سنجرغفاری
هشت عنصر عمده در اجلاس بن دوم
اول : اشتراک و عدم اشتراک طالبان .
دوم : سرنوشت حکومت حامد کرزی تا اجلاس بن دوم
سوم :ضرورت و سهمگیری مجاهدین ، تکنوکرات ها و نیروهای چپ در بن دوم به محاسبه گرفته میشود یا خیر ؟.
چهارم : چگونگی تشکیل نظام دولتی و ایجاد میکانیزم سیاسی قدرت و تمثیل حاکمیت مورد قبول برای مردم افغانستان و کشور های منطقه . پینجم : تظمین و اتخاذ تدابیر عملی قدرت های بزرگ و مطرح در زمینه ختم مداخلات پاکستان در افغانستان .
ششم : چگونگی سر نوشت رهبران و پایگاهای تروریستان در خاک پاکستان .
هفتم : خواست و حفظ منافع کشورهای عضو پیمان ناتو و اتحادیه اروپادربن دوم .
هشتم: نقش و سهمگیری روسیه فدراتیف ، جمهوری مردم چین ، هندوستان ، ایران در بن دوم .
قرار است تا چند ماه آینده به میز بانی کشور المان در شهر بن جلسه وسیع در رابطه به اوضاع سیاسی ، نظامی ، اقتصادی افغانستان و منطقه تدویر گردد.
در بن دوم توافقات و تصامیمی را مورد بحث و عملی قرار خواهند داد که استراتیژی دهه دوم قرن 21 کشور های عضو پیمان ناتو و اتحادیه اروپا در منطقه آسیا افغانستان و کشور های آسیای مرکزی راتصویب مینمایند . بن اول روی ایجاد میکانیزم سیاسی نظامی جهت باز نگهداشتن ساحه فعالیت ناتو ومتحدین با شعار دموکراسی و نابودی رهبران و پایگاهای تروریستان بین المللی و مواد مخدر توانست تا افغانستان را به پایگاه نظامی ناتو و مرکز سوق و اداره نیروهای نظامی بین المللی تحت رهبری ایالات متحده امریکا در منطقه مبدل ساخته رژیم طالبان تحت حمایت سیاسی نظامی پاکستان را به عقب نشینی تا کتیکی با مشوره و سازش های استخباراتی پاکستان از افغانستان بیرون بکشانند و به محل امن و مخفی برای پیش برد اهداف بعدی صف آرائی نمایند . تا ریشه های استراتیژی دایمی شان در افغانستان و منطقه مستحکم گردد. در فاصله میان بن اول ودوم کنفرانس های متعددی بنام کمک به افغانستان در زمینه برسی و چگونگی فعالیت های ناتو ومتحدین در کشور های مختلف عضو پیمان ناتو تدویر گردید که همه نمایشی و گرایشی بوده پوششی را روی اشتباهات شان توانستند بگذارند . و توانستند تا یک مقدار هزینه مالی رااز مردم کشور های شان بدست بیاورند . تهدات و فیصله های این کنفرانس ها جنگ را توسعه و انکشاف داده و منفعت پولی را به نفع سرمایه گذاران پروژه جنگ در افغانستان و منطقه به بار بیاورند که شامل انجیو ها و موسسات خارجی و کمپنی های غربی میشود . استراتیژی بن اول را میتوان به مرحله انکشافی و آرام آرام رسیدن اهداف ناتو در پیوند با نیروهای ظاهرآ ضد ( طالبان و القاعده ) در منطقه برای مردم افغانستان و کشور های منطقه مرحله امید و فریب نامید . که ادامه این بازی را در پیوند با تصا میم بن دوم ارتباط حتمی و لازمی پنداشته اند . در بن دوم کاستی ها و روش های مورد بحث قرار خواهد گرفت که باعث لیک شدن قسمتی از اهداف کاملا محرم ناتو در پیش برد بازی در منطقه گردیده است . ترور های زنجیری سیاسی و از میان برداشتن شخصیت ها وچهره های ایکه در بن اول و پیامد های بعدی آن بکار گرفته شده بود معلوم میگردد که در بن دوم برای شان مطرح بحث و ضروری نمیباشند باید حذف گردند. مانند بازی با القاعده و طالبان ، روش دوگانه با حکومت افغانستان ، سیاست گنگ و نامطلوب با نظامیان و استخبارات پاکستان ، پروژه انتقال گاز ترکمنستان ، مناسبات و روابط سیاسی ، اقتصادی و نظامی پاکستان و چین ، روابط و مناسبات پاکستان و ایران در منطقه ، مناسبات و آینده روسیه فدراتیف با افغانستان ، دوکتورین نظامی افغانستان ، ایجاد و برقراری رژیم قابل اعتماد و قبول برای مردم افغانستان ، به قناعت پاکستان و ایران و مشارکت و اطمینان برای تآ مین مناسبا ت با روسیه فدراتیف که بیلانس و تمایلات به نفع امریکا و ناتورا در خویش حفظ داشته باشد . روی این اهداف بن دوم تدویر خواهد گردید . احتمال میرود تا بن دوم یک وسیله مصروف نگداشتن نیروهای متضاد در قبال اوضاع نا بسامان کنونی در افغانستان و منطقه باشد . از جانبی بیرون کشیدن یکتعداد تفنگداران کشور های عضو ناتو از افغانستان تاکتیکی خواهد بود تا در روند انتخابات آینده در امریکا و بعضی از کشور های عضو پیمان بیلانسی مد نظر باشد . ویا اینکه بازی افغانستان در لویه جرگه پیش رو در افغانستان و تشدید جنگ و حملات نظامیان پاکستان در پوشش طالبان به نقطه پایان دهه حضور امریکا و متحدین با یک تاکتیک خاصی خواهد انجامید که منطقه را در گیر جنگ های طالبانیزمی و مذهبی خواهد نمود که کشورهای ایران ، چین ، جمهوریت های آسیای میانه و روسیه فدراتیف را در گیر بحران برخواسته از پاکستان و افغانستان خواهند نمود تا قدرت نظامی و اقتصادی این کشور هارا تخریب و تخریش نمایند . چونکه به عکس العمل نا خوشایندی امریکا و ناتو درزمینه ایجاد پایگاهای دایمی خویش در افغانستان و منطقه مواجع گردیده است . ناتو گمان این را نداشت تا پس از ده سال موجودیت نظامی در منطقه با چنین عکس العمل جدی و ناامید کننده مواجع گردد. روی این حدثیات و گمان ها بن دوم شاید تدویر یابد ویا شاید هم فرصت تدویر مساعد نگردد.
سنجر غفاری
بالا
بازگشت