غلا م محمد   زارع       

 

یادداشتی بر نوشته ی آقای دوکتور ضمیر میهن پور

 

 

 

آقای ضمیر میهن پورتحت نام " مسله یی در بارهء حضور من در ویدوکلیپ ها " در سایت انترنتی پیام وطن نوشته اند : "چند ماه قبل عده یی از سایت های وزین انترنتی نشرات افغانی و خارجی ، ویدیوکلیپ های را به نشر سپردند که حاوی جریان عملکرد برخی از وابسته های اجنبی ای بودند که آنان زیر نام ائتلاف شمال برای پیاده نمودن استراتیژی کشور های روسیه وایران در قبال افغانستان ، موظف گردیده بودند . حضور ساکت و مغموم اینجانب در برخی از مقطع های این ویدیوکلیپ ها ها سوالاتی را نزد آن عده از رفقای عزیزی بر انگیخت که از واقعیت حضور من در آن جریان ، اطلاع نداشتند وآنرا گویا همدستی وهمکاری با آن گروهی از نظامیان غیر متعهد در برابر حاکمیت ملی واستقلال کشور میدانستند که آنها با زیر پا گذاشتن تعهدات شان با حزب و دولت ، زمینه را برای ایجاد خلای قدرت مساعد و کشور را به بی ثباتی کامل سوق دادند ."  

   

طوریکه معلوم میشود ، آقای دوکتور ضمیر تا کنون با حفظ اینکه از وقایع و حوادث سال 1992 ، قبل وبعد از آن اطلاعات داشته اند ، ولی مهر خموشی بر دهن بسته ، دوستان وعزیزان را که در ویدیو کلیپ ها با ایشان دیده می شوند ، آزرده نساخته اند . تا اینکه ویدیو کلیپ ها نشر و ایشان ناچار شدند نه به خاطر مردم ، وطن و جنبش بلکه به خاطر حیسیت واعتبار شخصی خود ، صفحه ای را سیاه و خود را برائت دهند . اگر چنین نبود ، ایشان باید سالها قبل دست به قلم برده  ، چگونگی این وقایع را به رشته تحریر آورده و به نشر میرساندن . اکنون ادعا میکنند که در توطیه بر ضد حکومت قانونی و قت شریک نبوده ، صرف دنباله رو " ساکت و مغموم " دیگران بوده و حاضر اند جهت رفع سوالات و تشویش رفقا چیز های بنویسند . اگر ایشان واقعا اراده قوی دارند ، چشم دید های خود را صادقانه تحریر و بدست نشر بسپارند ، باز هم مایه ای دلخوشی است . زیرا این هم گامی دیگریست در جهت رسوایی گروپ کودتاچی و هم پیمانانی به اصطلاح مجاهد شان .  

در جای دیگر همین نوشته ای آقای دوکتور ضمیر آمده است : " ... مرور زمان ، حقایق تاریخی را آنطوریکه بودند خود بر ملا ساخته ، حق را از نا حق تفکیک مینماید .... " . شک نیست که مرور زمان ، حقایق تاریخی را  آنطوریکه اند بر ملا میسازد ، مگر در صورت که بازیگران صحنه ها به گپ آمده ، چشم دید ها و عملکرد های خود ودیگران را  با امانت داری تحریر بدارند . زیرا مورخین مشهور کشور ما در تحریر وقایع گذشته دور ، زحمات زیادی کشیده اند ، ولی باز هم گوشه های از تاریخ کشور بحث برانگیز بوده به تثبیت حقایق و آوردن دلایل و شواهد بیشتر نیاز دارد . روی همین دلیل است ، که شما و دیگران مکلف اید انچه را که درین دوره ها واقع شده ، با وجدان پاک تحریر و بدون در نظر داشت حفظ اسرار ؟ و حساسیت ها و انتظار به " موقع مساعد " ، به دست نشر بسپارید . 

آقای دوکتور ضمیر نوشته اند ، که در مورد چون و چرای بغاوت شمال ، مداخله سازمان های ای . اس . ای پاکستان ، استخبارات نطامی روسیه و ثائر شبکه های استخبارات منطقه ، پناه بردن دوکتور نجیب الله به دفتر سازمان ملل متحد ، شهادت غلام فاروق یعقوبی وزیر امنیت دولتی و موضوعات دیگر چیزهای نوشته اند ، که در یک" موقع مساعد "؟ گویا دین خود را در برابر مادر وطن ادا خواهند کرد . چه وقت ؟؟ اکنون که از آن وقایع سال های زیادی گذشته وحرف های ( جور و نا جور ) زیادی هم گفته شده ، جعلیات زیاد پخش گردیده ، کتاب ها ، مقالات ومضامین از دیدگاه های مختلف با در نظر داشت منافع شخصی ، گروپی و سمتی تحریر یافته ،ولی شما تا هنوز "موقع مساعد " نیافته اید و یا هم منتظر کدام ویدیو کلیپ دیگر نشسته اید . روی سخن من به طرف آقای دوکتور ضمیر و آنانیکه در حوادث و وقایع سال های 1992 سهیم بوده ،حضور داشته ویا هم شاهد واجرا کننده باالفعل بوده اند ،میباشد ، که منتظر " موقع مساعد " ننشسته، در فکر حفظ اسراری نظامی و امنیتی ؟ نبوده ، بخاطر روشن شدن بیشتر گوشه های از تاریخ این دوره با امانت داری ان چه را دیده ، شنیده ویا انجام داده اند به رشته تحریر آورده و دین خود را واقعا در برابر مردم ، وطن  جنبش و انهایکه جان های شیرین خود را در این راه فدا کرده اند ، ادا نمایند .

 

20 . 09 . 2010                

 

 

 


بالا
 
بازگشت