احمد سعیدی

 

استدلال مقامات افغانی دربرابر افزایش کشت کوکنار

 

روز شنبه  پنجم سر طان مصادف با 26 جون روز جهانی مبارزه علیه مواد مخدر بود.محترم رئیس جمهور  آقای کرزی علت افزایش کشت کوکنار را به تقاضای خارجی ها نسبت داد اما آقای ضرار احمد مقبل  وزیر مبارزه با مواد مخدر گفت.هرچند با این مسئله با مسئولین دست اول دولت موافقم که بیشترین استفاده گنندگان مواد مخدر خارجی هاند تا افغانها .اما با استدلال موافق نیستم گو اینکه تقاضای بیرونی ها دلیل شکست مبارزه با مواد مخدر در افغانستان باشد گرچه با تقرر محترم ضرار احمد مقبل در این وزارت بخاطر مبارزه علیه این پدیده شوم کارهای خوب و موثر انجام گرفته که باید به دیده قدر نگریست

به اساس محاسبه مسئولین مبارزه با مواد مخدر هر سال از کاهش ویا صفر شدن ولایات سخن بمیان میاد اما دفتر ملل متحد از چند سال به این سو تولید مواد مخدر در افغانستان را بالای نود فیصد اعلان میکند.خو ب اگر یک ولایت هم کوکنار کشت کند همان معیار را پوره میکند در شرائط کنونی که امنیت تأمین نیست وحکومت بر زمین های زراعتی ولایات دور دست تسلط ندارد در چنین حالتی  کشت کاهش نمیایبد.ومحاسبه دولت هم صحی نیست چون دولت قادر نیست از زمین های تحت کنترول طالبان ویا تفنگداران دیگر نظارت وکنترول کند.واعلان صفر شدن شاید مربوط بزمین های تحت شهر ویا نواحی آن باشد.ورنه دولت بر مناطق وسیع ولایت کلان چون فراه وهلمند وبدخشان وغور وهرات وقندهار اصلا نه تسلط دارد ونه آگاهی ومحاسبه کاهش وصفر هم نمیتواند صحت داشته باشد.

پالیسی دولت قبل از تقرر وزیر جدید  هم ضعیف بوده   مثلا سالهای اول دولت برای زارعین کوکنار بنام معیشت بدیل امیتاز میداد.اگر کشت کوکنار ممنوع وترافیک آن جرم باشد در حقیقت دولت به مجر مین امیتاز میداد که این امر باعث تشویق سائر ولایات شد وپالیسی دولت خود باعث گسترش کشت کوکنار شده است.واینکه حکومت میگوید هر جائیکه جنگ بیشتر است باید پروژه های بیشتر تطبیق شود این پالیسی همه ولایات را تشویق میکند تا زمینه جنگ وخشونت را بخاطر گر فتن امتیاز مساعد سازند. درزمان حکومت خلقی ها به ملیشه ها امیتاز میدادند همان بود که مردم شورای های قومی تشکیل دادند وبه نفع دولت جبهه ساختند تا از دولت امتیاز بگیرند ودر روز آخر مرمی را بر سینه همان دولت خالی کردند. خلاصه دادن امیتاز به پروسه های غیر قانونی ویا جر می کشور را به تباهی وحکومت را به سقوط مواجه میسازد.

افغانستان مجبور نیست بخاطر تقاضای جهانیان کشت کوکنار را اجازه دهد. اگر سیزده ملیون انسان معتاد در جهان به مواد مخدر نیاز دارند معنی اش این نیست که این نود فیصد را افغانها تولید کنند.باشه پاکستان ایران ویا کشور های دیگه هم به این تقاضا پاسخ بدهند به همه حال این دلیل که تقاضای مواد مخدر در خارج است دلیل بسیار ضعیف است.

بلی اگر افغانستان یک ملیون معتاد دارد ایران سه چند آن وهمسایه افغانستان هم هست چرا ایران خودش تریاک کشت نمیکند که افغانها خودرا مجبور میدانند به خواست همسایه ها وجهان پاسخ مثبت بدهند.نه خیر ما بخاطر جلوگیری از کشت کوکنار در گزشته  قاطع نبوده ایم .بلکه پالیسی های ضعیف وغیر عملی ... ما جنگ را به دوش خارجی ها می اندازیم وکشت کوکنار را نتیجه تقاضای خارجی ها میدانیم.فساد اداری وضعف نظام را مداخله خارجی میدانیم.آخر حکومت ما این قدر ضعیف است که در تمام ابعاد آله دست دیگران باشد...

بلی حکومت ضعیف است بر سر زمین کنترول کافی ندارد دهاقین هم به کشت این ماده مرگبار میپردازند ظاهرا تحت نام تامین مایحتاج زندگی شان ونبود اشتغال ومنبع مناسب درآمد دیگر برادامه کشت تریاک اصرار مینماید، اما بی خبر از آنکه اثرات مرگ آور ناشی از آن بیش از پیش خود ما را آسیب رسانده و موجب گرفتاری جوانان در دام مهلک وکشنده اعتیاد می گردد .از اینرو مبارزه با مواد مخدر وجلوگیری اززرع وفروش آن درافغانستان کاری نیست که تنها دولت ازعهده آن برآید بلکه نیازمند راهکارهای جدی وموثر دیگری ازقبیل صداقت جامعه جهانی وهماهنگی افکار عامه درجهت نابودی وپرهیز ازکشت تریاک میباشد، که بردولت است تا با برنامه های موثر وکارساز عواقب وپیامدهای شوم آن را برای دهاقین وزارعان مواد مخدر تفهیم نموده وجلو دخالت مافیا وباندهای مخوف بین المللی را بگیرد.

 

 


بالا
 
بازگشت