آریــــــــــــــــــن ساحــل     

 

 

 

  

آرین (ساحل ) فــــــــرزند طاهراحمددریک خانـــواده روشن فکردرسا ل  1369 هجـــــــری شمسی در گلستان ولسوالی رحه ولایت پنجشیر چشم به جها ن هستی گشوده مراحــــل ابتدای دروس مکتب را درکشورپاکستان یکی ازلیسه ودوره متوسطه وثانوی رادرکشورما درلیــــسه محمدانور(بسمل) پ به اتمام رسانیده وی دریکی ازادارات دولتی بخش نظا می اشتغا ل وظیــــــفه دارد نامبرده ازسا ل 1385 نظــربه ذوق وعــــــــلایق که به شعروادبیات پیدا کردهمیش دراوقات بیکاری با مطالعه شعرازسروده های شاعـران بزرگ کشوروقت خویش راسپری مینمود درهمین ایام آهسته آهسته خودبه سرودن اشعار آغا زنمودهــــم اکنون شصد پارچه شعــربه سبک ها ی مختلف سروده است موصوف ازنبود استادراهنمای دراین عـــرصه شا کی است که بدون استاداشعارش. رانخواهدتوانست به پختگی برسا ند

 

 

 

 

نمونه ازاشعاروی

نازنین

گشته ام من زارومحـــــزون ازبرایت نازنین

قلب من هــــردم به نالان در قــفا یت نازنین

ناقـــــــرارودل فــــگارم دلــــــبرا ازجحم غم

دیده ی حـــــیران من دایم به راهــــت نازنین

من اســــــیرهجرتو ام نیــــست مارا مونسی

لاجـــرم افـــــتاده ام من درغمـــها یت نازنین

ازســـرشک من چوخیــــــــزد رودی بـــیکران

زان منم باچــــشم گــریا ن ازجـــــفایت نازنین

می نما یم تک وتـــنها من خــیال وصــل تـــو

مــــــرغ دل پـــــروازدارد درهـــــوایت نازنین

دردورنـــــج من نــگارا روزافـــــزون میـــشود

زان بدید م جــــوروظلمی دوســـت هایت نازنین

کی رســــدجا نا برمن روزی شــادی وطـــرب

تا که گــــــردم همـــــنوا وآشـــــــــنایت نازنین

(ساحل) گــــــــرانـــدکی بیـــــندوفـــــا ومهــــر تو

کردخواهــــد هســــــــتی گـردون فـــــــدایت نازنین

 

 

آریــــــــــــــــــــــــن(ساحل)

 

کجای

کجایی هســـــــــــــتیی دنـــیای عاشـــــــق

کجایی ای دل شـــــــــــــــیدای عاشـــــــق

                                             دلـــم انــــدرقــــــــفایــــت داغ وبریان

                                             کجایی راحــــــــت هــرجای عاشـــــق

زعــــــدمــــت نـــداردگلشـــــــــنم بــــوی

کجایی عنـــــــبرین زیــبای عاشــــــــــق

                                           به راهـــــت دیــــده ام بااشـــک ریزان

                                           کجایی دیــــــده ی دریای عاشــــــــــق

پی وصــــلت شـــــــب وروزم ســیه شد

کجایی دلــــــبری یکـــــــتای عاشــــــق

                                          زهجــرانــــــت دلم بــا غصــــــه و رنج

                                          کجایی مونـــــس تـــــــــــنهای عاشـــق

خمـــــیده قامـــــتم بهـــری فــــراقــــــت

کجایی قامـــــــت رســـــــای عاشــــــــق

                                          نمانده زهـــــــره ی مارا زهجـــــــــران

                                          کجایی  طــــــــاقــــــت والای عاشــــــق

(ساحــــــــل) دایـــــما مســــت وخمارت

کجایی ساغـــــــر ومیـــــنای عاشــــــق

آریـــــــــــــــن(ساحل)

                   

                                                                                                             

 

 

نــــــــــــــــــــــــــــــــــمیدانی

 

نمـــــیدانی عزیزم من به عشقــت مبتلا گشتم

فــــراقــــت کرده بیــــمارم ودرد بی دوا گشتم

                                           نیای یاربه پرســا نم چوبیـنی حال حـــیرانم

                                          زعشقت ای صنم زدوست ویارانم جدا گشتم

بیانزدم شــوی واقــف زعشــــق جا ویدان من

که من دربحر عشقت کشتی بی دست وپاگشتم

                                        کشم یاردایــما دربســــــــترغـــــــم دادتــــنهای

                                        ندانی نازنین مـــــن چشم به راه تـــوچرا گشتم

چسانم خســــته وحــیران نگارا ازغــم هجـرت

نگارا باغـــم ودردت همیــــــشه آشــــــنا گشتم

                                       بیا یک لحـــــــظه ی جانا زحال محـزونم دل جو

                                       که دانی مه لقا من کشــــته ی عشق شـما گشتم

به جسمم آتش سوزان بکن یارچاره ی هجران

زرنج وفــــــرقـتت دلبرچـــوخاکی درهـــواگشتم

                                      (ساحـــل) میکــــشدخـــاری نداردچــاره ی کاری

                                      که دادم چــــــاره ام زدســـــت پی توبی وفا گشتم

                  

 

                                                                                         آریــــــــــن (ساحل)

 

 

جاده عشق

 

نگارا گرتو دانی من به عشق تو چه ها کرد م

تمام هســـــــــــتی گیــــتی بنامت من فدا کرد م

                                    خــــیا ل ناز تو اندرضمــــــیرخویــــــش پرورم

                                    تمام شـــــادی ونـــــشا ط زبهـــر تو رها کرد م

زدوستا نت رسد برمن جفای بیکران ای دوست

ندانســــــــتم برایــــــــــشان چه درد وبلا کرد م

                                   سکوت نیـــمه شب ای یا رزهجرت زارمی گریم

                                   زاشک دیده ی حـــــیران همچـــــــون دریا کردم

دل زاروزبـــــون دارم چوبخـــت وا ژگـون دارم

تمام جاده ی عشـق را چوپا یا ن بی شما کرد م

                                   بیا بــــنگردمی برمن به حال ابــــترومحـــــــزون

                                   دل عشق پرور خویش را زخا طـــــرت تبا کرد م

توی دمسا زوهمــرازم زهجرت جان بگــــدازم

بنا مت زنده گی دارم به قلبم عشـــق بنا کرد م

                                  (ساحل ) زاروحـــــیرانم همیــش با چشم گریا نم

                                  خیال وخا طــــــراتم را به عشقـت همـــــنوا کرد م

 

 

                                     آریـــــــــــــــن (ســاحل)

 

 

 

 


بالا
 
بازگشت