درسوگ اسد میوند

خوبان میروند و زشتیها می جستند .                                                                       

سحر میگفت و بلبل باغبان  را

         در این باغ جز نهال غم نیروید

        به  پیری  میرسد  خار   بیابان

        ولی  گل   چون جوان گردد بمیرد

افغانها و افغانستان  یکی از سرمایه های  ارزشمند معنوی ، یک کادر مسلکی ، یکتن از چهره های جوان و  واقعیت پسند ،  انسان  عاری از  همه تعصب های موجوده  فعلی میان  ما افغانهارا برای همیشه از دست داد . اسد جان  مرد قلم و فصاحت کلام و چهره پیام آور داشت .  او متجسس خوب واقعیت ها بود . اسد میوند را میتوان فاتح  واقعیت یابی دانست .  اسد جان  تلاش مینمود تا از کوچکترین  امکانات  خویش  در جهت  ختم ناملایمات سیاسی و اجتماعی  جامعه افغانی  بخاطر ایجاد فضای مصلحت و تفاهم استفاده معقول گردد. اسد در پهلوی  همه این صفات والای انسانی اش  یک افغان پیور و پاک سرشت بود .  خود راوابسته به یک سمت وجناح هرگز نمی دانست  عالم  و متفکر نوین برخواسته از میان همه  ناملایمات  سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی  شرایط موجوده و تحمیلی بالای  ملیونها انسان خانه مشترک ما افغانستان واحد میدانست .

اسدجان واقعآ یک جوان رشید افغان و وابسته به خانواده مشترک افغانستان بود . من با اسد جان همیشه اوقات روی ناملایمات  فعلی خانه مان  افغانستان  جر و بحث مینمودیم .  اسدجان میخواست و تلاش مینمود تا واقعیت های  تاریخ  سیاسی و اجتماعی  گذشته و حال کشورش را  دقیق  بداند و بسوی   آینده  های برود  که   اشتباهات  موجوده  دیگر تکرار نگردد. او شخصیت با احترام بود ،  و چهره  واقعی داشت . کاذب نبود حرمت و احترام به همدیگر را صادقانه و از اعماق قلبش  عملی مینمود . درد  ، واقعیت های تلخ و شرین ، احساس ، بیان و تفکر عالی و انسانی اش را در قالب شعر برای  هموطنان خود بیان مینمود . اسد جان گوهر نایاب  است . هزاران بهار دیگر بیاید ولی  گلی به مقبولی اسد جان دیگر در گلشن ما نخواهد روئید. با همه حرف ها و عملکرد هایش وفادار بود . مگر  افسوس  وصد افسوس  که  دنیا و طبعیت خداداد با او بی وفائی نمود .

همه بردند آرزو در خاک

خاک دیگر چه ارزو دارد .

اسد جان همه امید ها ، ارزو ها و تفکر نوین و ارزشمند ش  را بدون  خدا حافظی با همه هستی های  معنوی  وخانواده گی خویش با جمله فامیل و دوستانش  از همه برید و به جاودانگی پیوست .  اسد مردانه رفت و جانانه .  مگر اسد زنده یی جاودان است .  اشعار و بیان علمی و اهداف نیک انسانی و افغانی او همانند خودش نامراد  نمیشود . 

 من با اندوی فراوان برای خانواده و فامیل  محترم و سوگوار اسد جان ، برای یاران و همسنگران واقعیت بین و راستین ، برای دوستان وعلاقمندان مرحوم اسد جان   از بارگاه ایزد منان صبر جمیل استدعا مینمایم .  راه مردان  ونیکان  چنین است . همه بسوی او میروند . توفیق یزدان  بر همه  . 

روح اسد میوند شاد باد .     

سنجر غفاری

مسکو