روحانیون ء روشنفکران ء شخصیت های ملی ء سران اقوام و ملیت ها از اثر نفوذ و مداخلات خارجیان در همه امورات زنده گی ملی و اجتماعی ما علیه همدیگر شان بی اعتماد بوده هرحرکت و تلاش ایکه در جهت ختم بحران در کشور اغاز گردد عامل بیگانه دانسته . بی اعتبار و تاکتیک بیگانه میدانند برمبنای اینکه افراد و چهره های مطرح در مذاکره و دیالوگ را به نوع از حمایت بیگانه برخوردار دانسته واقعیت هم چنین است .تازمانیکه کانالهای حمایوی ء اکمالاتی و انتقالاتی مخالفین مسلح در خارج از مرز های کشور ما مسدود و نابود نگردیده اتش بس عمومی دوطرف درگیر با تظمین و نظارت شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر قطع حمایت و ارسال تروریستان از سوی همسایه های افغانستان به خصوص پاکستان وارد مرحله عملی ان قرار نگیرد و امنیت کشور و سرحدات ما توسط قوت های ناظر بین المللی در چوکات تظمین و تائید شورای امنیت در قید یک زمان محدود و تعین شده تنظیم و عملی نگردد . از جریان و عملی شدن چنین مذاکرات و مصالحه های شکننده و فریبنده بوی نفاق ملی و ادامه خونریزی به نفع یک استراتیژی خاص دوراز تصور نمیباشد .و بدانند انانیکه این سرزمین و مردمش را به ادامه جنگ و علیه مصلحت های ملی و کشوری شان قرارداده بودند چگونه امروز به نفع خویش از ایشان توقع صلح را دارند .
بهتر خواهد بود تا همه افغانهارا تشویق به مصالحه ء گذشت و پذیرش همدیگر بنام یگانه نجات دهنده گان مردم و خانه مشترک شان افغانستان واحد دعوت نمود با صداقت کامل .
بااحترام
سنجر غفاری 23 مارچ 2010 مسکو
بالا
بازگشت