احمد سعیدی

   

رهائی زندانیان طالبان یا قبول یک پیش شرط صلح

 

تونل کنده شده  یک بهانه و رهائی طالبان یک تصمیم هدفمندانه است: فرار نه بلکه رهائی بزدلانه توأم با مکر وتزویر وپرده انداختن بر چشم مردم گفته می شود بعضی از مسولین عالی رتبه نظام  بدون مشوره با نمایندگان ملت با رهائی این تعداد پیش شرط طالبان را مبنی بر رهای زندانیان سیاسی بخاطر ادامه پروسه صلح پذیرفته اند. اگر واقعیت آن باشد که ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان  میگوید این حکومت وحامیان مست ومغرورش در خواب غفلت فرو رفته اند ذبیح مجاهد میگوید بعد از اینکه طالبان خبر فرار زندانیان را به رسانه های داخلی و خارجی  سپردند بعداً  دستگاه دولت بخصوص قندهار از این واقعیت اطلاع یافت.خوب فکر کنید مشکل نیروی امنتی وپاسداران حقوق وارزش های چون امنیت ومصئونیت این ملت  چقدر عمیق است.به همه حال در زیر این نوشته چند وچون قضیه را خیلی روشن وپوست کنده حضور شما توضیح خواهم داد .

عکس العمل حکومت در ارتباط به این قضیه:حکومت به همه اما ها واگر ها یک پاسخ داده وآن اینکه به اساس پیشنهاد وزارت عدلیه باز هم کمیسیون بخاطر بر رسی چگونگی فرار زندانیان از محبس قندهار تعین شده است.ملت مفهوم ونتیجه کار کمیسیونهارا درست میداند مانند.کمیسیون بر رسی قتل چند وکیل بشمول کاظمی در بغلان بر رسی شهات انجینر عمر وسید خیلی وجنرال خانمحمد وملک زرین وده ها مقاومت گری دیگر علیه ترور واختناق..لذا از همین جا برای همه مردم افغانستان اعلام میدارم منتظر هیچ نتیجه نباشید به باور من  رهائی محبوسین طالبان یک عمل عمدی وتصمیم قطعی مسولین عالی رتبه قندهار  هست مردم می دانند اداره قندهار مانند ادارات دیگر  در کنار صفات چون ضعف اداری اختلاس وقاچاق مکر وتزویر را نیز اضافه نموده است.

همکاری با طالبان نا راضی نباید سوال بر انگیز باشد.طوریکه از قرائن وشواهد انکار نا پذیر پیداست این قر بانی بخاطر صلح با برادران نا راضی داده شده است.اما حفر تونل  بخاطر رهائی زندانیان سیاسی  طالبان یک بهانه است.شما اگر درست محاسبه کنید به این حقیقت پی می برید که تونل حفر شده ولی هر گز مورد استفاده قرار نگر فته تنها این تونل نشان داده میشود که از همین  راه و همین وسیله اتسفاده شده با یک محاسبه دقیق بر بطلان بودن این ادعای حکومت محل معامله گر وبد نام پی می برید.چه خروج این تعداد از طریق تونل که نشان داده میشود ممکن نیست.

اولین سوالیکه  درین راستا مطرح میگردد بی پاسخ است.مثلا تونل از یک اطاق سر بر آورده ایا همه بندیان سیاسی در یک سطح ودر زیر یک  سقف بوده؟ نه خیر محبوسین در اطاق های جدا گانه نگهداری میشده که جمع کردن ایشان در یک محل خود سه ساعت را در بر میگیرد. حال مسئولین حکومتی وسخنگوئی طالبان میگوید در فاصله بین ساعت 11 شب تا سه شب ازین تونل استفاده شده و475 تن بندی سیاسی آن هم فر مانده وپلانگذار فرار کرده اند. جالب اینکه این چانس برای یک بندی جنائی داده شده سائرین همه افراد کلیدی ونشانی شده طالبان بوده است. کسیکه ذره عقل وشعور در سر داشته باشد ادعای مسولین  وطالبان را نمی پذیرد حال شما توافق کنید وراضی باشید ودست از سر مال وجان ونامس وخون مردم بر دارید ما مخالف نیستیم به حقه ومکر وتزویر نیازی نیست.

