حقایق تلخ و نگران کننده از زندگی مهاجران در هُلند

 

پژوهشی کوتاه از دُکتر خلیل وداد

 

هلند از دیر باز کشوری کثیر المله بشمار میرود، یکی از علل آن اینست که این کشور دارای مستعمرات بوده و با کشورها و فرهنگهای بیشماری سرو کار داشته است. چنانچه اندونیزی تا سال 1949 و سورینام در حوزه کارابین تا سال 1975 مستعمره این کشور بودند.

ازسالهای 50 میلادی نخست موجی از گروههای اندونیزی و ملوک تبار، از سالهای 60 میلادی "کارگران مهمان" شامل ترکها و مراکشیها به هالند آمدند. همزمان در سالهای 70 یکعده ایرانیها به هلند جهت تحصیل و یا منحیث پناهجوی آمده در این کشور ماندگار شدند. از سالهای 80 (پس از آغاز جنگ افغانستان و لشکر کشی ارتش شوروی) گروههایی از پناهجویان افغان و همچنان عراقی (شامل کردها) به هلند مهاجرت نمودند. و اینها تنها نبودند در همین سالها صدها نفر از کشورهای گوناگون از افریقاییان و اروپاییان شرقی و غربی تا آسیاییان چون چینیها و ویتنامیها به این کشورآمدند و این پروسه کمکاکان ادامه دارد.

دوام جنگ افغانستان (سقوط دولت دکتر نجیب الله، زوال حکومت مجاهدین تحت رهبری استاد ربانی و حاکمیت قرون اوسطایی طالبان) باعث گسترش و دوام موج پناهجویی هزاران تن افغان به کشورهای اروپایی و بویژه هلند در سالهای 90 سده پیشین و آغاز قرن 21 شد.

 تعداد کل باشندگان هلند در یکم جنوری ( ژانویه) سال 2010، بالغ به 16 ملیون و ششصد هزار نفر بود. از این جمله یک پنجم آن خارجیهای باصطلاح غیر غربی[1] بوده، نیم آن در هلند بدنیا آمده و بناً شامل نسل دوم مهاجران ( کارگران مهمان) میباشند. سهم  خارجیان غیر غربی[2] در نفوس این کشور در ده سال گذشته از 9 درصد به 11 درصد ارتقأ نموده است. در حالیکه تعداد خارجیان باصطلاح غربی به همان اندازهء پیشین 9 در صد باقی مانده. ترکها بزرگترین گروه خارجی (خاوری) در هلند بوده و پس از آنها اندونیزیایی ها و آلمانی ها جاهای دوم و سوم را دارند.

پدیدهء جدید در اروپای غربی و منجمله هلند تعداد فزایندهء مهاجران (کارگران) اروپایی شرقی شامل پولندیها (لهستانیها)، بلغارها و رومانیایی ها در این ممالک است. لهستانیها بزرگترین گروه مهاجر- کارگر در اروپای غربی اند. تعداد کنونی پولندیها در هلند 77 هزار بوده و بزرگترین گروه اروپای شرقی ساکن این کشور میباشند.

دو سومِ 1 ملیون و 900 هزار خارجیان غیر غربی وابسته به گروهای باصطلاح کلاسیک "کارگران مهمان" اند که از سالهای شصت جهت کار به اروپا  و منجمله هلند آمده اند. بزرگترین گروه در این میان ترکها اند که تعداد شان384 هزار نفر بوده و بتعقیب آن مراکشیها (مغربیها) با 349 هزار نفر جای دوم را داشته و سپس سورینامیها با 342 هزار سومین گروه مهاجر غیر غربی در هلند را تشکیل میدهند. همچنان 138 هزار مهاجر از جزایر آنتیل و اروبا (جزایرهلندی در کارابین) نیز در هلند زندگی دارند.  تقریباً نیم ترکها و بیش از نیم مراکشیها مربوط به "نسل دوم " اند. از آنجایی که اینها در هلند زاده شده اند، حد اوسط سن شان در ترکها 29 سال و در میان مراکشیها 27 سال میباد. سورینامیها و انتیلیان ها جوانتر از اینها اند، چون 4 نفر از (ده نفر)  در هلند تولد شده اند.[3]

تعداد هلندیهای بومی[4] در هلند 13 ملیون و 215 هزار نفر بوده و تعداد خارجیهای غربی به 1 ملیون و 501 هزار نفر میرسد که از جمله 77 هزار پولندی، 14 هزار رومانیایی و 15 هزار بلغاری و بقیه 1 ملیون و 395 هزار از کشورهای دیگر غربی (منجمله از یوگوسلاوی پیشین) اند.

 ویژگی شاخص مهاجران اروپای شرقی انجام کارهای شاقه و سنگین در برابر مزد پایینتر از اروپاییان توسط آنان میباشد. همچنان آنان در نوشیدن افراطی الکل در اینکشور شهره اند.

تعداد کل خارجیهای غیر غربی (شامل مسلمانها)  در اینکشور بیش از 1 ملیون و809 هزار است، که از جمله 907 هزار آن مسلمان اند.  ترکیب 907 هزار مسلمان هلند چنین است:

- ترکها 378 هزار نفر،

- مراکشیها 342 هزار نفر

- سورینامیها 339 هزار نفر

- افغانها 38 هزار نفر

- عراقیها 49 هزار نفر

- ایرانیها 31 هزار نفر

- صومالیایها 22 هزار نفر

پاکستانیها 19 هزارنفر

- بقیهء مهاجران غیر غربی، 539 هزار[5]

 

 

معضلات مهاجران و پناهجویان در هُلند

 

مشکل بزرگ بخشی از مهاجران (منجمله کسانیکه پاسپورت هلندی دارند) در این کشور بیکاری و وابسته گی به حقوق و رایانه های دولت است. بخشی از مهاجرانی که کار و مشغولیت هم دارند، اکثراً کارهای پایینتر از تحصیل و گذشتهء کاری خویش را انجام میدهند. به ارقام زیر که نشاندهندهء دریافت حقوق ویژه (سوسیال)[6]، از شهرداریها ست نگاه کنید:

- ترکها 8%