په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون

   فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا

Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe         


 

اعلامیه

17– 02- 2012

کتمان تاریخ چهاردهۀ اخیرخیانت به کودکان افغان است!

 

آگاهی از تاریخ کشور متبوع حق هر شهروند افغانستان است. بدون شناختن تاریخ کشور، شناخت از خود وشناخت از جهان  برای برای یک فرد نا ممکن میباشد . حذف قسمتی از تاریخ از کتب درسی مکاتب یکی از طرفه  اقداماتیست که در دورۀ حکومت کرزی اتفاق می افتد. درگذشته ها تاریخ مسخ میشد ویا به نفع اشرافیت حاکم تحریف میگردید.  ولی حذف قسمتی از تاریخ حرکت بیسابقۀ ایست که جزکوشش برای فرار از عدالت و ترس ازواقعیت نام دیگری بران صدق نمیکند.  حلقات حاکم فعلی از عدالت ترس داشتند وبا تصویب منشور منفور عفو عدالت را از عقب خنجر زدند. حالا بخاطرجلوگیری از لعنت شدن توسط  نسلهای جدید، میکوشند بر اعمال ننگین گذشتۀ خود پرده اندازند. این دوحرکت ، عین هدف را دنبال میکنند.

وزارت معارف این اقدام خود را در 7 فبروری سال 2012 اعلان نموده هدف  آنرا حفظ وتحکیم وحدت ملی اعلان کرد. امان الله ایمان سخنگوی این وزارت گفت: هشت سال پیش، وقتی بالای نصاب درسی بحث میشد، تصمیم به حذف قسمتهای از تاریخ از نصاب درسی گرفته شد.  قرار معلوم  این فکر بکر ازذهن آقای یونس قانونی که درآنزمان وزیرمعارف بود، نشأت نموده است.  واقعأ هم آقای قانونی به اینکه بالای جنایات انجام شده در چهل سال اخیر خاک اندازدعلاقمندی خاص دارد. قانونی در دورانیکه رئیس ولسی جرگه بود دوبارخاص بخاطردفاع از خادیستها و کادرهای حکومت پرچمی-خلقی که درهالند مظنون به ارتکاب جنایات جنگی اند به این کشور سفرنمود. دفاعیۀ قانونی ازین مظنونین هر باربا جواب دندان شکن مقامات هالندی مواجه شد.  درنصاب درسی که آقای قانونی در دوران وزارت خویش بکمک آخوندهای ایران بصورت عاجل چاپ نموده بود، سلیقه های شخصی وحزبی آقای قانونی مد نطرگرفته شده بود. متعاقبأ آقای حنیف اتمروزیر معارف شد.  اتمر همانند قانونی در خاک انداختن بالای گند جنایات سی وچندسال اخیرنفع داشت. در کتب مکتب نباید سخنی در مورد اینکه کارمل شاه شجاع ثانی بود،  اینکه پنجهزار قریه توسط پیلوتهای حزب دموکراتیک خلق وروسها تخریب شده بود، در مورد جوی های خون که توسط داکتر نجیب الله ها، شهنواز تنی ها، جنرال عظیمی ها، آصف دلاورها وغیره بره انداخته شده بود، درج میشد.  بلاخره سر رشتۀ امور وزارت معارف به آقای وردک سپرده شد.  آقای وردک نیزدرسکوت در مورد راکتپرانیهای حزب اسلامی حکمتیاربالای شهرکابل نفع دارد. آقای وردک نمیخواهدشاگردان مکاتب بدانند که حزب آقای وردک در تخریب شهرکابل وکشتار 65 هزارباشندۀ کابل در سالهای نودنقش مهم داشته است.

واما وجدان یک وزیربحیث مسوول تعلیم وتربیه در کشور چه شد؟  آیا آقایان اتمر وووردک وظیفه نداشتند منافع وطن را بر منافع حزبی خویش ترجیح دهند؟ لازم نبود این آقایان برخبط بزرگ قانونی اعتراض نموده صفحات تاریخ را بروی اولاد وطن میگشودند؟

مشکل اینجاست که حقایق تاریخی چهل سال اخیرآیینه ایست که همه حکام کنونی از دیدن به آن وحشت دارند. این حکام از مفاهیمی نظیرعدالت وتاریخ متنفر اند. جوابدهی از اعمال گذشته کابوس وحشتناک حکام چهاردهۀ گذشته است.

ولی " آفتاب را نمیتوان با دو انگشت پوشاند. " درعصر انترنت کتمان حقایق ازیک ملت ناممکنست. هزاران فرزند اسیب دیده کشور با نوشتن چشمدید شان ازجنایات چها ردهۀ اخیربروی صفحۀ کاغذ وانترنت وانتشارویدیوهای دست داشته حقایق ایندوره را برای نسلهای امروزوفردای کشور بیان میکنند.

 

"کمیتۀ حقوق بشرفارو"

 

 


FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com

 


بالا
 
بازگشت