احمد سعیدی

 

حساب شما وکتاب مردم

حساب ارگانهای حسابگیر وکنترولر ما جدا از درک ونوشته ملت است یعنی کتاب ملت جدا از حساب شماست..مردم از هر حرکت موسمی و اکت های صداقت مأبا نه شما چیزی را یا دداشت میکنند که با محاسبه شما جور در نمی اید.در کشور هائیکه کشور اند ومردم هم بنام ملت وشهر وند یاد میشوند مسئله حساب وسنجش عاید وسر مایه مسئولین وتمام شهر وندان  یکی از مسائل حیاتی است شفافیت در عاید اوج إعتبار وإعتماد را تشکیل میدهد یعنی مسئول آنوقت صلاحیت مسئولیت پذیری را دارد که صادق امین  وعادل باشد.صادق باشد که چیزی را جزء مسائل شخصی از ملت ومردم پنهان نسازد وراست بگوید امین باشد و بر مقدرات مردم خیانت نکند از صلاحیت های وظیفوی به نفع خود ودوستان شخصی، اقوام واقارب کار نکند .عادل باشد آنچه را بخود می پسندد به دیگران هم به پسندد ودر خدمتگذاری بین مردم تبعیض وتفاوت قائل نشود تمام مردم بنام شهر وندان کشور از حقوق متناسب ومتعادل بر خوردار باشند.وقتی متعادل میگویم منظورم مساوی نیست  چون حقوق وامتیازات متناسب به استعداد وتلاش داده میشود نه اینکه هرکس راه میرود ودو گوش چشم دارد دارائی حقوق مساوی است با کسانیکه تحصیل کرده اند ابتکار وسازندگی دارند وپلانهای ارزشمند میسازند. نه خیر حقوق را کار واستعداد مشخص میسازد واما در برابر قانون بر خورد باید مساوی باشد هر کس خیانت میکند باید محاکمه شود قدرتمند وسر مایه دار  را معاف نکنند .                                                                 چندی قبل جناب لودین با اکت وشور انقلابی  درمورد دوسیه های بزرگ  دال بر خیانت مسئولین بلند پایه  ودانه های درشت دولت اشارات داشت که با اظهارات لوی سارنوال در تناقض بود .إظهارات کلی .مجهو.ل همه را هدف قرار میدهد مثلیکه همه وزراء خائن باشند.حال کس نمیداند که حال وآینده این دوسیه ها چه میشود .اگر مورد پیگرد قانونی قرار نگیرد نفع این اشتهارات به ملت چه خواهد بود؟ مردم میگویند اگر مسئولین مبارزه با فساد درین یافته های خود صادق باشند.باید اسناد ومدارک را به ارگانهای عدلی وقضائی تسلیم دهند واگر ارگانهای عدلی از زحقیقت چشم پوشی میکنند باید اسناد ومدارک به رسانه ها سپرده شود واگر ایشان از صلاحیت وظیفوی من حیث وسیله فشار استفاده میکنند تا اختلاس گران را وادار به شراکت سازند درانصورت باید دانست که درین دور زمان هرکس میداند که کی چه میخواهد.

بازی دولت مردان وانتباه مردم: مردم این زمانه ساده نیستند پیامد هر حرکتی را بسیار دقیق ودرست محاسبه وسنجش میکنند.وجود ده ها نهاد مباره با فساد چه معنی دارد؟ در گذشته های دور یک ریاست تفتیش ودیوان محاسبات برای پیدا کردن اختلاس واسناد جعلی کافی بود.حال ریاست امنیت ملی استخبارات وزارت داخله ونهاد های طویل وعریض سارنوالی وچندین کمیسیون اضافی بنام مبارزه علیه فساد.فساد داخلی وخارجی ومواد مخدر وقاچاق وغیره ولی هر روز بر حجم فساد افزوده میشود دلیل این تراکم تشکیلاتی بی کفیت چیست؟.مردم به این عقیده اند که مهره های خاص در رأس نهاد ها وکمیسیونها مؤظف میشوند تا با عاملین أصلی فساد شریک شوند واز نام وظیفه من حیث عامل فشار در جهت أخاذی استفاده میکنند.این نهاد ها که باید مرجع مطمئن وصادق باشند بد بختانه به مردم دروغ میگویند.دوسال قبل از حنجره مسئولین سارنوالی یا داد ستان کل شنیدم که دوسیه چند تن از وزرآء وکار مندان عالی رتبه تکمیل است وعنقریب به محکمه فرستاده میشود وصدیق چکری را پولیس انتر پول دستگیری کرده وبزودی جهت تحقیق به کابل فرستاده میشود وحرف های دیگر اما تا هنوز که هنوز است هیچ وزیر به محکمه کشانیده نشده وصدیق چکری هم خودش در اسلام آباد رئیس جمهور وهیئت همراهش را دید وبر گشت ومحکمه وسارنوالی هیچ ادعای علیه آن نداشتند. اخر از عمر هر دوسیه هفت سال میگذرد ولی خبری از حق وناحق بودن اتهامات بگوش نمی رسد.چرا؟

