نجیبه آرش

 

بدون بازنگری در مصوبات شورای امنیت، تامین صلح

در کشور،  میسر نخواهد بود

 

مردم افغانستان از کنفرانس ( بن؛ سال 2001) در زمینه ی عدالت، قانونیت، امنیت، اعتلای دموکراسی،  ترقی- پیشرفت، بهبود وضع زندگی نا هنجار زنان، باز سازی و قطع جنګ انتظارت زیادی داشتند. اما بدبختانه خلاف خواسته ها و آرزومندی های مردم ما، طالبان به کمک ارتجاع منطقوی و جهانی در همپیوندی و همآوایی کشور های همجوارچون پاکستان تروریستپرورور و دولت آخوندی ایران دوباره نیرومند شدند و جنګ در سر زمین ما شدت پیدا کرد و با استفاده از تاکتیک های جنګی، صلح و امنیت کشور ما را به چالش های جدی روبرو و وضعیت  کشور ومردم مان را نهایت بحرانی ساختند. عوامل باز دارنده ی صلح و امنیت  در تمام کنفراس های بین المللی و مصوبات شورای امنیت در ارتباط به مسایل افغانستان دو فکتور داخلی و خارجی را به بررسی گرفته !!؟؟ مشخص کردند که بطور خلاصه یاد آوری میشود:

- موجودیت دولت ضعیف، ناکارآمد، غرق در فساد اداری و فاقد یک برنامه ملی،  مترقی و توسعه انکشاف اقتصادی و اچتماعی .

-      - دولت فعلی مدافع منافع اکثریت مردم زحمتش نبوده و روز تا روز با فساد گسترده تر از پیش اعتبار آن کاسته میشود۰ چنانکه در انتخابات دور اول ریاست جمهوری، آقای کرزی اکثریت رای مردم افغانستان را با خود داشت اما در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، بیشتر از چهار ملیون رای را، آن هم با تقلب و  حمایه بین المللی اخذ نمود۰

- پدیده های زور ګویی، قانون شکنی، رشوت اختلاص، غصب دارایی های  مردم؛  توسط زورمندان، تحقیر، توهین، لت و کوب و سنګسار زنان و مردان در محضر عام،  فروختن زنان و دختران نا بالغ، ازدواج های اجباری، اختطاف کودکان، به دام انداختن  و رقصانیدن بچه های خورد سال و فروختن انها به بازار های جنسی.

- رشد – انکشاف، ترافیک و قاجاق مواد مخدر. که این لکه ی ننگ تاریخی در صفحات سیاه تاریخ کشور بر تارک این حاکمیت پوشالی حک شده است.

- ایجاد و رشد مافیای زمین و ترافیک راه ها.

- خلاف تعهدات فرایند رشد شایسته سالاری در ارگانهای حاکمیت، گزینش سیاست ضد منافع ملی       ( سازش و معامله گری بخاطر جنون قدرت).

- طالبان که امروز اسناد و مدارک بیشماری در مورد چگونگی ظهور  ایشان موجود است؛ اکنون بدون هیچگونه توهم و تردید،  مخلوق سازمان جهنمی استخبارات اردوی پاکستان "  آی اس آی " میباشند.  باساس برنامه های استراتیژیک  پاکستان، در تمام ارګان های دولتی کشور ما به شمول ارګان های امنیتی عمال این کشور ناپاک،  نفوذ کرده که نمونه های متبارز آنرا در حمله های مسلحانه مظاهره کنندګان در شهر مزار ولایت بلخ به دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد( یوناما) ، قتل وحشیانه هشت تن از کارمندان آن اداره۰ و همچنان آتش زدن پنجاه  دوکان در شهر قندهار و کشتن یک عده انسان های بی ګناه۰ ... را میتوان بر شمرد. اګر کیشش ماجراجوی امریکایی در ایالت فلوریدا یک جلد قرآن کریم را آتش زد، مظاهره چیان در شهر قندهار در سوختاندن پنجاه دوکان صد ها جلد قرآن کریم را سوختانده اند. یقینا که جرم اینها بالاتر از کشیش محسوب میشود.  اما دولتمردان دولت اسلامی افغانستان، شورا ها ی نامنهاد اسلامی؟؟ وعلمای دین!!؟؟ در برابر این جنایات وحشیانهء مزدوران پاکستانی خموشی اختیار کرده اند.

مسلمان های واقعی اعمال  کشیش امریکایی و طالبان ارا به شدت محکوم میکنند۰ مطالبی  که در فوق تذکریا فت جز کارنامه های دولت بی کفایت اامروزی افغانستان است که صلح و امنیت را زیر سوال میبرد۰ ده سال از کنفرانس (بن) میګذرد، در طول همین ده سال مجرمین را۰ تعقیب و مجازات نګرده اند۰ و به عوض، آن جنایت کاران را بدون محکمه و مجازات بخاطر خوشنودی برادران نا راضی ( طالبان) از بند رها کرده که ده ها جنایت دیګر را چون انفجارات ګسترده در شهر   کابل و خشونت های دیګر را در سایر نقاط کشور ما انجام داده اند ۰ البته مثال ها کم نیست لیکن در این مختصر نمی ګنجد۰

اینها همه اجزای عوامل داخلی ای اند که در نبود یک حاکمیت واقعا" ملی و مردمی تشدید میګردد.