سوال دیگر: فاصله تونل 360 متر است وزمان خروج ازین تونل سه ساعت اعلام گردیده وتعداد استفاده کنندگان 475 تن بوده است شما  دقایق سه ساعت یعنی 180 دقیقه را بالای 475 تن تقسیم کنید برای هر فرد چند ثاینه  وقت میسر میگردد تا با استفاده از تونل 360 متری بطور چهار قوک بیرون شوند؟ هر نفر کمتر از پینجا ثانیه وقت داشته تا از اطاقهای خود بیرون ایند و 360 متر را طی کند.؟؟؟؟ این سوال ها همه یک پاسخ دارد وآن اینکه دولت بخاطر صداقت در پروسه صلح قر بانی داده وخود ولایت قندهار  تصمیم به رهائی این محبوسین گرفته وحال مسولین قندهار  با تلبیس ابلیس مأبانه میخواهد به ریش ملت ومردم بخندد. در واقع با اجرای این طرح دولت به خواست طالبان مبنی بر آزادی زندانیان طالبان به عنوان پیش شرط مذاکره پاسخ داده است چطور ممکن است برنامه ای با چنین دقت و پیچیدگی توسط گروه طالبان طراحی و اجرا شود و دولت و نیروهای بین المللی بویی نبرند؟

طالبان در هر جا حضور دارند: زمین افغانستان عملا در کنترول وادارۀ طالبان است.علاوه از جنگ ها طرح ها وتر فند های سیاسی نیز توسط طالبان ریخته میشود. سخنگویان امنیتی دولت افغانستان در ساعات اولیه انتشار گزارشها، شاید تنها کاری که توانستند بکنند این بود که تلفنهای خبرنگاران را بی پاسخ گذاشتند اما جناب وحید عمر سخنگوی رئیس جمهوری آنرا "یک فاجعه" خواند که خیلی حرف صادقانه بود .

اگر چه آسمان افغانستان هنوز در اختیار نیروهای ائتلاف، ناتو و دولت افغانستان است، اما آیا زمین، در این بازی بزرگ در اختیار طالبان نیست؟ آیا طالبان 10 سال پیش درست می گفتند که اگر جنگ زمینی شود آنها به این سادگی شکست نخواهند خورد؟بلی حال همانطور شده نه تنها در زمین افغانستان که در زمین قلب بسیاری از مسئولین عالی رتبه دولتی نیز حکومت میکنند چنانچه بسیاری این حادثه را با لبخد وخوشی در محافل سیاسی واجتماعی تکرار نموده بر مؤفقیت طالبان می بالند.خلاصه ابتکار عمل در میدان نظامی وسیاست پیش طالبان است.وحکومت افغانستان ونیرو های امنیتی در مانده ودست بسته چنانچه حمله به وزارت دفاع، کشتن چند تن از فرماندهان پلیس، رخنه در صفوف نیروهای امنیتی، کشتن چندین مقام محلی دولتی، از اقدامات اخیر طالبان است چیزی که حداقل در ذهن و روان مردم عادی شک و شبه ای برای قدرت روز افزون طالبان باقی نگذاشته است.

هفته پیش وقتی یک مهاجم توانست خود را تا نزدیک دفتر وزیر دفاع افغانستان برساند، انتقادها از دولت در رسانه های داخلی به اوج خود رسید. اما واکنش به این حادثه بطور عمده باز این بود که مهاجمان انتحاری و افرادی که از جان و زندگی خود گذشته اند هرکاری می توانند بکنند و قادر هستند برای رسیدن به اهداف خود از روشهای خشن مانند بمبگذاریهای انتحاری نیز استفاده کنند.

سر نوشت ملت ودست آورد های دموکراتیک چه میشود؟ افغانها راه چند ساله را طی کرده وحال بر گشته اند تا به نقطه اولی برسند این عادت تاریخی ماست که کاری را انجام داده دوباره باطلش میکنیم.رشته دست خودرا دوباره میگسلانیم.اگر حکومت قصد سر کوبی القاعده وطالبان را نداشت چرا ده سال مهماندار خارجی ها بود تا بر آبرو وحیثیت ملت ما بتازند وتا بتوانند به عقاید وکلتور مردم ما اهانت کنند.حال معلوم شد که بعضی از مامورین عالی رتبه در مرکز و ولایات  بخاطر رسیدن به أهداف شخصی شان آماده قر بانی ملت وارزش های معنوی ودموکراتیک درین سر زمین اند.بین حکومت وطالبان هیچ مشکلی وجود ندارد مشکلی که هست مردم بیدار وسر بلند افغانستان است که باید قر بانی توطئه های موجود داخلی و خارجی  ومکر های شیطانی شان شوند. اینده این سر زمین بگذشته آن گره میخورد هرکس باید هوشیار باشد وچارۀ کار خودرا بکند...

 

 

 

  


بالا
 
بازگشت