برای چه کسانی دوسیه ساخته میشود:؟ کار مندان عالی رتبه  دولت تا وقتیکه بر چوکی  قدرت تکیه زده اند هرگز مورد محاسبه قرار رنمیگیرند چون امکانات دارند وهرگاه نهاد های عدلی ویا کمیسیونهای تشریفاتی از اختلاس وخیانت صحبت کنند ایشان حق السکوت را برای کمیسیونها می پردازند وقتی این پروسه بطی ویا قطع شود باز فغان سارنوالی وکمیسیونها بلند میشود که دوسیه برخی وزراء تکمیل است در حال فرستادن به محکمه این حساب شماست....اما مردم میگویند این هوشدار ها یک ضرب الأجل است تا وزراء حق کمیسیونها ونهاد های عدلی را بفرستند ورنه برای شان دوسیه میسازند واما بعد از گرفتن حق سکوت مطلق بر جامعه حاکم است از اختلاس ودوسیه خبری نیست که نیست.

کمیسیونها وسارنوال صاحبها ی محترم! مردم میگویند اگر بعد ازین نام وزیر رئیس ،مؤسسه وانجو ها ،اندازۀ  ومورد اتهام به اختلاس را اعلان نمیکنید بهتر است  از کلی گوئی ومجهول بافی خود داری ورزیده خاموش باشید  نامی از تکمیلی دوسیه های فرضی نبرید ورنه مردم هر فریاد  مجهول شمارا تهدید وضرب الأجل برای وزرآئ وخائنین فکر میکنند تا حق شمارا بپردازند  تا خاموش باشید.فکر نکنید مردم این ادعا های شمارا بر صداقت وعدالت خواهی شما تعبیر میکنند بلکه اصل هدف را فهمیده اند هر وقت توازن جیب ها به هم میخورد فریاد خیانت واختلاس بلند میشود وبعد خاموش میگردد. شما برای کسانی دوسیه میسازید که از وظیفه سبکدوش ویا فرار کرده اند ودر کشور نیستند ویا به آن اندازه امکانات ندارند که با پرداخت آن جلو دوسیه سازی را بگیرند.اگر به دفاتر شما سر زده شوید شما دوسیه نادر آتش وصدیق چکری وچند تنی دیگری را نشان میدهید که اصلا در افغانستان نیستند وشاید برای قدیر فطرت هم دوسیه ساخته باشید چون نیست.

ثبت دارائیها: میدانم برای ثبت وراجستر دارائیهای کار مندان عالی رتبه فرامین صادر ومقرره ها توشیح شده اما هیچ سودی ندارد برای ثبت دارائیها چه معیار ی را برسمیت میشناسید.؟کشور هائیکه از محاسبه وشفافیت صحبت میکنند روش سادۀ برای محاسبه دارند یعنی سالانه مقدار مالیات پرداخت شده از طرف اشخاص حقیقی ویا حکمی که شرکت هاست محاسبه میشود.البته مشخص است که این مبلغ چند فیصد أصل سر مایه است از مالیات پرداخت شده أصل سر مایه را میدانند واگر معلوم شود که دارائیهای منقول وغیر منقول شخص با مالیات همخوانی ندارد خود بخود ثابت است که خیانت کرده همین تر تیب در مارکیت ها ومغازه ها سر مایه را از روی مالیات پرداخت شده معلوم میکنند..از طرف دارائی های اطفال زیر سن  بجمع والدین حساب میشود.نمیشود که شرکت بنام نواسه ومغازه بنام بچه خورد وخانم  ثبت شود وجناب وزیر ادعای افلاس کند.مردم نمیدانند کی چقدر پول نقد دارد تنها بلدنگ ها وتعمیر های چند ملیون دالری را حساب میکنند که از حساب بیرون است.معاش وزیر صاحب مصارف کدام تعمیر را پوره میکند؟ حساب کنید فرض کنیم ماه ده هزار دالر آمریکائی معاش یک وزیر  باشد که نیست آیا این معاش برای ساختن چند قصر کافیست وزیریکه روز جمعه  به دوبی میآید شب را سپری میکند وفردا کابل یعنی دوبی از پغمان وبگرامی برایش نزدیکتر است. اطفالش هم در مکاتب شخصی درس میخوانند که مصارف ما هانه  شان دالری است از پوشش وخورش  ونوشش ومصرف وسائل نقلیه نمیگوئیم..اگر دولت به اطفال آنها حق میدهد چرا به دیگران نمیدهد واگر نمیدهد این مصارف وذخائر از کجا میشود.لذا ثبت دارائیها نه ممکن است ونه قانونی برای تشخیص حقیقت وجود دارد امید واریم ازین شعار هم صرف نظر شود.هر قصری وزیر ووکیل خود شاهد گویای است بر صداقت ویا خیانت..

 

 


بالا
 
بازگشت