عوامل خارجی باز دارنده صلح وامنیت شوربختانه تا هنوز وا بسته به سیاست رسمی رژیم پاکستان است۰ این یک چیز نو نبوده نظامیګران پاکستان از سه دهه بدینسو از طریق دستګاه جهنمی آ ی۰ اس۰ آی با استفاده از عناصر فریب  خورده مربوط ګروه های دهشت افګن به ایجاد مراکز و پایګا های آموزشی ، تعلیمی، نظامی و تمویل و تسلیح باند  های شرارت پیشه علیه آزادی، ترقی،حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان  قرار ګرفتنه اند. در اثر  مداخلات بیشرمانه  آن کشور خسارات بزرګ جاانی، مادی و معنوی برای مردم و کشور ما ببار آمده است۰

پاکستان تلاش دارد تا افغانستان از جاده ترقی و تمدن بشری باز ماند.  جامعهء  جهانی، شورای امنیت ملل متحد به وضاحت می دانند که لانه ها و مراکز تربیه و پرورش تروریستان و تمام شرارت پیشګان القاعده و طالب در پاکستان است۰ تروریستان انتحاری از پاکستان وارد افغانستان میشوند وحتا با یونفورم نظامی در محلات پر اذحام،  ادارات دولتی، مکاتب، شفاخانه ها، بانک ها ، رستورانت ها و هوتل ها  وحتا وزارت دفاع کشور،( آنهم  سوار بر موتر با قابل اعتبار ترین کارت دخولی« اِی ») خود را انفجار میدهند و مردم بیچاره و بیګناه ما را دسته دسته به کام مرګ فرو میبرند ۰ برای جوان  انتحار کننده تلقین میشود که پس از انفجار تو به جنت میروی ۰ و در آنجا هفتاد تن حور و غلمان در انتظارت میباشند!  در حالیکه در  دین اسلام انتحار  خود کشی است. و خود کشی حرام است. به ګفته یکی از علمای دین«  مرد انتحار کننده از دنیا مردار میرود و با جنایاتی که انجام داده حتی هفتادو هزار ملایک هم نمیتواند ګناه او را پاک نماید۰».

با تاسف که از شروع سال ۱۳۹۰ هجری وضع امنیتی در افغانستان بد تر ګردیده و تا  زمانیکه جامعه بین المللی  و به ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد فشار دپلوماتیک- سیاسی، اقتصادی  و دوامدار را بر حکومت پاکستان وارد نکند،  در و طن ما هیچگاهی  صلح و امنیت پایدار نخواهد بود.

 باید تمام مردم افغانستان، آګاهان سیاسی و اجتماعی، مجموع   روشنفکران  با حفظ عقاید شان، زنان و جوانان آګاه، احزاب و تمام عناصر ملی ، مترقی و وطنپرست در داخل و خارج کشور بنا به وجایب ملی و دین وطنی شان بصورت متحد و یک پارچه از طریق  رسانه ها ی جمعی، محافل، نشست ها، کنفرانس ها ، سمینار ها، متینګ ها و راه اندازی یک کمپاین بزرگ تظاهرات سراسری مسالمت آمیز خیابانی، جامعه جها نی  و شورای امنیت ملل متحد را به حقانیت افغانستان متوجه سازند، تا با فشار بر پاکستان و سایر حامیان طالبان، ایشان را واداربسازد که ازحمایت،  تسلح و تمویل تروریستان دست بکشند و جلو تحرکات آن ها را بګیرند۰  اګر زمامداران پاکستان به هوش آمده باشند و بلند درو نکنند !؟  در جنګ هر دو طرف بازنده است۰  پس خوبست که در صلح و  دوستی جون  همسایگان راستین  به سر ببریم۰  

- حل سياسی وصلح آميز مناقشات منطقوی ميان افغانستان، همسايه گان  وجهان مستلزم آنست که سازمان ملل متحد وشورای امنيت آن ارزشهای مندرج دراعلاميه ها ومصوبات خويش را  از ديدگاه اصل تساوی ملل وحقانيت قضايا بنگرد، نه برمبنای معيار های جانبدارانه وبرخورد های سياسی ومصلحتی قدرت ها و دول معین!

- شورای امنیت باید به جهانیان روشن نماید که آیا ائتلاف مبارزه علیه تروریزم ؛ تا کدام حدود  در راستای مصوباتش عمل کرده است ؛ طی یک دهه چه مقدار از این اهداف متحقق شده و علل ناکامی ها واقعاً چه ها میباشد ؟؟!

-  تغییر سرنوشت کشور، مستلزم  رستاخیز مدنی مسالمت آمیز افغانها ، برای در خواست اقدامات قانونی از شورای امنیت است.

( سه شعار برگرفته شده از« شعارهای عمل  و  آرزو  و خواست  یک ملت داغان  و مظلوم  که سرنوشتش با سرنوشت تمام بشریت گره خورده است ؛ در سال ۲۰۱۱  میلادی»).

 

 

 

 


بالا
 
بازگشت